پادشاه جونجی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادشاه جونجی (به کره‌ای: 전지왕)، (سلطنت: ۴۰۵~۴۲۰ میلادی)؛ هجدهمین پادشاه بکجه یک پادشاهی از میان سه پادشاهی کره بود او پسر هفدهمین پادشاه بکجه، پادشاه آشین بود.^[۱]

بخشی از مجموعهٔ
تاریخ کره
پیش از تاریخ جولمون میومان
دوره باستان گوجوسان ۲۳۳۳ – ۱۰۸ پیش از میلاد تانگون گیجا ویمان جین سدهٔ ۴ – ۲ پیش از میلاد یه‌مک
سه پادشاهی نخست کره بویو بویوی شرقی گالسا بویو اوکجو دونگ یه سم‌هان متحدین ماهان متحدین بایون‌هان متحدین جین‌هان فرمانداری‌های ۴ گانه
سه پادشاهی کره گوگوریو ۳۷ ق.م – ۶۶۸ م بکجه ۱۸ ق.م – ۶۶۰ م شیلا ۵۷ ق.م – ۹۳۵ م گایا ۴۲ – ۵۶۲ میلادی
دوره دولت‌های شمالی و جنوبی شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م بالهایی ۶۹۸ – ۹۲۶ م
سه پادشاهی پایانی کره بکجه نو ۸۹۲ – ۹۳۶ م ته‌بونگ ۹۰۱ – ۹۱۸ م شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م
دوره دودمانی گوریو ۹۱۸ – ۱۳۹۲ م پادشاهی چوسان ۱۳۹۲–۱۸۹۷ م امپراتوری کره ۱۸۹۷–۱۹۱۰ م
دوره استعماری استعمار ژاپن ۱۹۱۰–۱۹۴۵ میلادی دولت در تبعید ۱۹۱۹–۱۹۴۸ میلادی
دوره امروزی حکومت نظامی ۱۹۴۵–۱۹۴۸ کره شمالی ۱۹۴۸–تاکنون کره جنوبی ۱۹۴۸–تاکنون
بر پایه موضوع هنر کره‌ای تقسیم کره جغرافیای شبه‌جزیره کره تاریخچه زبان کره‌ای فهرست پادشاهان کره (شجره‌نامه پادشاهان کره‌ای) نام‌های کره تاریخچه نیروی دریایی کره سیاست‌ها: ( سیاست در کره شمالی · سیاست در کره جنوبی) ججودو
گاه‌شمار تاریخ کره
ن ب و

بویو یونگ پسر ارشد پادشاه آشین، درسال ۳۹۴ میلادی به عنوان جانشین وی انتخاب شد. ملکه او بانو «پالسو» از قبیله «هه» بود.

پادشاه جونجی بیشتر دوران جوانی خود را در پادشاهی وا در دوره یاماتو ژاپن به عنوان گروگان گذراند و درسال ۳۹۷ میلادی به آنجا رفت. پس از مرگ پدرش، او به بکجه بازگشت و متوجه شد که عمویش‌هایش سولری و هونهه، پدرش پادشاه آشین را به قتل رسانده و تاج و تخت را غصب کرده اند. هه چانگ، یکی از ساکنان هان سونگ، به او هشدار داد که وارد پایتخت نشود. اندکی پس از آن، سولری کشته شد و چونچی پادشاه شد. احتمالاً به دلیل قدردانی از این کار، پادشاه جونجی چندین عضو قبیله هه را وزیر کرد و همچنین با بانو پالسو از قبیله هه ازدواج کرد. این امر به روابط نزدیک خانواده سلطنتی با قبیله جین پایان داد.

تاریخ‌های سنتی سلطنت پادشاه جونجی بر اساس سامگوک ساگی است. بر اساس سوابق چینی همزمان تر، پیشنهاد کرده است که سال‌های ۴۰۵–۴۱۴ میلادی قابل قبول تر است.^[۲]

به گفته سامگوک ساگی، درسال ۴۰۶ میلادی بکجه یک مأموریت خراجی به دربار جین شرقی فرستاد. این اولین بار در بیش از بیست سال است که به چنین ماموریتی اشاره می‌شود و ممکن است نشان دهد که بکجه در برابر گوگوریو امن‌تر شده است. فرستادن چنین سفیری برای اطلاع به دربار چین که پادشاه جدیدی قدرت را در دست گرفته، امری معمولی بود. اما این بازدید توسط منابع چینی تایید نشده است. درسال ۴۱۶ میلادی جین فرستادگانی را برای اعطای عنوان "ژنرال تثبیت‌کننده شرق" به جونجی (بویو یونگ) فرستاد.^[۳]

• پدر: پادشاه آشین
• مادر: نام ناشناخته - از قبیله جین.
  • خواهر کوچکتر: شینجه‌دو، پادشاه جونجی خواهر کوچکتر خود را نزد امپراتور اوجین فرستاد تا در طول سی و نهمین سال سلطنت اوجین به همراه ۷ خدمتکار منتظر او باشند. او در ژاپن تابعیت خود را دریافت کرد، جایی که آنها او را «شیستسوهیمه» نامیدند.
  • برادر ناتنی: بویو شین - اولین بار در فوریه ۴۰۷ میلادی به عنوان وزیر کشور (نسینجواپیونگ) منصوب شد سپس درسال ۴۰۸ میلادی به عنوان وزیر ارشد (سانگجواپیونگ) انتخاب شد و در طول سلطنت ۳ پادشاه در این مقام خدمت کرد.
• همسرها و مسائل مربوط به آنها:

1. بانو پالسو، (کره‌ای: 팔수부인; هانجا: 八須夫人) از قبیله هه
   1. پادشاه گویشین - نوزدهمین پادشاه بکجه.
2. صیغه ناشناس
   1. پادشاه بیو – بیستمین پادشاه بکجه (طبق گفته سامگوک ساگی، بیو پسر نامشروع پادشاه جونجی بود، درحالی که منابع دیگر از بیو به عنوان پسر گویشین نام می‌برند. معلوم نیست که کدام منابع درست هستند.)

ویکی‌پدیای انگلیسی

• Content in this article was copied from Samguk Sagi Scroll 23 at the Shoki Wiki, which is licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 (Unported) (CC-BY-SA 3.0) license.^{[عدم مطابقت با منبع]}
• Best, J.W. (1979). "Notes and questions concerning the Samguk sagi's chronology of Paekche's kings Chonji, Guishin, and Piyu". Korean Studies 3, 125–134.