Wilczy Schron – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilczy Schron

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	11 m
Deniwelacja	1 m
Wysokość otworów	1660 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	140 m
Ekspozycja otworów	ku NE
Data odkrycia	22 października 1982 roku
Odkrywca	A. Wilczek
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.36
Położenie na mapie Tatr Wilczy Schron
Położenie na mapie Karpat Wilczy Schron
49°14′29″N 19°55′27″E/49,241303 19,924181

Wilczy Schron – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w ścianie opadającej z Kotlin do Niżniej Świstówki, w pobliżu Jaskini przy Przechodzie, na wysokości 1660 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 11 metrów, a jej deniwelacja 1 metr^[1].

Jaskinia składa się z dużej, ale niskiej sali, do której prowadzi niewielki otwór wejściowy oraz odchodzącego z niej korytarza, rozdzielającego się na dwa ciągi: pochylnię zakończoną zawaliskiem i ciasny korytarzyk również kończący się zawaliskiem^[2].

W jaskini brak jest nacieków i roślinności^[2].

Jaskinię odkrył A. Wilczek z AKG Kraków w październiku 1982 roku. Jej plan i opis sporządzili w 1999 roku R. Mateja i M. Wierzbowski^[2].