Sovyetler Birliği'nde psikiyatrinin politik olarak kötüye kullanılması - Vikipedi

Adli[ölü/kırık bağlantı] Psikiyatri Serbsky Merkez Araştırma Enstitüsü, kısaca Serbsky Enstitüsü (Moskova'daki binasının bir parçası)

Sovyetler Birliği'nde psikiyatrinin politik olarak kötüye kullanılması, Sovyetler Birliği'nde, siyasi muhalefetin psikiyatrik bir sorun olarak yorumlanmasına dayanarak, psikiyatrinin sistematik bir politik kötüye kullanımı vardı.[1] Buna muhalefetin “psikopatolojik mekanizmaları” deniyordu.[2][3]

Brejnev Dönemi'nde partinin kararlarından farklı fikirleri açıkça ifade eden siyasi muhalifleri devre dışı bırakmak ve ondan kurtulmak için psikiyatri kullanıldı.[4][5] Örneğin "felsefi zehirlenme" terimi, insanlar parti ve ülke liderleriyle aynı fikirde olmadıklarında ve Marksizm-Leninizm'in Karl Marx, Friedrich Engels ve Vladimir Lenin'in yazılarına atıfta bulunarak yapılan eleştiriler neticesinde zaman zaman muhalif kişiler üzerinde zihinsel bozukluk teşhisi konuldu.[6] Stalin dönemi Ceza Kanunu'nun "Anti-Sovyet ajitasyonu", Madde 58-10, yeni 1958 RSFSC Ceza Kanunu'nda 70. Madde "Anti-Sovyet ajitasyonu ve propagandası" olarak büyük ölçüde korunmuştur. 1967'de, RSFSC Ceza Kanunu'na 1901 sayılı "Sovyet siyasi ve sosyal sistemini karalayan sahte olduğu bilinen imalatların yayılması" başlıklı daha zayıf bir yasa eklenmiştir. Bu yasalar, akademisyen Andrei Snezhnevsky tarafından geliştirilen, akıl hastalığı teşhis sistemi ile birlikte sıklıkla uygulandı. Birlikte, standart dışı inançların kolayca cezai bir suç olarak tanımlanabileceği bir çerçeve oluşturdular ve daha sonra psikiyatrik tanı için temel oluşturdular.[7]

Teşhisi uygulama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı bireylerin yetkililere karşı çıktıkları, reform için gösterdikleri ve eleştirel kitaplar yazdıkları “Sovyet karşıtı” siyasi davranışları aynı zamanda RSFSC Ceza Kanunu ihlali sayılarak cezai fiiller olarak tanımlandı, akıl hastalığı belirtileri (örn. "reformizmin yanılsaması") ve hazır tanıya duyarlı (örn., "ağır şizofreni") olarak belirtildi.[8] Tanısal kategorinin sınırları içinde kötümserlik, zayıf sosyal uyum ve yetkililerle çatışmanın belirtileri, "ağır şizofreni" nin resmi tanısı için yeterliydi.[9] Bazı bireylerin psikiyatrik olarak tanımlanması, göç etme girişimlerini artırdı. Yasaklanmış belge veya kitap dağıtmak veya bulundurmak, insan hakları protestolarına ve gösterilerine katılmak ve yasak dini faaliyetlere katılmak psikiyatrik bir rahatsızlığın göstergesi olarak görülüyordu. [10] Devlet ateizmi doktrini uyarınca, dinsel inancın yandaşları olan iyi eğitimli eski ateistlerin de dahil olduğu mahkûmların dini inançları, tedavi gerektiren bir akıl hastalığı türü olarak kabul edildi. [11][12] KGB, yaşanan davalardan kaçınmak ve muhalifleri akıl hastası olması nedeniyle itibarsızlaştırmak için rutin olarak psikiyatristlere gönderdi.[13] Sovyetler Birliği'nin dağılması sonrasında elde edilen yüksek derecede sınıflandırılmış hükûmet belgeleri, yetkililerin psikiyatriyi bilinçli olarak muhalefeti bastırmak için bir araç olarak kullandıklarını doğrulamaktadır.[14]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ BMA 1992, s. 66; Bonnie 2002; Finckenauer 1995, s. 52; Gershman 1984; Helmchen & Sartorius 2010, s. 490; Knapp 2007, s. 406; Kutchins & Kirk 1997, s. 293; Lisle 2010, s. 47; Merskey 1978; Society for International Development 1984, s. 19; US GPO (1972, 1975, 1976, 1984, 1988); Voren (2002, 2010a, 2013a)
  2. ^ Bloch & Reddaway 1977, s. 425; UPA Herald 2013
  3. ^ Kondratev 2010.
  4. ^ Korolenko & Dmitrieva 2000, s. 17.
  5. ^ See Vladimir Bukovsky, Judgment in Moscow (forthcoming spring 2016), Chapter 3, Back to the Future: "Deportation or the Madhouse",
  6. ^ Korolenko & Dmitrieva 2000, s. 15.
  7. ^ Kovalyov 2007.
  8. ^ US Delegation Report 1989, s. 26; US Delegation Report (Russian translation) 2009, s. 93
  9. ^ Ougrin, Gluzman & Dratcu 2006.
  10. ^ Chodoff 1985.
  11. ^ Pospielovsky 1988, ss. 36, 140, 156, 178–181.
  12. ^ Protecting and Promoting Religious Rights in Eastern Europe and the Soviet Union: Hearing Before the Committee on Foreign Relations, United States Senate, Ninety-eighth Congress, Second Session, June 12, 1984 (İngilizce). United States Congress Senate Committee on Foreign Relations. 1984. s. 30. 
  13. ^ Murray 1983.
  14. ^ Gluzman (2009a, 2013a); Voren 2013a, s. 8; Fedenko 2009; see some documents in Pozharov 1999; Soviet Archives 1970
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Sovyetler_Birliği%27nde_psikiyatrinin_politik_olarak_kötüye_kullanılması&oldid=34237239" sayfasından alınmıştır