Yongle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Yongle
Ilustracja
cesarz Chin
Okres

od 17 lipca 1402
do 12 sierpnia 1424

Era panowania

Yǒnglè (永樂)

Poprzednik

Jianwen

Następca

Hongxi

Dane biograficzne
Dynastia

Ming

Data urodzenia

2 maja 1360

Data śmierci

12 sierpnia 1424

Ojciec

Hongwu

Yongle (chiń. 永樂; imię osobiste: Zhu Di, chiń. 朱棣; ur. 2 maja 1360, zm. 5 sierpnia 1424[1]) – trzeci cesarz Chin z dynastii Ming, panujący od 17 lipca 1402 r. aż do śmierci.

Był czwartym synem założyciela dynastii Ming, Hongwu. W chwili śmierci swojego ojca rezydował w Pekinie, będąc dowódcą wojsk strzegących północnej granicy, i wykorzystał swoją pozycję do obalenia prawowitego następcy tronu, swojego bratanka Jianwena, po niemal czteroletniej krwawej wojnie domowej. Przeniósł stolicę z Nankinu do Pekinu, skąd w trakcie swojego panowania podjął pięć wielkich zwycięskich wypraw przeciwko mongolskim koczownikom, które zapewniły Chinom bezpieczeństwo. Próbował także podbić Wietnam. Za jego panowania eunuch Zheng He rozpoczął swoje wielkie wyprawy morskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Yongle, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-31] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • C.P. Fitzgerald: Chiny. Zarys historii kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974.
  • L. Carrington Goodrich, Chaoying Fang: Dictionary of Ming biography, 1368-1644. Volume I. New York: Columbia University Press, 1976. ISBN 0-231-03801-1.
  • Witold Rodziński: Historia Chin. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydaw., 1974.