ابو محمد جابر بن افلح اشبیلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابو محمد جابر بن افلح اشبیلی
Fictional portrait by Eulogia Merle for the Fundación Española para la Ciencia y la Tecnología (2011)
زادهٔ	1100 CE سویا (شهر)، اندلس (اسلامی)
درگذشت	1150 CE
کار علمی
دوره	دوران طلایی اسلام
رشته اصلی	اخترشناسی، ریاضیات
آثار برجسته	Iṣlāḥ al-Majisṭi (Correction of the Almagest)
ایده‌های برجسته	اختریاب
تأثیر	ابن رشد، Nur ad-Din al-Betrugi

جابر بن افلح (۱۱۰۰-۱۱۵۰ م ) ریاضی‌دان و منجم بزرگ مسلمان مخترع دستگاه اختریاب متولد اشبیلیه واقع در اندلس است. ^[۱]

مهمترین کتاب او در علم هیئت انتقادی بر مجسطی بطلمیوس است که به نام کتاب الحیات نامیده شده است.

وی است. او نظر بطلمیوس را به ویژه قرار دادن زهره و عطارد زیر خورشید بسیار مورد انتقاد قرار می‌دهد.

او جای آن‌ها را بالای خورشید معین می‌کند. کتاب هیئت او از این نظر قابل توجه است که در بخش نجوم آن فصلی را به مثلثات اختصاص می‌دهد و درباره آن بحث می‌کند. از جمله دیگر آثار او در زمینهٔ ریاضی به رساله شکل قطاع و شرح اصول اقلیدس می‌توان اشاره کرد.^[۲]

او یک ابزار مشاهده ای به نام تورکتوم یا اختریاب اختراع کرد ، یک رایانه مکانیکی برای تبدیل بین سیستم های مختصات کروی بود.^[۳]

اختراع های دوران طلایی اسلام

دارالحکمه