کارل هفتم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارل هفتم آلبرت
Portrait by Georg Desmarées
امپراتور مقدس روم
سلطنت	۲۴ ژانویهٔ ۱۷۴۲–۲۰ ژانویهٔ ۱۷۴۵ (۲ سال و ۳۶۲ روز)
تاج‌گذاری	۱۲ فوریه ۱۷۴۲, فرانکفورت
پیشین	کارل ششم
جانشین	فرانتس یکم و ملکه ماریا ترزا
پادشاه بوهم
سلطنت	۱۹ دسامبر ۱۷۴۱ – ۱۲ مه ۱۷۴۳
تاج‌گذاری	۱۹ دسامبر ۱۷۴۱, پراگ
پیشین	ماریا ترزا
جانشین	ماریا ترزا
انتخابگرنشین بایرن
سلطنت	۲۶ فوریه ۱۷۲۶ – ۲۰ ژانویه ۱۷۴۵
پیشین	ماکسیمیلیان دوم امانوئل
جانشین	ماکسیمیلیان سوم یوزف
زاده	۶ اوت ۱۶۹۷ بروکسل، هلند اسپانیا
درگذشته	۲۰ ژانویهٔ ۱۷۴۵ (۴۷ سال) مونیخ، انتخابگرنشین بایرن
آرامگاه	Theatine Church, مونیخ
همسر(ان)	ماریا املیا
فرزند(ان)	Maria Antonia Theresa Benedicta ماکسیمیلیان سوم یوزف Maria Anna Josepha Maria Josepha
خاندان	خاندان ویتلسباخ
پدر	ماکسیمیلیان دوم امانوئل
مادر	ترزا سوبیسکا

کارل هفتم، امپراتور مقدس روم (به آلمانی: Karl VII, Erwählter Römischer Kaiser) (زاده ۶ اوت ۱۶۹۷ – درگذشته ۲۰ ژانویهٔ ۱۷۴۵) از خاندان ویتلسباخ، شاهزاده انتخابگر بایرن از ۱۷۲۶ و امپراتور مقدس روم و پادشاه اتریش بین سال‌های ۱۷۴۲ تا ۱۷۴۵ بود.

او در بروکسل زاده شد، پدرش ماکسیمیلیان دوم امانوئل و مادرش ترزا کونیگنده سوبیسکا بود، او همچنین نوهٔ پادشاه لهستان، ژان سوم سوبیسکی بود. خانوادهٔ وی در طول مدت جنگ جانشینی اسپانیا به‌مدت زیادی تحت بازداشت خانگی در اتریش بودند. او از سوم دسامبر ۱۷۱۵ تا ۲۴ اوت ۱۷۱۶ به هابسبورگ‌ها در جنگ علیه ترکان عثمانی پیوست.

کارل در ۵ اکتبر ۱۷۲۲ با ماریا املیا کوچک‌ترین دختر یوزف اول و برادرزاده پادشاه وقت، کارل ششم ازدواج کرد و پس از درگذشت کارل ششم به مقام امپراتور مقدس روم نایل گشت.

وی پس از سه سال حکمرانی در مقام امپراتور مقدس روم در ۲۰ ژانویهٔ ۱۷۴۵ درگذشت.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charles VII, Holy Roman Emperor». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.