کارپروفن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارپروفن
Two-dimensional monochrome diagram showing the structure of the molecule of Carprofen, uing the hexagonal style to depict a chemical compound.
Carprofen molecule
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comFDA Professional Drug Information
روش مصرف داروخوراکی، تزریقی
کد ATCvet
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • US: فقط کاربرد دامپزشکی[۱]
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینیبالا (۹۹٪)
نیمه‌عمر حذفحدوداً ۸ ساعت (در محدوده ۴٫۵–۹٫۸ ساعت) در سگ‌ها
شناسه‌ها
  • (RS)-2-(6-Chloro-9H-carbazol-2-yl)propanoic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.053.357 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۵H۱۲Cl۱N۱O۲
جرم مولی۲۷۳٫۷۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
دست‌سانی مخلوط راسمیک
  • CC(C1=CC=C2C(NC3=CC=C(C=C32)Cl)=C1)C(O)=O
  • InChI=1S/C15H12ClNO2/c1-8(15(18)19)9-2-4-11-12-7-10(16)3-5-13(12)17-14(11)6-9/h2-8,17H,1H3,(H,۱۸٬۱۹) ✔Y
  • Key:PUXBGTOOZJQSKH-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

کارپروفن (انگلیسی: Carprofen) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) از کلاس اسید پروپیونیک است که پیش‌تر برای در انسان و حیوان استفاده می‌شد، اما اکنون فقط به‌عنوان یک درمان حمایتی برای شرایط مختلف تنها برای حیوانات در دسترس دامپزشکان است. کارپروفن با مهار COX-1 و COX-2 التهاب را کاهش می‌دهد. ویژگی آن برای COX-2 از گونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است.[۱] کارپروفن که با نام‌های تجاری بسیاری در سراسر جهان عرضه می‌شود، درمان روزانه برای درد و التهاب ناشی از انواع گوناگون درد مفاصل و همچنین درد پس از عمل را ارائه می‌کند.[۱][۲]

کاربرد انسان

[ویرایش]

کارپروفن تقریباً ده سال در انسان استفاده شد. مصرف آن از سال ۱۹۸۸ آغاز شد. کارپروفن برای همان شرایطی که در سگ‌ها وجود داشت، مانند درد مفاصل و التهاب استفاده شد. عوارض جانبی معمولاً خفیف بوده و معمولاً شامل حالت تهوع یا درد دستگاه گوارش و اسهال می‌شود. این دارو فقط با نسخه در دوزهای ۱۵۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم در دسترس بود. دوز بیش از ۲۵۰ میلی‌گرم تنها برای تسکین درد پس از ضربه شدید، مانند التهاب پس از جراحی بود. دوزهای ۱۵۰ میلی‌گرم معمولاً برای تسکین درد آرتریت استفاده می‌شد، در حالی که دوزهای ۲۰۰ میلی‌گرم معمولاً در موارد آرتریت شدید یا درد التهابی شدید تجویز می‌شد. دارو به صورت خوراکی مصرف شد. فایزر به دلایل تجاری به‌طور داوطلبانه آن را برای استفاده انسانی از بازار حذف کرد.[۳]

دامپزشکی

[ویرایش]

استفاده از سگ

[ویرایش]

کارپروفن یکی از یازده داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی مورد تأیید برای استفاده در سگ است. اینها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که به تسکین التهاب، درد و تب کمک می‌کنند. کارپروفن را می‌توان به صورت قرص، قرص جویدنی یا تزریقی تجویز کرد.[۴]

اغلب، کارپروفن به‌عنوان داروی طولانی‌مدت مدیریت درد یا پس از یک روش جراحی برای تسکین حاد درد و التهاب در طول فرایند بهبودی استفاده می‌شود. هنگام استفاده طولانی مدت، استئوآرتریت اغلب یک بیماری هدف است، زیرا در بیماران سگ شایع است و در نژاد، اندازه و سن متفاوت است.

برای بیمارانی که نیاز به مدیریت درد حاد یا مزمن دارند، کارپروفن باعث بهبود انرژی، سطح فعالیت، راحتی و رفاه عمومی سگ می‌شود.[۵]

عوارض نامطلوب

[ویرایش]

بیشتر سگ‌ها به استفاده از کارپروفن پاسخ خوبی می‌دهند، اما مانند همه NSAIDها، ممکن است در برخی از بیماران مشکلات گوارشی، کبدی و کلیوی ایجاد کند.[۶]

در سال ۱۹۹۹ میلادی، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در ایالات متحده بیش از ۶۰۰۰ گزارش حکایتی از مرگ ناگهانی حیوانات پس از استفاده از کارپروفن با نام تجاری ریمادیل فایزر داشت. در نتیجه، FDA از فایزر درخواست کرد که در تبلیغات خود به مصرف‌کنندگان توصیه کند که مرگ یک عارضه جانبی احتمالی است. فایزر نپذیرفت و تبلیغات آنها را متوقف کرد. با این حال، آنها اکنون مرگ را به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی در برچسب دارو درج می‌کنند. برنامه‌ها خواستار یک نامه دکتر برای توصیه به دامپزشکان و یک برگه ایمنی ضمیمه بسته‌های قرص هستند.[۷]

هنگامی که بیمار برای مدیریت درد مزمن از NSAID استفاده می‌کند، عوارض جانبی باید تحت نظر باشد و به دامپزشک اعلام شود.[۸]

اثرات نامطلوب عبارتند از:

  • از دست دادن اشتها
  • استفراغ
  • اسهال
  • افزایش تشنگی
  • افزایش ادرار
  • خستگی و/یا بی حالی (خواب آلودگی)
  • از دست دادن هماهنگی بدن
  • تشنج
  • اختلال عملکرد کبد: زردی (زردی چشم)
  • خون یا مواد قیر مانند تیره در ادرار یا مدفوع[۹]
  • بی‌حالی
  • گیج کننده، سکندری، ضعف یا فلج جزئی، فلج کامل
  • تغییر در پوست (قرمزی، دلمه، یا خاراندن)
  • تغییر در رفتار (مانند کاهش یا افزایش سطح فعالیت، تشنج یا پرخاشگری)[۱۰]
  • در موارد نادر، مرگ با برخی از عوارض جانبی ذکر شده در بالا همراه بوده‌است.[۱۱]
  • اثرات مصرف بیش از حد شامل گاستریت و تشکیل زخم است.[۱۲]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Rimadyl (carprofen) prescribing information leaflet" (PDF). www2.ZoetisUS.com. Zoetis Inc. Retrieved 5 February 2022.
  2. ↑ "International brand names for Carprofen". www.Drugs.com. Drugs.com. Retrieved 4 October 2017.
  3. ↑ "Committee for Veterinary Medicinal Products: Carprofen" (PDF). www.EMA.Europa.eu. European Agency for the Evaluation of Medicinal Products. 2009. Archived from the original (PDF) on 5 March 2016. Retrieved 26 August 2022.
  4. ↑ Burke, Anna (10 November 2016). "Rimadyl for Dogs – uses, side effects & alternatives". www.AKC.org. American Kennel Club. Retrieved 16 November 2021.
  5. ↑ "Rimadyl". www.ZoetisPetCare.com. Retrieved 16 November 2021.
  6. ↑ Reimer, Michele E.; Johnston, Spencer A.; Leib, Michael S.; Duncan, Robert B.; Reimer, David C.; Marini, Michele; Gimbert, Kimberly (September 1999). "The gastroduodenal effects of buffered aspirin, carprofen, and etodolac in healthy dogs". Journal of Veterinary Internal Medicine. 13 (5): 472–477. doi:10.1111/j.1939-1676.1999.tb01465.x. ISSN 0891-6640.
  7. ↑ "Update on Rimadyl". www.FDA.gov. FDA's Center for Veterinary Medicine. 1 December 1999. Archived from the original on 8 September 2014. Retrieved 16 December 2019.
  8. ↑ Luna, Stelio P. L.; Basílio, Ana C.; Steagall, Paulo V. M.; Machado, Luciana P.; Moutinho, Flávia Q.; Takahira, Regina K.; Brandão, Cláudia V. S. (1 March 2007). "Evaluation of adverse effects of long-term oral administration of carprofen, etodolac, flunixin meglumine, ketoprofen, and meloxicam in dogs". American Journal of Veterinary Research. 68 (3): 258–264. doi:10.2460/ajvr.68.3.258.
  9. ↑ "A review of signs of a potentially life-threatening reaction to Rimadyl". www.srdogs.com. Retrieved 20 May 2010.
  10. ↑ "Dog owner information about Rimadyl (carprofen)". www.Rimadyl.com. Pfizer. Archived from the original on 15 July 2011. Retrieved 20 May 2010.
  11. ↑ "Carprofen For Dogs: Dosage, Side Effects, And Alternatives". Relievet (به انگلیسی). Retrieved 2022-07-21.
  12. ↑ "Generic dog Rimadyl online". RimadylOnline.com. Archived from the original on 15 July 2011. Retrieved 15 July 2011.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Carprofen در ویکی‌انبار 

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کارپروفن&oldid=40531414»