French
DeutschWacław Radziwinowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Wacław Radziwinowicz (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1953 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie, Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
  | |
Wacław Radziwinowicz (ur. 1953 w Olsztynie) – polski dziennikarz prasowy, publicysta i reportażysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Olsztynie[1]. Ukończył studia w zakresie filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie, następnie studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W 1992 stanął na czele regionalnego oddziału „Gazety Wyborczej” w Olsztynie, w 1997 został stałym korespondentem tego dziennika w Rosji[2].
Specjalizuje się w publicystyce poświęconej rosyjskiej polityce i społeczeństwu. W grudniu 2015 cofnięto jego akredytację dziennikarską i nakazano opuszczenie Rosji w ciągu 30 dni[3].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Gogol w czasach Google'a. Korespondencje z Rosji 1998–2012, Agora, Warszawa 2013 (nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2014[4])
- Soczi. Igrzyska Putina, Agora, Warszawa 2014
- Crème de la Kreml. 172 opowieści o Rosji, Agora, Warszawa 2016
- Putin, car Atlantydy. Droga do wielkiej wojny, Agora, Warszawa 2023.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2003 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[5]. W 2014 został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W tym samym roku otrzymał Nagrodę im. Dariusza Fikusa[7]. W 2016 został laureatem nagrody MediaTory w kategorii NawigaTOR[8]. W 2023 wyróżniony Nagrodą im. Henryka Panasa[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Absolwenci – 1972. zso1.olsztyn.pl. [dostęp 2015-03-11].
- ↑ Wacław Radziwinowicz. conradfestival.pl. [dostęp 2015-03-11].
- ↑ Korespondent „Gazety Wyborczej” Wacław Radziwinowicz zostanie wydalony z Rosji. wirtualnemedia.pl, 18 grudnia 2015. [dostęp 2022-02-19].
- ↑ Nike 2014. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 35, poz. 485
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741).
- ↑ Nagroda im. Dariusza Fikusa 2014. press.pl. [dostęp 2024-09-11].
- ↑ Nagrody MediaTory 2016 rozdane. Wśród laureatów dziennikarze „Gazety Wyborczej”. wyborcza.pl, 3 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-27].
- ↑ Robert Robaszewski: Wacław Radziwinowicz z Nagrodą im. Panasa. „Podzielę się z wami smutną refleksją”. wyborcza.pl, 30 sierpnia 2023. [dostęp 2024-09-11].