Wojciech Natanson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojciech Natanson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1904
Kraków

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1996
Warszawa

Narodowość

Polska

Wojciech Natanson pseudonim Leszczyński[1] (ur. 7 lipca 1904 w Krakowie, zm. 2 sierpnia 1996 w Warszawie) – polski pisarz, krytyk teatralny, tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława, polskiego fizyka. Był uczniem II Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz prawo międzynarodowe i romanistykę na Sorbonie. W okresie międzywojennym publikował w krakowskiej „Gazecie Literackiej”. W czasie okupacji działał w podziemiu, był żołnierzem Armii Krajowej, współpracownikiem Biura Informacji i Propagandy AK, uczestnikiem powstania warszawskiego. W latach 1946–1950 redagował „Listy z Teatru”. Pracował jako kierownik literacki w Teatrze Starym w Krakowie (1945–1946), w Teatrze Śląskim w Katowicach (1949–1950), w Teatrze Ludowym w Warszawie (1956–1961) oraz w Teatrze Rozmaitości (1986–1991). Pisał recenzje między innymi do czasopism „Teatr”, „Słowo Powszechne”, „Kierunki” i „Życie Warszawy”.

Grób Wojciecha Natansona na starym cmentarzu na Służewie

Był autorem recenzji i felietonów między innymi o twórczości Stefana Żeromskiego, Stanisława Wyspiańskiego i Karola Wojtyły. Przetłumaczył między innymi Caligulę Alberta Camusa[2].

Został pochowany na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie. Jego synem był Jacek Natanson (1948–2015).

Wybrana twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]