Sześcian (algebra) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sześcian – wynik trzykrotnego przemnożenia liczby przez siebie^[1]. Jest to więc potęga o wykładniku równym 3 zwana też trzecią potęgą liczby. Jako operator jednoargumentowy zapisywany jest w postaci ${\displaystyle x^{3}.}$ Termin sześcian nawiązuje do geometrii, bowiem objętość sześcianu o boku ${\displaystyle a}$ jest równa ${\displaystyle a^{3}.}$

Określenie stosowane jest do trzecich potęg liczb, wyrażeń algebraicznych (sześcian zmiennej, sześcian ułamka) a także jednostek miary (np. sekunda sześcian, kilogram sześcian). W przypadku jednostek objętości występuje najczęściej w postaci przymiotnika "sześcienny": m³ (czytaj: metr sześcienny ), km³ (czytaj: kilometr sześcienny), cm³ (czytaj: centymetr sześcienny).

Symbol sześcianu typograficznie może być zapisany w postaci osobnego znaku (³) lub w postaci cyfry 3 w indeksie górnym (³). W dokumentach HTML uzyskiwany jest kodem ³ lub ³.

Zobacz hasło sześcienny w Wikisłowniku

• pierwiastek sześcienny

• JoannaJ. Jaszuńska JoannaJ., Suma trzecich potęg, „Delta”, luty 2013, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-10-30] .
• Cube (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-09-01].