Song Zhenzong – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nie mylić z: Zhezong.

Zhenzong

Cesarz Chin
Okres	od 8 maja 997 do 23 marca 1022
Poprzednik	Taizong
Następca	Renzong
Dane biograficzne
Dynastia	Song
Data urodzenia	23 grudnia 968
Data śmierci	23 marca 1022
Miejsce spoczynku	Gongyi
Ojciec	Taizong
Matka	Yuande
Małżeństwo	Zhanghuai, Zhangmu, Zhangxian, Zhangyi, Zhangui
Dzieci	Renzong

Song Zhenzong (ur. 23 grudnia 968, zm. 23 marca 1022) – trzeci cesarz Chin z dynastii Song, panujący od 997 roku do śmierci^[1][2].

Urodził się w 968 roku i był synem poprzedniego cesarza Songa Taizonga, po którego śmierci w 997 roku wstąpił na tron^[1]. W 1004 roku na mocy traktatu z Chanyuan pogodził się z utratą przez poprzedników części północnych Chin i tym samym zakończył walki na północy z Kitanami^[1][3]. Jego panowanie przyczyniło się do rozwoju konfucjanizmu na terenie jego państwa (np. kazał wybudować wiele świątyń Konfucjusza)^[1]. Sam jednak stworzył system wierzeń oparty na buddyzmie i taoizmie^[1]. Pod koniec panowania prawdopodobnie oszalał^[1]. Zmarł w 1022 roku, gdy władzę przejął jego syn Renzong.