Województwo krakowskie (Królestwo Polskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy województwa krakowskiego Królestwa Polskiego. Zobacz też: województwo krakowskie.

Województwo krakowskie

— województwo —
1816–1837
Herb
Państwo	Królestwo Polskie
Data powstania	1816
Siedziba wojewody i sejmiku	Kielce
Podział administracyjny
Liczba powiatów 10
brak współrzędnych

Zobacz w Wikiźródłach tekst Podział Królestwa Polskiego na Woiewództwa, Obwody i Powiaty przez Namiestnika Królewskiego na dniu 16. Stycznia 1816 roku uczyniony

Województwo krakowskie – województwo Królestwa Polskiego istniejące w latach 1816–1837 (oraz 1863-1864) ze stolicą przejściowo w Miechowie, następnie od 6 grudnia 1816 w Kielcach. Ukazem Mikołaja I z 23 lutego/7 marca 1837 r. zostało przemianowane na gubernię krakowską^[1].

Województwo dzieliło się na 4 obwody i 10 powiatów:

• obwód kielecki
  • powiat kielecki
  • powiat jędrzejowski
• obwód miechowski
  • powiat krakowski – utworzony z części krakowskiego i hebdowskiego (Proszowice i Nowe Brzesko), które nie weszły w skład Wolnego Miasta Kraków
  • powiat miechowski
  • powiat skalbmierski (wówczas szkalbmierski)
• obwód olkuski
  • powiat lelowski
  • powiat olkuski
  • powiat pilicki (wówczas pilecki)
• obwód stopnicki
  • powiat stopnicki (wówczas stobnicki)
  • powiat szydłowski

W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na części terenów guberni radomskiej przywrócono województwo krakowskie w granicach z 1816 r.^[2]

• podział administracyjny Królestwa Polskiego
• podział administracyjny Księstwa Warszawskiego