Zygmunt Wiatrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zygmunt Wiatrowski (ur. 14 kwietnia 1928 roku w Zagórowie), polski pedagog, specjalizujący się w pedagogice pracy.
W 1951 roku ukończył studia matematyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Pracował jako nauczyciel i wizytator, w 1961 roku ukończył w trybie zaocznym studia pedagogiczne. Stopień doktora uzyskał w 1969, a doktora habilitowanego w 1975 roku. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskał w 1988 roku.
W 1974 roku podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy (obecnie UKW), na tej uczelni pracował do przejścia na emeryturę w 1998 roku. W latach 1978–1980 był dyrektorem Instytutu Pedagogiki i Psychologii, pełnił też funkcje dziekana Wydziału Pedagogicznego (1980–1984), prorektora do spraw nauki (1984–1987) i prodziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii (1993–1997).
Od 1997 roku mieszka w Ciechocinku, pracuje w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku.
Jego główne problemy i obszary badawcze to: teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki pracy, powodzenia i niepowodzenia szkolne oraz zawodowe, nauczyciel szkoły zawodowej, osobowościowe i prakseologiczne aspekty dorastania i dorosłości człowieka związane z pracą prozawodową i zawodową, aksjologiczne i powinnościowe konteksty myślenia o pracy, ale także społeczne i edukacyjne problemy filatelistyki.
15 maja 2007 otrzymał w Kijowie tytuł doktora honoris causa Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy. 24 czerwca 2013 dzięki staraniom Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Zagórowskiej podczas uroczystej sesji Rady Miasta nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Zagórowa[1].
Jest aktywnym filatelistą, działającym w PZF.
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Zarys metodyki pracy filatelistycznej w kole młodzieżowym PZF (1969)
- Kształcenie nauczycieli szkół zawodowych (1971, współautor)
- Powodzenie i niepowodzenie szkolne pracujących (1975)
- Pedagogika pracy w zarysie (wyd. 1, 1980; wyd. 2, 1985)
- Nauczyciel szkoły zawodowej (wyd. 1, 1982, ISBN 83-02-01716-7; wyd. 2, 1987)
- Służba pracownicza w zakładach przemysłowych - funkcja założona i rzeczywista (1985, współautor)
- Filatelistyka wśród dzieci i młodzieży: poradnik opiekuna koła młodzieżowego PZF (1988, ISBN 83-203-2136-0)
- Nowości poczt świata (1989)
- Wychowanie młodzieży dla pokoju oraz kontaktów i współpracy międzynarodowej (1990)
- Nauczyciel szkoły zawodowej. Dawniej-dziś-jutro (wyd. 1, 1990, ISBN 83-7096-015-4; wyd. 2, 1993)
- Podstawy pedagogiki pracy (wyd. 1, 1994, ISBN 83-7096-061-8; wyd. 2, 1997; wyd. 3, 2000; wyd. 4, 2005)
- Myśli i działania pedagogiczne (2001)
- Powodzenia i niepowodzenia zawodowe (2002, ISBN 83-86523-22-0)
- Praca w zbiorach wartości pracujących, bezrobotnych i młodzieży szkolnej (2004, ISBN 83-88500-58-9)
- Dorastanie, dorosłość i starość człowieka w kontekście działalności i kariery zawodowej (2009, ISBN 978-83-7204-762-5)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. Zygmunt Wiatrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-02-09] .
- Janusz Figurski. Profesor Zygmunt Wiatrowski. „Pedagogika pracy”. 42, s. 7-9, wrzesień 2003. ISSN 0239-7757.