Willie Dixon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Willie Dixon

Imię i nazwisko	William James Dixon
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1915 Vicksburg, Missisipi
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1992 Burbank, Kalifornia
Instrumenty	kontrabas
Gatunki	blues
Wydawnictwo	Chess Records
Powiązania	Muddy Waters
Strona internetowa

Willie Dixon właśc. William James Dixon^[1] (ur. 1 lipca 1915 w Vicksburgu, Missisipi, zm. 29 stycznia 1992 w Burbank, Kalifornia^[1][2]) – amerykański bluesman; basista, wokalista i autor piosenek. Producent w wytwórniach Chess Records i Checker Records(inne języki). Współpracował z takimi muzykami jak Chuck Berry, Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Otis Rush, Bo Diddley, Little Walter, Sonny Boy Williamson, Koko Taylor, Little Milton, Led Zeppelin, Eddie Boyd(inne języki), Jimmy Witherspoon, Lowell Fulson, Willie Mabon(inne języki), Memphis Slim(inne języki), Johnny Winter.

Jest autorem wielu standardów bluesowych, które wpłynęły na twórczość takich zespołów jak The Rolling Stones, Cream czy Led Zeppelin. Do jego najlepiej znanych piosenek zaliczane są napisane dla Chess Records „Little Red Rooster(inne języki)”, „Hoochie Coochie Man(inne języki)”, „Evil(inne języki)”, „Spoonful(inne języki)”, „Back Door Man(inne języki)”, „I Just Want to Make Love to You(inne języki)”, „I Ain’t Superstitious(inne języki)”, „My Babe(inne języki)”, „Wang Dang Doodle(inne języki)” i „Bring It On Home(inne języki)”.

Przyczyną śmierci artysty była niewydolność serca.

W 1994 Willie Dixon został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[3].