French
Deutschلورنوکسیکام - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | |
 | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| نام‌های تجاری | Xefo, Xefocam others |
| AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
| رده‌بندی داروهای بارداری |
|
| روش مصرف دارو | خوراکی، تزریقی |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| داده‌های فارماکوکینتیک | |
| زیست فراهمی | ۹۰–۱۰۰٪ |
| پیوند پروتئینی | ۹۹٪ |
| متابولیسم | CYP2C9 |
| نیمه‌عمر حذف | ۳–۴ ساعت |
| دفع | ۲/۳ کبد، ۱/۳ کلیه |
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| پاب‌کم CID | |
| دراگ‌بنک | |
| کم‌اسپایدر | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.158.646 |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C13H10ClN3O4S۲ |
| جرم مولی | ۳۷۱٫۸۱ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جی‌مول) | |
| |
| |
  (این چیست؟) (صحت‌سنجی) | |
لورنوکسیکام (به انگلیسی: Lornoxicam) که با نام کلرتنوکسیکام (به انگلیسی: chlortenoxicam) نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) از دسته اوکسیکام‌ها با خاصیت ضد درد، ضد التهاب و ضد تب (تب‌بر) است. این دارو به شکل خوراکی و تزریقی موجود است.
در سال ۱۹۷۷ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۷ برای استفاده پزشکی تأیید شد.[۱] نام‌های تجاری آن شامل Xefo و Xefocam و دیگر نام‌ها است.
مصارف پزشکی
[ویرایش]لورنوکسیکام برای درمان انواع درد به ویژه دردهای ناشی از بیماری‌های التهابی مفاصل، آرتروز، جراحی، سیاتیک و سایر التهاب‌ها استفاده می‌شود.[۲]
موارد منع مصرف
[ویرایش]این دارو در بیمارانی که نباید سایر NSAIDها را مصرف کنند، به دلیل احتمال حساسیت به سالیسیلات، خونریزی گوارشی و اختلالات خونریزی، و اختلال شدید عملکرد قلب، کبد یا کلیه، منع مصرف دارد. لورنوکسیکام در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود و در یک سوم آخر دوره بارداری منع مصرف دارد.
عوارض جانبی
[ویرایش]لورنوکسیکام دارای عوارض جانبی مشابه سایر NSAIDها است که معمولاً عوارض خفیفی مانند اختلالات گوارشی (تهوع و اسهال) و سردرد دارند. عوارض جانبی شدید اما نادرتر شامل خونریزی، برونکواسپاسم و سندرم بسیار نادر استیونز جانسون است.[۳]
تداخل دارویی
[ویرایش]تداخلات این دارو مانند سایر NSAIDها است. ترکیب با آنتاگونیست‌های ویتامین K مانند وارفارین خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. ترکیب با سیکلوسپورین می‌تواند منجر به کاهش عملکرد کلیه و در موارد نادر به نارسایی حاد کلیه شود. لورنوکسیکام همچنین می‌تواند اثرات نامطلوب لیتیم، متوترکسات و دیگوکسین و مشتقات آن را افزایش دهد. این دارو می‌تواند اثر دیورتیک‌ها، مهارکننده‌های ACE و آنتاگونیست‌های گیرنده آنژیوتانسین II را کاهش دهد، اما این تنها در بیماران با خطرات خاص مانند نارسایی قلبی مرتبط است. همانند پیروکسیکام با سایمتیدین می‌تواند سطوح پلاسما را افزایش دهد اما بعید است که باعث ایجاد تداخلات مرتبط شود.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 519. ISBN 978-3-527-60749-5.
- ↑ Haberfeld H, ed. (2009). Austria-Codex (به آلمانی) (2009/2010 ed.). Vienna: Österreichischer Apothekerverlag. Xefo Filmtabletten. ISBN 978-3-85200-196-8.
- ↑ Haberfeld H, ed. (2009). Austria-Codex (به آلمانی) (2009/2010 ed.). Vienna: Österreichischer Apothekerverlag. Xefo Filmtabletten. ISBN 978-3-85200-196-8.
- ↑ Klopp T, ed. (2010). Arzneimittel-Interaktionen (به آلمانی) (2010/2011 ed.). Arbeitsgemeinschaft für Pharmazeutische Information. ISBN 978-3-85200-207-1.