قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قطعنامهٔ شمارهٔ ۱۶۹۶
(سازمان ملل متحد)
تاریخ۳۱ ژوئیه {{{year}}}
نوبت جلسه۵۵۰۰
کُدS/RES/1696 (سند)
موضوعبررسی وضعیت ایران در مورد گسترش فعالیت‌های هسته‌ای
رأی‌گیری
۱۴ موافق
۱ مخالف
بدون ممتنع
نتیجهتصویب
اعضای شورای امنیت
اعضای دائم
اعضای غیر دائم

قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶ تصویب شد. در این قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل پس از ابراز نگرانی از اهداف برنامه هسته‌ای ایران، از ایران خواست تا برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود را متوقف کند. این قطعنامه طی نشست ۵۵۰۰ام با ۱۴ رأی موافق و ۱ رأی مخالف (قطر)[۱] به تصویب رسید.[۲]

پیش زمینه

[ویرایش]

شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سپتامبر ۲۰۰۵ اعلام کرد به این جمع‌بندی رسیده‌است که ایران موافقت‌نامه‌های پادمان را مراعات نمی‌کند و لذا در برنامه هسته‌ای ایران پرسش‌هایی وجود دارد که در صلاحیت شورای امنیت است. در فوریه ۲۰۰۶ میلادی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نتایج جمع‌بندی اش را به شورای امنیت گزارش کرد. بر مبنای این گزارش ایران برای روشن شدن اهداف برنامه هسته‌ای اش شفافیت کافی ایجاد نکرده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Les grandes résolutions du Conseil de sécurité des Nations Unies, Dalloz, 2012, page 540
  2. «SECURITY COUNCIL DEMANDS IRAN SUSPEND URANIUM ENRICHMENT». وبگاه سازمان ملل متحد. ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

[ویرایش]