Włodzimierz Gruszczyński (architekt) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma mater | |
Nagrody | Nagroda Miasta Krakowa (1972) |
Praca | |
Budynki | |
Odznaczenia | |
Włodzimierz Bolesław Gruszczyński herbu Poraj (ur. 19 stycznia 1906 w Krakowie, zm. 24 lutego 1973 tamże) – polski architekt. Profesor Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i współinicjator jego powstania.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Twórca krakowskiej szkoły architektury. Inspirator kierunków twórczości architektonicznej:
- architektury regionalnej – koncepcje architektury regionalnej tradycyjnej i współczesnej
- architektury wielkoprogramowej na tradycjach architektury polskiej
- architektury futurologicznej i założeń przestrzennych architektury przyszłościowej
- autor twórczych koncepcji kształtowania zespołów architektury zabytkowej (proj. Ukształtowania Rynku Krakowskiego, Projekt Uporządkowania Wzgórza Wawelskiego).
Był nauczycielem i wychowawcą licznej kadry architektów.
Artysta malarz – pejzaże jako tło architektury wpisanej w krajobraz.
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za całokształt działalności twórczej i dydaktycznej
- Nagroda Miasta Krakowa (1972)
- Krakowska Nagroda SARP za twórczość architektoniczną (1972)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- In memoriam Pamięci Architektów Polskich
- Nota biograficzna z katalogu do wystawy „Twórczość Włodzimierza Gruszczyńskiego” wyd. Przez BWA w Opolu w 1976 roku.
- T. Węcławowicz, A. Jankowska-Marzec, Architektura wzruszeniowa Włodzimierza Gruszczyńskiego, Kraków 1999. (wyd. Societas Vistulana)