Warsaw Spire – Wikipedia, wolna encyklopedia

Warsaw Spire
Ilustracja
Warsaw Spire (2019)
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

plac Europejski 1, 2 i 6

Architekt

Jaspers & Eyers Partners oraz PROJEKT Polsko-Belgijska Pracownia Architektury

Inwestor

Ghelamco

Wysokość całkowita

220 m

Wysokość do dachu

180 m

Kondygnacje

49

Powierzchnia użytkowa

60 000 m²[1]

Rozpoczęcie budowy

2011

Ukończenie budowy

2016

Pierwszy właściciel

Ghelamco Group, Madison International Realty[2]

Obecny właściciel

Immofinanz[3]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Warsaw Spire”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Warsaw Spire”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Warsaw Spire”
Ziemia52°13′59,38″N 20°59′05,14″E/52,233160 20,984760
Strona internetowa
Południowe skrzydło boczne (plac Europejski 6), siedziba m.in. agencji Frontex
Wnętrze Warsaw Spire
Wnętrze wieżowca Warsaw Spire

Warsaw Spire – kompleks budynków biurowych w Warszawie znajdujący się w dzielnicy Wola, przy placu Europejskim 1, 2 i 6.

W skład Warsaw Spire wchodzą trzy budynki: 180-metrowy wieżowiec (z iglicami 220-metrowy) oraz dwa budynki boczne o wysokości 55 m. Ich całkowita powierzchnia to około 100 000 m². Pierwszym właścicielem była belgijska firma Ghelamco[3].

Kompleks został oficjalnie oddany do użytku 12 maja 2016[4]. Jest trzecim co do wysokości wieżowcem w Warszawie (po Varso Tower i Pałacu Kultury i Nauki)[5].

Wieżowiec powstał w miejscu wyburzonych budynków Wojskowych Zakładów Graficznych[6].

Warsaw Spire jest najwyższym obiektem biurowym w Warszawie i jednym z najwyższych biurowców w Europie[7][8]. Projekt wieżowca oraz przyległych budynków został opracowany przez belgijską pracownię architektoniczną M. & J-M. Jaspers – J. Eyers & Partners, we współpracy z Polsko-Belgijską Pracownią Architektury – Projekt. Pod obiektem znajduje się parking podziemny z ponad 1000 miejsc parkingowych. Inwestycja otrzymała certyfikat BREEAM Excelent[9].

Już po rozpoczęciu budowy wieżowca inwestor dokupił znajdującą się w najbliższym otoczeniu działkę wraz z budynkiem, w którym mieściła się siedziba wydawnictwa Bellona[10]. Działka ta, wraz z odrestaurowanym budynkiem, stanowi uzupełnienie terenów otaczających wieżowiec.

Wewnątrz kompleksu powstał przestronny, otwarty dla mieszkańców miasta plac, wraz z elementami małej architektury, otoczonymi terenami zielonymi. Inwestor posadził tam 140 drzew i ok. 14 tys. innych roślin[11]. Powstało także jeziorko i długi na 120 metrów kaskadowy strumień[11].

W kwietniu 2014 Rada Warszawy, na wniosek Ghelamco, nadała placowi w obrębie ulic: Towarowej, Grzybowskiej, Wroniej i Łuckiej nazwę placu Europejskiego[12]. Od nazwy placu przyjęły numerację budynki Warsaw Spire: nr 1 (wieżowiec), nr 2 (budynek boczny po stronie północnej) i nr 6 (budynek boczny po stronie południowej).

W 2019 nieruchomość przejęła austriacka spółka Immofinanz za kwotę 386 mln euro[13].

Między sierpniem 2017 a majem 2018 kilkukrotnie przed Warsaw Spire musiała interweniować straż pożarna – dochodziło tam do samozapłonów motocykli i motorowerów zaparkowanych przed budynkiem. Powodem było skupianie promieni słonecznych na zaparkowanych jednośladach przez wygięty lustrzany daszek nad wejściem. Po interwencji władz lokalnych właściciel budynku okleił daszek folią przyciemniającą i pożary ustały[14].

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Prace budowlane zostały rozpoczęte w połowie 2011 roku od wykonywania ścian szczelinowych ograniczających bryłę budynku na pięciu kondygnacjach podziemnych, na których powstał parking. Według projektu wykonane ściany szczelinowe są najgłębszymi jakie wykonano do tej pory w Polsce, a ich konstrukcja sięga do głębokości 55 metrów[15] poniżej poziomu terenu. Takie zagłębienie ścian spowodowane jest znaczną głębokością stropu warstwy gruntów nieprzepuszczalnych[16]. Wykonawcą ścian szczelinowych była firma Soletanche Polska[16], natomiast wykonawcą konstrukcji żelbetowej była firma Monting[17]. W czasie wykonywania ścian szczelinowych użyto ponad 21 000 m3 betonu (2400 betoniarek).

3 lipca 2014 doszło do pożaru na dachu jednego z niższych budynków kompleksu. W trakcie prowadzenia robót izolacyjnych zapaliła się paleta ze styrodurem[18]. Nikt nie ucierpiał, a pożar nie spowodował wielkich zniszczeń[19].

W styczniu 2016 wieżowiec po montażu iglic (składających się z 24 elementów)[20] osiągnął wysokość 220 metrów[21].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • W grudniu 2011 roku Warsaw Spire zwyciężył w konkursie Eurobuild Awards 2011 w kategorii „Wybitny Projekt Architektoniczny Roku w Polsce”[22].
  • We wrześniu 2016 Towarzystwo Urbanistów Polskich nagrodziło plac Europejski w X edycji Konkursu na najlepiej zagospodarowaną przestrzeń publiczną w Polsce w kategorii Nowo wykreowana miejska przestrzeń publiczna[23].
  • W 2017 roku Warsaw Spire otrzymał nagrodę dla najlepszej inwestycji biurowej (Best Office & Business Development) na targach MIPIM w Cannes[24][25].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Warsaw Spire. urbanity.pl. [dostęp 2016-09-12].
  2. Gigantyczna transakcja sfinalizowana. Madison International Realty kupił pół Warsaw Spire. propertynews.pl, 27 kwietnia 2018. [dostęp 2019-02-21].
  3. a b Warsaw Spire w rękach Immofinanz. rp.pl, 12 lipca 2019. [dostęp 2019-07-12].
  4. Warsaw Spire. Prezydent Warszawy i fajerwerki na oficjalnym otwarciu wieżowc. Agora, 2016-05-12. [dostęp 2016-05-15].
  5. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2019-10-23].
  6. Piotr Wróblewski. Warszawskie „City” na gruzach robotniczej Woli. „Skarpa Warszawska”, s. 34, czerwiec 2024. 
  7. 220-metrowy wieżowiec Warsaw Spire powstanie na Woli. 17 marca 2010. [dostęp 2011-09-13].
  8. skyscraperpage.com diagram. 13 września 2011.
  9. BREEAM Excellent dla projektu Warsaw Spire. 2014-03-12. [dostęp 2016-05-15].
  10. Deweloper kupił Bellonę. Chce odrestaurować jej siedzibę. 21 czerwca 2006. [dostęp 2011-09-13].
  11. a b Michał Wojtczuk. Zieleń na wagę złota. „Gazeta Stołeczna”, s. 14, 29 stycznia 2016. 
  12. Uchwała nr LXXX/2060/2014 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie nadania nazwy obiektowi miejskiemu w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego, 16 kwietnia 2014. [dostęp 2016-05-20].
  13. Wieża Warsaw Spire sprzedana IMMOFINANZ za 386 mln euro
  14. Warsaw Spire już nie topi plastiku - Wiadomości radio-plus-polska * radioplus.pl [online], www.radioplus.pl [dostęp 2020-03-28].
  15. Centrum Warszawy zamienia się w Manhattan. 31 maja 2011. [dostęp 2011-09-13].
  16. a b Warsaw Spire. Geotest, 2012-06-01. [dostęp 2012-06-13].
  17. Warsaw Spire ruszył w górę. 2013-01-29. [dostęp 2013-01-29].
  18. Jak doszło do pożaru na budowie Warsaw Spire? Jest oświadczenie. 2014-07-04.
  19. Kłęby dymu nad centrum Warszawy. "Mamy zgłoszenie o pożarze na dachu. 2013-07-03. [dostęp 2013-07-03].
  20. Drapacze chmur w Warszawie
  21. Na Warsaw Spire są już iglice. Niecodzienna operacja w centrum stolicy. Eurozet, 2016-01-18. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
  22. Warsaw Spire – warszawski drapacz chmur zwycięzcą Eurobuild Awards. 12 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 czerwca 2016)].
  23. Tomasz Majda: Wyniki X edycji Konkursu na najlepiej zagospodarowaną przestrzeń publiczną w Polsce. [w:] Towarzystwo Urbanistów Polskich [on-line]. tup.org.pl, 27 września 2016. [dostęp 2016-10-30].
  24. Ewa Jankowska: Wieżowiec Warsaw Spire najlepszym biurowcem na świecie!. Agora (przedsiębiorstwo), 2017-03-16. [dostęp 2017-03-16].
  25. Rafał Ostrowski: Warsaw Spire doceniony w Europie. 2017-03-16. [dostęp 2017-03-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]