Zdzisław Zblewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Zblewski

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1967
doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Adiunkt
Instytut	Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego
Instytut	Instytut Pamięci Narodowej
Odznaczenia

Zdzisław Jan Zblewski (ur. 1967) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych.

Absolwent LO w Starogardzie Gdańskim. Laureat XII Olimpiady Historycznej^[1].

Rozprawę doktorską pt. Geneza, modele i formy oporu społecznego na terenie województwa krakowskiego w latach 1945–1947, której promotorem był Andrzej Pilch, obronił w 1996 roku na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał tamże w 2006 roku w oparciu o pracę Okręg Krakowski Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” 1945–1948. Geneza, struktury, działalność.

Pracuje na stanowisku profesora uczelni w Instytucie Historii UJ^[2]. Zatrudniony był również w Instytucie Pamięci Narodowej. Specjalizuje się w najnowszej historii Polski^[3].

Jest redaktorem naczelnym kwartalnika "Zeszyty Naukowe UJ. Prace Historyczne" oraz członkiem redakcji czasopisma naukowego pt. Zeszyty Historyczne WiN-u^[4].

W 2021 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5][6].

• Między wolną Polską a „siedemnastą republiką”. Z dziejów oporu społecznego na terenie województwa krakowskiego w latach 1945–1947, Kraków 1998
• Bitwy polskie. Leksykon, Kraków 1999 (współautorzy: Tomasz Gąsowski i Jerzy Ronikier)
• Leksykon PRL-u, Kraków 2000
• Okręg Krakowski Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” 1945–1948. Geneza, struktury, działalność, Kraków 2005
• Abecadło PeeReLu, wyd. 2, Kraków 2008
• Utopia nad Wisłą. Historia Peerelu, Warszawa 2008 (współautor Antoni Dudek)