Wojciech Hermeliński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojciech Hermeliński
Ilustracja
Wojciech Hermeliński (2015)
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1949
Warszawa

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 6 listopada 2006
do 6 listopada 2015

Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej
Okres

od 9 grudnia 2014
do 29 marca 2019

Poprzednik

Stefan Jaworski

Następca

Wiesław Kozielewicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”

Wojciech Hermeliński (ur. 29 marca 1949 w Warszawie) – polski prawnik, adwokat, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej w latach 2014–2019.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1971 studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1971–1972 odbył aplikację prokuratorską w Prokuraturze Wojewódzkiej w Warszawie, w której pracował w latach 1977–1980.

W 1984 rozpoczął praktykę adwokacką. W latach 90. współpracował z Porozumieniem Centrum[1]. W latach 1998–2001 był zastępcą dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, następnie do 2006 wiceprezesem Naczelnej Rady Adwokackiej. W 1999 został wiceprezydentem Europejskiego Instytutu Praw Człowieka z siedzibą w Luksemburgu. W latach 2004–2006 był także członkiem rady programowej Programu Spraw Precedensowych w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. W 2006 zasiadał w radzie nadzorczej Telewizji Polskiej.

W 2006 został wybrany przez Sejm na dziewięcioletnią kadencję sędziego Trybunału Konstytucyjnego, upływającą 6 listopada 2015. 4 grudnia 2014 został przez prezydenta RP powołany w skład Państwowej Komisji Wyborczej[2], zaś 9 grudnia tegoż roku wybrany przez komisję na jej przewodniczącego[3]. Kadencję zakończył 29 marca 2019 w związku z ukończeniem 70. roku życia[4].

W 2018 ukazała się książka jego współautorstwa pt. Konsekwencje rewolucji w prawie wyborczym, czyli jak postawić krzyżyk i dlaczego w kratce, będąca krytycznym komentarzem do istotnych zmian w systemie wyborczym wprowadzonych z inicjatywy Prawa i Sprawiedliwości[5]. W 2023 został powołany na biegłego przez sejmową komisję śledczą ds. wyborów korespondencyjnych[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2009, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w służbie państwu i społeczeństwu w dziedzinie kultury, nauki, sportu, wymiaru sprawiedliwości, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2020 otrzymał odznakę honorową „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]