Zdzisław Pilecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Pilecki
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1941
Sienno

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Zdzisław Pilecki (ur. 26 stycznia 1941 w Siennie) – polski polityk i dziennikarz, wiceprzewodniczący Tymczasowej Rady Krajowej PRON[1], poseł na Sejm PRL VIII kadencji z ramienia Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego z okręgu Gdańsk.

Uzyskał wykształcenie wyższe niepełne. W latach 60. był współzałożycielem Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego, w którym pełnił funkcję kierownika sekcji literackiej. Był również wiceprezesem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”. Współpracował ponadto z „Dziennikiem Bałtyckim”, kierował też oddziałem redakcji „Za i przeciw”. Zasiadał przez dwie kadencje w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Gdańsku. Uczestniczył w pracach Berlińskiej Konferencji Katolików, a także Chrześcijańskiej Konferencji Pokoju.

Od 1980 do 1985 pełnił mandat posła na Sejm PRL. Zasiadał w Komisjach: Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska; Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług; Kultury i Sztuki (następnie: Kultury); Do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw; Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Spółdzielniach i ich Związkach; Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym; Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy – Ordynacja Wyborcza do Sejmu PRL.

W okresie PRL był działaczem ChSS i UChS, przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego w Gdańsku oraz wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego. W latach 90. związany z Polską Unią Socjaldemokratyczną[2] i Chrześcijańską Demokracją III RP[3]. 6 kwietnia 2004 został prezesem zarządu spółki „Congressus”[4].

Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Złoty Krzyż Zasługi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Dziennik Polski”, r. XXXVIII, nr 223 (11 807), Kraków, 20 grudnia 1982, s. 1.
  2. Eugeniusz Noworyta, Polityka i dyplomacja: wspomnienia ambasadora, Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania, Łódź 2008, s. 188, 192
  3. Anna Sal, Ruch za Lechem. Wszyscy ludzie prezydenta, „Polityka”, nr 35 (2260) z 26 sierpnia 2000, s. 20–21
  4. Zdzisław Pilecki, ktokogo.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]