Wiktor Kulerski (młodszy) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 22 stycznia 1935 |
---|---|
Poseł na Sejm kontraktowy | |
Okres | od 18 czerwca 1989 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Wiktor Kulerski, właśc. Witysław Wiktor Dys-Kulerski (ur. 22 stycznia 1935 w Grudziądzu) – polski nauczyciel i historyk, działacz opozycji w okresie PRL, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wnuk Wiktora Kulerskiego, używa drugiego imienia, pod którym jest powszechnie znany. Ukończył w 1979 studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1960 do 1981 pracował w szkole podstawowej.
Był współpracownikiem Polskiego Porozumienia Niepodległościowego, a od 1976 Komitetu Obrony Robotników. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, do 1981 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu Regionu Mazowsze NSZZ „S”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się, od 1982 do 1989 wchodził w skład podziemnego Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze, w latach 1986–1987 był członkiem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. W latach 1989–1991 pełnił funkcję posła na Sejm kontraktowy z ramienia Komitetu Obywatelskiego wybranego w okręgu grudziądzkim. Krótko działał w Ruchu Obywatelskim Akcja Demokratyczna i Unii Demokratycznej. W rządzie Tadeusza Mazowieckiego objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Działał później w Ruchu Stu, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego konwentu[1]. Był współzałożycielem i w latach 1989–1998 prezesem Fundacji Edukacja dla Demokracji. Zasiadł w kolegium redakcyjnym miesięcznika „Nowaja Polsza”.
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Czy drugi Katyń? (1980)
- Kościuszkowcy (1984)
- Walka z pijackim obyczajem (1984)
- Bez tytułu. Wybór publicystyki 1981–1991 (1991)
- Kaczy Dół. Zwykli ludzie, zwykłe miejsce, niezwykłe czasy (2025, współautor z Bogdanem Birnbaumem)[2]
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1987)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podstawowe informacje na temat Ruchu 100, ruch100.org.pl [zarchiwizowane 1997-01-21] .
- ↑ Wiktor Kulerski uczcił swoje 90. urodziny promocją książki o Międzylesiu [online], dzieje.pl, 22 stycznia 2025 [dostęp 2025-01-22] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 maja 2007 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2007 r. nr 52, poz. 596).
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski, „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej” (2), 15 lipca 1987, s. 15 [zarchiwizowane 2014-03-08] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witysław Wiktor Dys-Kulerski [online], sejm.gov.pl [dostęp 2021-09-27] .
- Mirosława Łątkowska , Adam Borowski , Wiktor Kulerski, Encyklopedia Solidarności [zarchiwizowane 2020-09-19] .