Vâfî ʿAhmed (ʿAbd Allâh bin Muhammed), Câfer el-Musaddık[1] ya da Ahmed el-Vâfî (Gerçek İsmi: ʿAbd Allāh ibn Muḥammad ibn Ismāʿīl (عبد اللّه بن محمد بن إسماعيل); Doğumu: 179 Hicrî, Ölümü: 212 Hicrî, Milâdî 828, Salamiyya, Suriye, İmâm: 197-212 Hicrî, 813-828 Milâdî; Soyadı: "el-Vâfî") İmâmet (İsmâilî i'tikadı)'na göre "Sekizinci" İsmâilîyyeİmâmı. İsmâilîyye/Mustâlî/Davudî İsmailîliki'tikadına göre "Sekizinci İmâm" (Vâfî Ahmed) ʿAbd Allâh bin Muhammed bin İsmâ‘il'dir.)[2]
^Muhammed Ebû Zehra, İslâm’da Siyâsî ve İ’tikadî Mezhepler Tarihi, s. 77, Ethem Ruhi Fığlalı ve Osman Eskicioğlu Tercümesi, Yağmur Yayınları, İstanbul, 1970.
İslam ile bağlantılı dikkate değer bir kişi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.