ف - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حرف ف
الفبای ابجد
ف
ف
פ,ף
ف
ܦ
ف‍، ف


نمایش آوانگاریp, f (was سایشی دولبی بی‌واک), w
موقعیت در الفبا۱۷
ارزش عددی{{{gem}}}
مشتقات الفبایی فنیقی
Π P П



الفبای فارسی
الف ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر
ز ژ س ش ص ض
ط ظ ع غ ف ق
ک گ ل م ن و
ه ی
حروف دیگر
ء آ اً هٔ ة
شكل حرف
جدا آغازی میانی پایانی
ف ف‍ ‍ف‍ ‍ف

ف حرف بیست‌وسوم در الفبای فارسی و حرف بیستم در الفبای عربی و هفدهمین حرف از حروف الفبای عبری (په פ) است. نام این حرف «فِ» است.

در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی ف جزو واژه‌های اوستای است.[۱]

منابع

[ویرایش]
الفبای عربی
ألِف باء تاء ثاء جيم حاء خاء دال ذال راء زاي سين شين صاد ضاد طاء ظاء عين غين فاء قاف كاف لام ميم نون هاء واو ياء
سایر شکل‌های حرف فاء در عربی
ڤ ڦ
ف
ف
یکی از روش‌های نوشتن ف آغازی و میانی
یکی از روش‌های نوشتن ف جدا و پایانی

نگارخانه

[ویرایش]