Zbigniew Konwiński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zbigniew Konwiński (2024) | |
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1974 |
---|---|
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicja Obywatelska – Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni | |
Okres | od 19 grudnia 2023 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Zbigniew Marek Konwiński (ur. 24 marca 1974 w Słupsku[1]) – polski polityk, samorządowiec i menedżer, poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji, od 2023 przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku (1999)[1]. W latach 1999–2002 był dyrektorem słupskiego oddziału Ruch S.A. Od 2002 pracował w „Dzienniku Bałtyckim”, od 2005 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego i kierownikiem biura poselskiego PO w Słupsku. Następnie został zastępcą dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego.
Od 1992 do 1998 był członkiem KPN, następnie Ruchu Społecznego AWS. Z listy AWS bezskutecznie kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 1997[2]. W latach 1998–2002 zasiadał w radzie miejskiej Słupska. W wyborach w 2005 bez powodzenia startował do Sejmu z listy PO[3]. W 2006 bezskutecznie ubiegał się o funkcję prezydenta Słupska, uzyskując drugi rezultat w wyborach z wynikiem 21,4%[4]. Uzyskał jednocześnie po raz drugi mandat radnego, obejmując stanowisko przewodniczącego rady miejskiej.
Należy do Platformy Obywatelskiej, z ramienia której w wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski. Kandydując w okręgu gdyńsko-słupskim, otrzymał 19 553 głosy.
W 2010 po raz kolejny bezskutecznie ubiegał się o funkcję prezydenta Słupska, uzyskując trzeci rezultat w wyborach (18,8%)[5]. W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskał reelekcję, dostał 18 548 głosów[6]. W 2014 ponownie ubiegał się o prezydenturę w Słupsku, przegrywając w drugiej turze z Robertem Biedroniem[7].
W 2015 został natomiast wybrany do Sejmu na kolejną kadencję, otrzymując 10 783 głosy[8]. W 2018 został członkiem komisji śledczej ds. wyłudzeń VAT[9]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 13 286 głosów[10]. W wyborach w 2023 uzyskał mandat na kolejną kadencję z wynikiem 15 538 głosów[11]. Objął funkcję przewodniczącego Komisji Łączności z Polakami za Granicą[1]. 19 grudnia 2023 zastąpił Borysa Budkę na funkcji przewodniczącego Klubu Parlamentarnego KO[12].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
[edytuj | edytuj kod]Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1997 | Akcja Wyborcza Solidarność | Sejm III kadencji | nr 42 | 2429 (1,99%)[2] | |
2005 | Platforma Obywatelska | Sejm V kadencji | nr 26 | 2127 (0,58%)[3] | |
2007 | Sejm VI kadencji | 19 553 (3,88%)[13] | |||
2011 | Sejm VII kadencji | 18 548 (4,09%)[6] | |||
2015 | Sejm VIII kadencji | 10 783 (2,31%)[8] | |||
2019 | Koalicja Obywatelska | Sejm IX kadencji | 13 286 (2,29%)[10] | ||
2023 | Sejm X kadencji | 15 538 (2,28%)[11] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-11-22].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 1997. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-08-03].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-08-03].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Poseł PiS Marcin Horała przewodniczącym komisji śledczej ds. VAT. rmf24.pl, 20 lipca 2018. [dostęp 2018-07-20].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-10-17].
- ↑ Mateusz Czmiel: Nowy szef klubu PO. „Człowiek od roboty”. wp.pl, 19 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-19].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-09-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-29].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 203.