Yerebatan Sarnıcı - Vikipedi

Yerebatan Sarnıcı
Bazilika Sarnıcı
Yerebatan Sarnıcı iç kısım
Harita
Genel bilgiler
TürSarnıç
Mimari tarzDoğu Roma
Konumİstanbul, Türkiye
Koordinatlar41°00′30″K 28°58′41″D / 41.00833°K 28.97806°D / 41.00833; 28.97806
Başlama6. yüzyıl
Yükseklik9 m
Ölçüler
Genişlik70 m
Teknik ayrıntılar
Zemin alanı9.800 m2
Resmî site
Restorasyon öncesi bir görüntü

Yerebatan Sarnıcı (Bizans Yunancası: βασιλική κινστέρνή; Latince: Basilica Cisterna)[1] İmparator loustinianos (527-565)[2] döneminde İstanbul'da şehrin su ihtiyacını karşılamak üzere 526-527 senelerinde yaptırılmış kapalı su sarnıcıdır.

Ayasofya'nın güneybatısında, Soğukçeşme Sokağı'nda bulunmaktadır. Suyun içinden yükselen pek çok mermer sütun nedeniyle halk arasında Yerebatan Sarayı olarak isimlendirilmektedir. Sarnıcın üzerinde daha önce bir bazilika bulunmasından ötürü, Bazilika Sarnıcı olarak da adlandırılır.[3]

Bizans imparatoru I. Justinianus tarafından yaptırılan sarnıç, şehrin birinci ve ikinci tepeleri arasındaki bölgelerin su ihtiyacını karşılayan Hadrianus su yollarına bağlandı. İstanbul'un Osmanlılar tarafından fethinden sonra Sarayburnu ve Bahçe Kapısı civarına su dağıtım merkezi olarak hizmet sundu; Osmanlılar'ın şehirde kendi su tesislerini kurmasından ve Bizans dönemine ait eski suyollarının tamiri ardından sarnıcın su dağıtım merkezi olma işlevi kısmen değiştirilmiştir. İsmi saraya, sadrazamın ahırlarına, caddeye ve mahalleye verildi. Üzerinde oluşan mahalle ve Cağaloğlu’nu Divanyolu ve Ayasofya Meydanı’na bağlayan Yerebatan Caddesi ile varlığını ve önemini sürdürmeye devam etti. Merkezinde bulunduğu mahalleyi temsil eden fiziksel bir yapı ve simge haline geldi.[4]

Günümüzde müze ve etkinlik mekanı olarak kullanılır. İstanbul Büyükşehir Belediyesi iştiraklerinden Kültür A.Ş. tarafından işletilmektedir.

Konumu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayasofya'nın güneybatısında, Soğukçeşme Sokağı'nda bulunmaktadır. Bizans İmparatorluğu'nda dünyanın sıfır noktası olarak kabul edilmiş Milyon Taşı'nın yanındadır. Binbirdirek Sarnıcı, Şerefiye Sarnıcı, Akhilleus ve Zeuksipposs hamamları ile aynı bölgede konumlanmaktadır.

Yerebatan Sarnıcı'nda Medusa başlı iki sütun kaidesinden biri. Medusa başı ters durmaktadır

Mimari özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yerebatan Sarnıcı, kayalık bir zemine oturan, tuğladan inşa edilmiş, dikdörtgen planlı bir yapıdır. Ölçüleri ilk defa I. Dünya Savaşı döneminde Alman arkeolog Eckhard Unger tarafından alınmış ve 138 x 64,6 m olduğu belirtilmiştir.

Sarnıcın, geçmişte üzerinde bulunduğu düşünüleni Basilika Stoa adlı anıtsal yapının ve bölgenin su ihtiyacını karşılamak için yapıldığı tahmin edilir. İmparatorluk [4] stoasının avlusunda yapılan bir kazı işlemi sonucunda, ana kaya seviyesine kadar inilerek bir sarnıcın depo bölümü oluşturuldu. Bu depo bölümünü oluşturan sütun sıraları arasındaki boşluklar, kemerlerle birbirine bağlanmış ve üzerleri tonozlarla kapatıldı. Yaklaşık 100.000 ton su depolama kapasitesine sahiptir.[5]

Üzerindeki tuğla örgülü tonozu taşıyan 336 sütun vardır. Doğu- batı yönünde 28, güney-kuzey yönünde 12 sütun sırası bulunur. Kuzeybatı tarafındaki II. Abdülhamit döneminde kapatılan alan içerisinde kalan 41 sütun bugün görülmez.

Yapıda bezemeli sütun, Korint sütun başlıkları ve ters yüz edilmiş Medusalı başlıklar gibi devşirme malzemeler kullanılmıştır. 98 adet sütun ise Yerebatan Sarnıcı için özel yapılmıştır.[5]

Yapıya, güneydoğu tarafındaki taş merdivenlerle inilir.

Popüler kültürdeki yeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sarnıç Dan Brown'un 2013'te yayınlanan Cehennem adlı gerilim ve gizem romanına konu olmuştur. Roman, 2016 yılında filme uyarlandı. Tom Hanks'in başrolde oynadığı filmde Yerebatan Sarnıcı bölümleri için Budapeşte'deki film platosunda sarnıcın birebir kopyası yapılmış ve sarnıcın tarihi dokusuna zarar vermemek için çekimler orada yapılmıştır.[6]

Galeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Jennifer Steinkamp'in Mars’a Uçuş 9 adlı video yerleştirme eseri
    Jennifer Steinkamp'in Mars’a Uçuş 9 adlı video yerleştirme eseri
  • Ozan Ünal'ın Anksiyöz Bilgeler adlı eseri
    Ozan Ünal'ın Anksiyöz Bilgeler adlı eseri
  • Ozan Ünal'ın Zambaklı Lavi adlı eseri
    Ozan Ünal'ın Zambaklı Lavi adlı eseri
  • Ali Abayoğlu'ın Denizanası adlı eseri
    Ali Abayoğlu'ın Denizanası adlı eseri

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Jacques Paul Migne. (1866) Patrologiae Cursus Completus - Georgii Codini opera omnia 14 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Yunanca ve Latince) ss. 715-716.
  2. ^ Han, Ayhan (30 Aralık 2019). "Osmanlı Döneminde Yerebatan Sarnıcı ve Mahallesi". Istanbul Research Institute (İngilizce). 1 (1): 81-99. doi:10.53979/yillik.2019.5. ISSN 2687-5691. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2024. 
  3. ^ "Yerebatan Sarnıcı". Yerebatan Sarnıcı. 24 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2020. 
  4. ^ a b Han, Ayhan (27 Aralık 2019). "Osmanlı Döneminde Yerebatan Sarnıcı ve Mahallesi". YILLIK: Annual of Istanbul Studies. 1 (1): 81-99. doi:10.53979/yillik.2019.5. ISSN 2687-5012. 
  5. ^ a b Yıldırım, Faruk (2021). "Yerebatan Sarnıcı restorasyon aşamaları ve koruma süreci". Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü yüksek lisans tezi. 
  6. ^ "Yerebatan Sarnıcı "Cehennem"Le Beyaz Perdeye Taşındı". Haberler.com. 8 Ekim 2016. 24 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Yerebatan Sarnıcı ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yerebatan_Sarnıcı&oldid=32779248" sayfasından alınmıştır