Zhu Bajie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zhu Bajie na XVI-wiecznej ilustracji do *Wędrówki na Zachód*

Zhu Bajie (chiń. upr. 猪八戒; chiń. trad. 豬八戒; pinyin Zhū Bājiè) lub Zhu Wuneng (chiń. upr. 猪悟能; chiń. trad. 豬悟能; pinyin Zhū Wùnéng) – świniokształtna postać z mitologii chińskiej, jeden z głównych bohaterów powieści Wu Cheng’ena Wędrówka na Zachód.

Pierwotnie był jednym z niebiańskich urzędników, zajmującym się żeglugą przez Drogę Mleczną. Gdy po pijanemu próbował napastować córkę Nefrytowego Cesarza, został wygnany na ziemię i narodził się z łona świni^[1].

Nawrócony przez boginię Guanyin na buddyzm przyłączył się do mnicha Xuanzanga w jego wyprawie do Indii. Za wierne towarzystwo i pomoc w rozpropagowaniu w Chinach nauk Buddy pozwolono mu zamieszkać w Zachodnim Raju, gdzie otrzymał funkcję głównego obmywacza ołtarza.

Przypisy

↑ Jeremy Roberts: Chinese Mythology A to Z. New York: Facts on File, 2004, s. 149. ISBN 0-8160-4870-3.

Bibliografia

Derek Walters: Mitologia Chin. Poznań: Don Wydawniczy Rebis, 1996. ISBN 83-7120-229-6.

[1] Jeremy Roberts: Chinese Mythology A to Z. New York: Facts on File, 2004, s. 149. ISBN 0-8160-4870-3.

[1]