زار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیشنهاد شده است که بابازار در این مقاله ادغام شود. (بحث) پیشنهاد شده از نوامبر ۲۰۲۱.

زار (اهل هوی، اهل هوا) در زبان فارسی به معنی حالت آشفته، نزار و خراب است، اما به صورت اصطلاحی نام یکی از موجودات ماورایی در جنوب ایران و کرانه‌های خلیج فارس است. ریشه افسانه‌های پیرامون زار از قارهٔ آفریقا است. برگزارکنندگان مراسم زار با نواختن طبل‌ها، دهل‌ها یا دمام‌هایشان، و سوزاندن بخور زار، افراد را به یک شوریدگی جذبه‌گونه دچار می‌سازند. زیر مجموعه اهل هوا ۱.مشایخ ۲.سادات ۳نوبان ۴.زار ۵.بانیان ۶.جنو ۷.دینگمارو ۸.بحری ۹.جنگلی و و

کسانی که درمراسم اهل هوا فعالیت می کنند باید آداب اولیه و احترامات کافی در مورد آن مطالعه بفرمایند وگرنه ممکن است با حرکتی غیرعمد باعث ناراحتی شیوخ زار شوند.

• بخور زار
• موسیقی زار
• جن
• جن‌گیری
• احترامات و پذیرایی شیوخ در مراسم زار

• غلامحسین ساعدی، اهل هوا، تهران: انتشارات امیرکبیر