Wybory do rad narodowych w Polsce w 1978 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybory do rad narodowych w Polsce w 1978 roku – wybory do rad narodowych w PRL, przeprowadzone 5 lutego 1978 roku na podstawie uchwały Rady Państwa z 29 października 1977 r.[1]

Wybierano radnych do:

  • miejskich rad narodowych,
  • dzielnicowych rad narodowych,
  • gminnych rad narodowych i
  • rad narodowych wspólnych dla miast i gmin.

Wybrano 100 876 radnych (spośród 157 458 kandydatów). Zgodnie z obwieszczeniem Państwowej Komisji Wyborczej z 7 lutego 1978 roku[2]:

  • w wyborach do miejskich rad narodowych frekwencja wynosiła 98,45%, na listy Frontu Jedności Narodu (FJN) oddano 99,74% ważnych głosów;
  • w wyborach do dzielnicowych rad narodowych frekwencja wyniosła 98,71%, na listy FJN oddano 99,69% ważnych głosów;
  • w wyborach do gminnych rad narodowych frekwencja wyniosła 99,16%, na listy FJN oddano 99,62% ważnych głosów;
  • w wyborach do rad narodowych wspólnych dla miast i gmin frekwencja wyniosła 98,81%, na listy FJN oddano 99,71% ważnych głosów.

Innych list niż listy FJN nie było.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uchwała Rady Państwa z dnia 29 października 1977 roku o zarządzeniu wyborów do rad narodowych stopnia podstawowego (Dz.U. z 1977 r. nr 33, poz. 144)
  2. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 7 lutego 1978 roku o zbiorczych wynikach wyborów do rad narodowych stopnia podstawowego, Trybuna Ludu, Nr 33 (10427), wyd. AA z 8 lutego 1978 r.