Żarowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żarowski – polski herb szlachecki z nobilitacji. Według Szymona Konarskiego być może odmiana herbu Leliwa.

W polu błękitnym półksiężyc i gwiazda złote. Klejnot: krzyż złoty. Brak informacji o Labrach, ale przy takich barwach figur i pola powinny być błękitne, podbite złotem.

Rekonstrukcja barw została dokonana przez Szymona Konarskiego^[1]. W oryginalnym dyplomie nobilitacyjnym barwy herbu są nieznane^[2].

Herb nadany został przez króla Stefana Batorego 12 listopada 1576 w Toruniu Grzegorzowi Ostafowiczowi Żarowskiemu^[2][1].

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:

Żarowski.

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Żarowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla