Zhoukoudian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanowisko człowieka pekińskiego w Zhoukoudian[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, VI

Numer ref.

449

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1987
na 11. sesji

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stanowisko człowieka pekińskiego w Zhoukoudian”
Położenie na mapie Pekinu
Mapa konturowa Pekinu, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Stanowisko człowieka pekińskiego w Zhoukoudian”
Ziemia39°41′21″N 115°55′26″E/39,689167 115,923889

Zhoukoudian (chiń. 周口店; pinyin Zhōukǒudiàn) – system jaskiń położony około 45 kilometrów na południowy zachód od Pekinu[1] w Chinach. W latach 20. i 30. XX wieku natrafiono tu na szczątki człowieka pekińskiego, a także kamienne narzędzia i kości zwierzęce, liczące od 500 do 230 tysięcy lat. Znalezione eksponaty w większości zaginęły w czasie inwazji japońskiej podczas II wojny światowej. Po wojnie wznowiono prace i część znalezionych artefaktów wystawiona jest dziś w miejscowym muzeum. Wśród eksponatów znalazły się także skamieliny prehistorycznych stworzeń. Zwiedzającym udostępnione są też pobliskie jaskinie i groty.

W 1987 roku organizacja UNESCO wpisała Zhoukoudian na listę światowego dziedzictwa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 330. ISBN 83-05-13407-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Chiny, seria: Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2001, str. 186

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]