نقاشی‌های دیواری پادوآ در سده چهاردهم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بناهای تاریخی مسیحی اولیه راونا
میراث جهانی یونسکو
	شبستان کلیسای کوچک اسکرووینی، پادوآ، استان پادوآ، منطقه ونتو، ایتالیا
مکان	ایتالیا
معیار ثبت	فرهنگی: (ii)
شمارهٔ ثبت	1623
تاریخ ثبت	۲۰۲۱

نقاشی‌های دیواری پادوآ در سده چهاردهم یک سایت است که از ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۱ در چهل و چهارمین جلسه کمیته میراث جهانی در فوژو (چین) توسط یونسکو در فهرست میراث جهانی قرار گرفته‌است؛ بنابراین نقاشی‌های دیواری پادوآ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یک دارایی فرهنگی گنجانده شد، زیرا «روشی کاملاً جدید برای بازنمایی روایت در نقاشی، با دیدگاه‌های فضایی جدید تحت تأثیر پیشرفت‌های علم اپتیک و توانایی جدید برای بازنمایی انسان را نشان می‌دهد که در تمام خصوصیاتشان از جمله احساسات و عواطف نقش دارند. این نوآوری‌ها دوران جدیدی را در تاریخ هنر نشان می‌دهند و تغییر جهت مقاومت ناپذیری را ایجاد می‌کنند.»^[۱]

این سایت، یا شهر نقاشی‌های دیواری شهر پادوآ، شامل نقاشی‌های تصویری سده چهاردهمی است که بین سال‌های ۱۳۰۲ تا ۱۳۹۷ توسط هنرمندان مختلف نقاشی شده‌است.^[۲]

موقعیت

این آثار در هشت ساختمان و مجموعه‌های تاریخی در مرکز تاریخی پادوآ وجود دارند که عبارتند از:

جستارهای وابسته

منابع

↑ "Padova Urbs Picta entra nel patrimonio mondiale Unesco" (به ایتالیایی).
↑ "I beni – Padova Urbs Picta" (به ایتالیایی).

[1] "Padova Urbs Picta entra nel patrimonio mondiale Unesco" (به ایتالیایی).

[2] "I beni – Padova Urbs Picta" (به ایتالیایی).

[۱]

[۲]

ن ب و میراث جهانی یونسکو در ایتالیا
فرهنگی	سنگ‌نگاره‌های وال کامونیکا (۱۹۷۹) رم و باسیلیکای سینت پل (۱۹۸۰) کلیسای سانتا ماریا و شام آخر (۱۹۸۰) فلورانس (۱۹۸۲) پیاتزا دی میریاکولی (۱۹۸۷) ونیز و تالاب ونتزیا (۱۹۸۷) سن جیمینیانو (۱۹۹۰) ساسی دی ماترا و کلیساهای صخره‌ای ماترا (۱۹۹۳) ویچنزا و ویلاهای پالادیان ونتو (۱۹۹۴) ناپل (۱۹۹۵) سیه‌نا (۱۹۹۵) کرسپی د آدا (۱۹۹۵) فرارا و دلتای رود پو (۱۹۹۵) کاستل دل مونته (۱۹۹۶) پینتزا (۱۹۹۶) آلبروبلو (۱۹۹۶) راونا (۱۹۹۶) کلیسای جامع مودنا، برج گیرلاندینا و پیازا گرانده، (۱۹۹۷) ساحل آمالفی (۱۹۹۷) باغ گیاه‌شناسی پادوآ (۱۹۹۷) اقامتگاه‌های خاندان سلطنتی ساووی (۱۹۹۷) سو نوراکسی (۱۹۹۷) کاخ کازرتا، آب‌گذر وانویتلی و سن لوچیو (۱۹۹۷) پورتو ونه ره، چینکو تره و (جزیره پالماریا، جزیره تینو و جزیره تینتو) (۱۹۹۷) ویلا رومانا دل کازاله (۱۹۹۷) دره معابد (۱۹۹۷) پمپئی، هرکولانیوم و اوپلونتیس (۱۹۹۷) اوربینو (۱۹۹۸) پارک ملی سیلنتو، و پستوم، الئا و چرتوزا دی پادولا (۱۹۹۸) آکویلیا و کلیسای سانتا ماریا آسونتا (۱۹۹۸) ویلا آدریانا (۱۹۹۹) آسیزی، باسیلیکای سن فرانچسکو (۲۰۰۰) ورونا (۲۰۰۰) ویلا د استه، (۲۰۰۱) وال دی نوتو (۲۰۰۲) ساکری مونتی پیمونت (۲۰۰۳) گورستان‌های اتروسکی (۲۰۰۴) وال دورچا (۲۰۰۴) سیراکوز و گورستان پانتالیکا (۲۰۰۵) مجموعه پلازی دی رولی (۲۰۰۶) راه‌آهن رت (۲۰۰۸) (با سوئیس) منتووا و سابیونتا (۲۰۰۸) معماری لمباردها در ایتالیا (۲۰۱۱) آبسراهای پیش از تاریخ پیرامون آلپ (۲۰۱۱) لانگهه (۲۰۱۴) پالرموی عرب-نورمن (۲۰۱۵) بناهای دفاعی ونیز (۲۰۱۷) ایوریا (۲۰۱۸) تپه‌های پروسکو (۲۰۱۹) نقاشی‌های دیواری پادوآ (۲۰۲۱) شهرهای آبگرم (۲۰۲۱) پیشگاه‌خانه‌های بولونیا (۲۰۲۱)
طبیعی	جزایر آیولین سایت مونته سن جورجو (۲۰۰۳) (با سوئیس) دولومیتی (۲۰۰۹) اتنا (۲۰۱۳) جنگل‌های کهنسال راش (۲۰۱۷, ۲۰۲۱)