Zbigniew Brym – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Brym
Zdunin
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1919 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 2006 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Tajna Armia Polska; Armia Krajowa
Jednostki	Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie; 3. kompania Zgrupowanie „Chrobry II”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa; powstanie warszawskie;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Brym, ps. Zdunin (ur. 1 lutego 1919 w Warszawie, zm. 1 grudnia 2006 tamże) – pułkownik Wojska Polskiego, fotografik i publicysta.

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Józefa^[1]. Miał siostrę i brata Mieczysława (plutonowy podchorąży ps. „Tolimierz”, zginął w powstaniu warszawskim idąc na zbiórkę 3. kompanii). Ukończył Gimnazjum Państwowe im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Po maturze na podstawie konkursu świadectw został przyjęty na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego^[2]. Absolwent Szkoły Podchorążych Saperów w Modlinie. Uczestnik wojny obronnej – walczył jako żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Kleeberga. Wzięty do niewoli w rejonie Twierdzy Brześć, uciekł ok. 23 września 1939 i przedostał się do Warszawy^[1]. Działał w konspiracji. Był dowódcą jednej z kompanii TAP, zastępcą dowódcy kompanii oddziału saperskiego ZWZ. W powstaniu warszawskim dowódca 3. kompanii Zgrupowania „Chrobry II”. Od 7 września 1944 – podporucznik. Jest autorem fotografii dokumentalnych z okresu powstania. Po upadku powstania trafił do niewoli niemieckiej - od 5 października 1944 był jeńcem Stalagu 344 Lamsdorf, następnie od 19 października 1944 - Oflagu VII A Murnau^[1].

Po powrocie do kraju represjonowany przez UB. Przez 3 lata był więziony bez wyroku w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Na wolność wyszedł po amnestii. Po wojnie zmienił nazwisko na Zdunin-Brym^[1].

Był jedną z osób współpracujących w Radzie Honorowej Budowy Muzeum Powstania Warszawskiego.

Odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym^[3].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 18-7-28)^[4].

Próba upamiętnienia

W marcu 2014 część radnych m.st. Warszawy wnioskowała o nadanie imienia Zbigniewa Bryma rondu na skrzyżowaniu Alej Jerozolimskich i al. Jana Pawła II, przy Dworcu Centralnym. Większość jednak zagłosowała za nazwaniem ronda imieniem Czterdziestolatka^[5].

Niektóre publikacje

Żelazna Reduta
Grochem o ścianę. Zbiór pism – artykułów z lat 1946–2002

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Powstańcze Biogramy - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
↑ Archiwum Historii Mówionej - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).
↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 20 (1793), s. 15, 1 sierpnia 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-08-28].
↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-08-28] .
↑ Czterdziestolatek dostał rondo przy Dworcu Centralnym. TVN Warszawa, 2014-03-20. [dostęp 2014-12-21].

Linki zewnętrzne

Relacja Z. Bryma pt. Powstanie Warszawskie: pierwsze godziny. glos.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
Powstańcze Biogramy - Zbigniew Brym

[:0-1] Powstańcze Biogramy - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).

[2] Archiwum Historii Mówionej - Zbigniew Brym [online], www.1944.pl [dostęp 2024-08-28] (pol.).

[3] Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 20 (1793), s. 15, 1 sierpnia 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-08-28].

[4] Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-08-28] .

[5] Czterdziestolatek dostał rondo przy Dworcu Centralnym. TVN Warszawa, 2014-03-20. [dostęp 2014-12-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]