Łukasz Kruczek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łukasz Kruczek

Łukasz Kruczek (2013)
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1975 Buczkowice
Klub	AZS-AWF Katowice
Debiut w PŚ	27 stycznia 1996 w Zakopanem (43. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	17 stycznia 1999 w Zakopanem (25. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	9 grudnia 2001 w Villach (3. miejsce – drużynowo)
Rekord życiowy	186 m w Planicy (2001)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Uniwersjada złoto Muju 1997 normalna złoto Poprad 1999 normalna złoto Zakopane 2001 normalna złoto Zakopane 2001 duża brąz Tarvisio 2003 drużynowo Plebiscyt Przeglądu Sportowego Trener Roku 2013 Trener Roku 2014
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Łukasz Paweł Kruczek (ur. 1 listopada 1975 w Buczkowicach) – polski trener skoków narciarskich, skoczek narciarski, czterokrotny indywidualny mistrz uniwersjady, mistrz Polski w skokach narciarskich, absolwent AWF Katowice, delegat techniczny FIS. Od sezonu 2008/2009 do 2015/2016 główny trener reprezentacji Polski w skokach narciarskich. Od kwietnia 2016 do kwietnia 2019 roku był trenerem reprezentacji Włoch. Od 1 maja 2019 do kwietnia 2022 główny trener reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich. Od sezonu 2022/2023 pełnił funkcję koordynatora szkolenia od skoków narciarskich w Polskim Związku Narciarskim^[2]. Z funkcji tej zrezygnował po zakończeniu sezonu 2023/2024, po którym dołączył do sztabu trenerskiego Kamila Stocha jako drugi trener^[3].

Łukasz Kruczek zaczął skakać w wieku 6 lat. Zapisał się wtedy do klubu LKS Klimczok Bystra. Do 1994 uprawiał kombinację norweską, trzy razy zdobył tytuł mistrza Polski juniorów, a także zajął raz 3. miejsce na mistrzostwach Polski wśród seniorów. Zrezygnował jednak z kombinacji na rzecz samych skoków, z powodu trudnej sytuacji kombinacji w Polsce. W 1996 zadebiutował w Pucharze Świata podczas zawodów w Zakopanem. W tym samym roku wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Tauplitz. Rok później wystąpił bez sukcesów na mistrzostwach świata w Trondheim. W 1997 zdobył złoty medal na Zimowej Uniwersjadzie w Muju (skoki na odległość 100 m i 92,5 m, nota 253,5 pkt.)^[4][5]. W 1998 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano. Potem regularnie występował w najważniejszych międzynarodowych zawodach. W 1999 zdobył pierwsze punkty w PŚ (w Zakopanem), a także po raz kolejny został mistrzem uniwersjady, tym razem w Popradzie. Był też trzeci w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Zakopanem. Dwa lata później, kiedy Zakopane organizowało Uniwersjadę, Kruczek wygrał dwukrotnie – na skoczni K-120 oraz K-85.

W lutym 2001 zdobył złoty medal na Zimowej Uniwersjadzie w Zakopanem^[6]. W grudniu 2001 roku był współtwórcą historycznego sukcesu polskiej drużyny, kiedy w Villach Polska zajęła po raz pierwszy miejsce na podium Pucharu Świata. Trzecie miejsce wywalczył w zespole z Mateją, Skupniem i Małyszem. W 2002 znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. Nie wystąpił jednak w żadnym konkursie. Rok 2003 przyniósł mu ostatni medal na uniwersjadzie – w Tarvisio zdobył medal brązowy w drużynie.

Po zakończeniu sezonu 2002/2003 zakończył karierę i został asystentem trenera Heinza Kuttina, najpierw w kadrze B, a potem w kadrze A^[7]. Ich wspólna praca z pierwszą reprezentacją trwała 2 sezony. Pozostał na stanowisku asystenta także po odejściu Austriaka z funkcji trenera i współpracował z jego następcą – Finem Hannu Lepistö.

28 marca 2008 został wybrany na trenera kadry A polskich skoczków narciarskich^[8]. Jego największe osiągnięcia trenerskie to dwa złote medale Kamila Stocha na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, złoty medal Stocha na mistrzostwach świata w Val di Femme w 2013 roku, zdobycie przez Stocha w sezonie 2013/14 Pucharu Świata i dwa brązowe medale w konkursach drużynowych na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2013 oraz w Falun w 2015 roku. Do znaczących sukcesów należy zaliczyć także liczne zwycięstwa i miejsca na podium jego podopiecznych w zawodach Pucharu Świata i Letniej Grand Prix (w tym miejsca na podium klasyfikacji generalnej).

11 stycznia 2014 został nagrodzony tytułem Trenera Roku 2013 w ramach 79. Plebiscytu Przeglądu Sportowego^[9]. 10 stycznia 2015 otrzymał wspólnie ze Stéphanem Antigą tytuł Trenera Roku 2014 w ramach 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego^[10]. Przez Prezydenta RP został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2010)^[11].

4 lutego 2016 poprzez stronę Polskiego Związku Narciarskiego ogłosił rezygnację z funkcji trenera reprezentacji Polski w skokach narciarskich wraz z zakończeniem sezonu 2015/2016^[12].

W kwietniu 2016 został wybrany na trenera reprezentacji Włoch^[13]. W pierwszym roku pracy we Włoszech doprowadził swojego podopiecznego Alexa Insama do wicemistrzostwa świata juniorów w Park City (2017).

W październiku 2018 został delegatem technicznym FIS^[14]. Od kwietnia 2019 jest trenerem kobiecej reprezentacji Polski w skokach narciarskich^[15]. Pracę w PZN jako trener kobiet zakończył po fatalnym sezonie olimpijskim 2021/2022.^[16]

Sukcesy podopiecznych Kruczka

Medal	Zawodnik	Zawody	Rok
	Polska	Puchar Narodów	2011
	Kamil Stoch	Mistrzostwa świata	2013
	Polska	Mistrzostwa świata	2013
	Kamil Stoch	Puchar Świata	2013
	Kamil Stoch	Igrzyska Olimpijskie	2014
	Kamil Stoch	Igrzyska Olimpijskie	2014
	Kamil Stoch	Puchar Świata	2014
	Polska	Mistrzostwa świata	2015
	Alex Insam	Mistrzostwa Świata juniorów	2017

Jego krewny, Paweł Kruczek, również uprawiał skoki narciarskie^[17].

Żonaty z Agatą, z którą ma troje dzieci: synów Kacpra i Michała oraz córkę Annę. Posługuje się językiem polskim oraz językami obcymi: angielskim, niemieckim i rosyjskim^[18].

21 września 2019, podczas gali z okazji 100-lecia PZN, Polski Komitet Olimpijski przyznał Kruczkowi złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”^[19].

1998 Nagano/Hakuba

–

45. miejsce (K-120)

1998 Nagano/Hakuba

–

8. miejsce[a]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
45.	15 lutego	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	indywid.	102,0 m	–	81,6 pkt	190,7 pkt	Kazuyoshi Funaki
8.	17 lutego	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	druż.[a]	105,5 m	100,5 m	684,2 pkt (165,8 pkt)	248,8 pkt	Japonia

1997 Trondheim	–	46. miejsce (K-120)
1999 Ramsau	–	32. miejsce (K-120), 41. miejsce (K-90)

1999 Ramsau

–

9. miejsce[a]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
46.	1 marca	1997	Trondheim	Granåsen	K-120	indywid.	91,5 m	—	60,7 pkt	191,4 pkt	Masahiko Harada
32.	21 lutego	1999	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-120	indywid.	100,0 m	—	77,0 pkt	159,4 pkt	Martin Schmitt
9.	23 lutego	1999	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-120	druż.[a]	105,5 m	102,5 m	549,2 pkt (106,2 pkt)	439,7 pkt	Niemcy
41.	26 lutego	1999	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	indywid.	81,0 m	–	95,0 pkt	160,0 pkt	Kazuyoshi Funaki

1996 Tauplitz

–

46. miejsce

Sezon	Miejsce[20]
1998/1999	89.
1999/2000	63.
2000/2001	76.
2001/2002	77.

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	9 grudnia	2001	Villach	Alpenarena	K-90	[b]	87,0 m	88,5 m	949,0 pkt (217,5 pkt)	3.	19,5 pkt	Finlandia

Źródło[21]
Sezon 1995/1996
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	43	q	45	45	-	-	-	-	-	43	?	?	0
Sezon 1996/1997
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	q	45	-	-	-	-	-	-	-	q	q	62	q	-	-	0
Sezon 1997/1998
																											punkty
q	q	q	q	q	q	q	-	-	-	-	q	q	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	0
Sezon 1998/1999
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	q	44	40	37	25	-	-	-	-	-	-	46	45	43	49	38	q	40	6
Sezon 1999/2000
																										punkty
q	14	q	40	q	q	44	q	q	q	q	-	-	48	53	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18
Sezon 2000/2001
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	28	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	41	3
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	37	37	43	40	q	-	-	-	-	49	26	49	-	-	-	-	-	-	5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Źródło[21]
Sezon 1996/1997
									7
Sezon 1999/2000
							6	-	-
Sezon 2000/2001
						-	-	-	5
Legenda
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 2001/2002
					3	7	-	-	9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce	Źr.
1997	68.	[22]
1999	44.	[23]

Sezon	Miejsce[20]
2000/2001	49.

Sezon	Miejsce[24]
1998	51.
2001	45.

Źródło[21]
1995
				punkty
-	?	q	q	0
1997
					punkty
49	-	-	-	-	0
1998
						punkty
29	30	31	44	-	-	3
1999
					punkty
q	-	-	?	33	0
2001
							punkty
q	q	35	15	-	-	-	16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Sezon	Miejsce[21]
1993/1994	205.
1994/1995	108.
1995/1996	163.
1996/1997	232.
1997/1998	82.
1998/1999	188.
1999/2000	87.
2000/2001	33.
2001/2002	110.
2002/2003	87.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 sierpnia	1999	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	85,5 m	85,0 m	231,5 pkt	3.[c]	2,5 pkt	Frank Löffler
2.	10 marca	2001	Harrachov	Čerťák	K-120	121,0 m	123,0 m	237,2 pkt	2.	9,6 pkt	Jaroslav Sakala
3.	11 marca	2001	Harrachov	Čerťák	K-90	93,0 m	92,5 m	242,5 pkt	3.[d]	4,5 pkt	Jaroslav Sakala

Źródło[21]
Sezon 1992/1993
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	52	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1993/1994
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	16	56	44	-	-	-	-	15
Sezon 1994/1995
																																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	44	30	-	-	-	-	-	33	26	17	-	-	12	14	40	35	25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	66
Sezon 1995/1996
																																								punkty
45	57	31	65	44	-	-	-	31	20	-	-	-	26	20	42	-	-	-	-	-	47	39	-	-	29	27	-	-	-	-	-	-	-	-	40	-	-	-	-	33
Sezon 1996/1997
																																														punkty
-	31	50	-	-	-	-	26	26	36	41	q	-	-	-	-	-	-	-	-	30	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	33	-	-	13
Sezon 1997/1998
																																																		punkty
15	-	8	21	25	29	24	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	23	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	47	25	-	-	-	14	16	-	-	-	135
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
q	27	44	q	18	40	-	-	-	21	31	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	15	26	15	3	25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	15	31	28	26	-	-	-	-	20	16	-	-	153
Sezon 2000/2001
																																								punkty
36	20	-	-	-	-	q	-	-	20	-	-	-	24	16	-	-	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	7	-	-	2	3	-	-	-	-	-	-	281
Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	18	q	22	-	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-	-	-	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	13	-	-	-	-	-	89
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	42	61	-	-	-	-	-	-	-	20	25	37	45	13	14	54	33	46	27	31	-	26	29	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	66
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce	Źr.
2002	67.	[25]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 sierpnia	2002	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	–	[26]	95,0 m	96,0 m	908,0 pkt (251,5 pkt)	3.	28,5 pkt	Niemcy

Źródło[21]
2002