Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

6 listopada 1928 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
poprzednie:
1924
następne:
1932
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1928 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku – trzydzieste szóste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Herberta Hoovera, a wiceprezydentem został Charles Curtis.

Kampania wyborcza

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 urzędujący prezydent Calvin Coolidge był bardzo popularny wśród społeczeństwa, a opinia publiczna była zadowolona z rządów z uwagi na utrzymujący się wysoki poziom koniunktury[1]. Mimo tego zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o reelekcję, zatem Partia Republikańska musiała wystawić innego kandydata[2]. Na konwencji, odbywającej się w Kansas City w dniach 12-15 czerwca 1928, Herbert Hoover uzyskał wymaganą większość w pierwszym głosowaniu, dystansując drugiego Charlesa Curtisa[3]. Curtis ostatecznie otrzymał nominację wiceprezydencką[3]. Program republikanów oparty był na tzw. „New Day” i zakładał utrzymanie wysokich taryf celnych, pomoc dla farmerów i utrzymanie prohibicji[3]. Konwencja Partii Demokratycznej odbyła się w Houston, także w czerwcu 1928[4]. Ugrupowanie nadal było podzielone, głównie z powodu prohibicji, a swoim kandydatem mianowała Alfreda Smitha[1]. Kandydatem Partii Socjalistycznej został Norman M. Thomas[5]. Demokraci postulowali usunięcie XVIII poprawki do Konstytucji, lecz poza tym ich gospodarczy program niewiele odbiegał od republikanów[2]. Z tego powodu tory kampanii skierowały się na inne tory i skupiały się na wyznaniu Smitha, który był pierwszym katolikiem nominowanym na prezydenta, przez jedną z dwóch głównych partii[2]. Bigoteria atakowała kandydata demokratów, zarzucając że po objęciu urzędu odda władzę nad Stanami Zjednoczonymi papieżowi[6]. Hoover dystansował się od tych ataków, jednak ignorował także swojego przeciwnika w kampanii, nie spotykając się z nim ani razu[6]. Oba te czynniki przyczyniły się do zwycięstwa republikanów[6].

Kandydaci

[edytuj | edytuj kod]

Partia Demokratyczna

[edytuj | edytuj kod]

Partia Republikańska

[edytuj | edytuj kod]

Socjalistyczna Partia Ameryki

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki głosowania

[edytuj | edytuj kod]

Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1928[5]. Hoover uzyskał 58,2% poparcia, wobec 40,8% dla Smitha i 0,7% dla Thomasa[5]. Ponadto, około 110 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 56,9%[7]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Hoover uzyskał 444 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów[8]. Na Smitha zagłosowało 87 elektorów[8]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Curtis, uzyskując 444 głosy, wobec 87 dla Josepha Robinsona[8].

Herbert Hoover został zaprzysiężony 4 marca 1929 roku[9].

Kandydat na prezydenta Partia Głosowanie powszechne Kolegium Elektorów
Głosy Procent
Herbert Hoover Partia Republikańska 21 437 277 58,2% 444
Al Smith Partia Demokratyczna 15 007 698 40,8% 87
Norman Thomas Socjalistyczna Partia Ameryki 265 583 0,7% 0
Łącznie 531
Kandydat na wiceprezydenta Partia Kolegium Elektorów
Charles Curtis Partia Republikańska 444
Joseph Robinson Partia Demokratyczna 87
Łącznie 531

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jones 2016 ↓, s. 512.
  2. a b c Jones 2016 ↓, s. 513.
  3. a b c Bartnicki 1995 ↓, s. 92.
  4. Pastusiak 1999 ↓, s. 645.
  5. a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
  6. a b c Pastusiak 1999 ↓, s. 646.
  7. Election of 1928. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
  8. a b c Electoral College Box – 1928. NARA. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
  9. Pastusiak 1999 ↓, s. 647.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]