Zhoukoudian – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | III, VI |
Numer ref. | |
Region[b] | Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1987 |
Położenie na mapie Chin | |
Położenie na mapie Pekinu | |
39°41′21″N 115°55′26″E/39,689167 115,923889 | |
Zhoukoudian (chiń. 周口店; pinyin Zhōukǒudiàn) – system jaskiń położony około 45 kilometrów na południowy zachód od Pekinu[1] w Chinach. W latach 20. i 30. XX wieku natrafiono tu na szczątki człowieka pekińskiego, a także kamienne narzędzia i kości zwierzęce, liczące od 500 do 230 tysięcy lat. Znalezione eksponaty w większości zaginęły w czasie inwazji japońskiej podczas II wojny światowej. Po wojnie wznowiono prace i część znalezionych artefaktów wystawiona jest dziś w miejscowym muzeum. Wśród eksponatów znalazły się także skamieliny prehistorycznych stworzeń. Zwiedzającym udostępnione są też pobliskie jaskinie i groty.
W 1987 roku organizacja UNESCO wpisała Zhoukoudian na listę światowego dziedzictwa.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 330. ISBN 83-05-13407-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Chiny, seria: Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2001, str. 186