15. ceremonia wręczenia Independent Spirit Awards – Wikipedia, wolna encyklopedia
15. ceremonia wręczenia niezależnych nagród Independent Spirit Awards za rok 1999, odbyła się 25 marca 2000 roku na plaży w Santa Monica.
Nominacje do nagród ogłoszone zostały 13 stycznia 2000 roku[1].
Galę wręczenia nagród poprowadziła Jennifer Tilly.
Laureaci i nominowani
[edytuj | edytuj kod]- Laureaci nagród wyróżnieni są wytłuszczeniem
Najlepszy film niezależny
[edytuj | edytuj kod]- Albert Berger, Ron Yerxa, David Gale i Keith Samples – Wybory
- Will Baer – Kto zabił ciotkę Cookie?
- John Hardy i Scott Kramer – Angol
- Mary Sweeney, Neal Edelstein i Alain Sarde – Prosta historia
- Eric Watson i Palmer West – Sugar Town
Najlepszy film zagraniczny
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy reżyser
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy scenariusz
[edytuj | edytuj kod]- Alexander Payne i Jim Taylor – Wybory
- Kevin Smith – Dogma
- Audrey Wells – Guinevere
- Lem Dobbs – Angol
- James Merendino – Punki z Salt Lake City
Najlepsza główna rola żeńska
[edytuj | edytuj kod]- Hilary Swank – Nie czas na łzy
- Diane Lane – Spacer po księżycu
- Janet McTeer – Niesione wiatrem
- Susan Traylor – Valerie Flake
- Reese Witherspoon – Wybory
Najlepsza główna rola męska
[edytuj | edytuj kod]- Richard Farnsworth – Prosta historia
- John Cusack – Być jak John Malkovich
- Terence Stamp – Angol
- David Strathairn – Limbo
- Noble Willingham – The Corndog Man
Najlepsza drugoplanowa rola żeńska
[edytuj | edytuj kod]Najlepsza drugoplanowa rola męska
[edytuj | edytuj kod]Najlepszy debiut
[edytuj | edytuj kod](Nagroda dla reżysera)
Reżyser − Tytuł filmu
Najlepszy debiutancki scenariusz
[edytuj | edytuj kod]- Charlie Kaufman – Być jak John Malkovich
- Kip Williams – Przygody Sebastiana Cole
- Kimberly Peirce i Andy Bienen – Nie czas na łzy
- Anne Rapp – Kto zabił ciotkę Cookie?
- John Roach i Mary Sweeney – Prosta historia
Najlepszy debiut aktorski
[edytuj | edytuj kod]- Kimberly J. Brown – Niesione wiatrem
- Jessica Campbell – Wybory
- Jade Gordon – Sugar Town
- Toby Smith – Drylongso
- Chris Stafford – The Edge of Seventeen
Najlepsze zdjęcia
[edytuj | edytuj kod]- Lisa Rinzler – Trzy pory roku
- Harlan Bosmajian – The City
- Jeffrey Seckendorf – Judy Berlin
- Anthony Dod Mantle – Julien Donkey-Boy
- M. David Mullen – Twin Falls Idaho
Nagroda Johna Cassavetesa
[edytuj | edytuj kod](przyznawana filmowi zrealizowanemu za mniej niż pięćset tysięcy dolarów) Tytuł filmu
Nagroda producentów „Piaget”
[edytuj | edytuj kod](3. rozdanie nagrody producentów dla wschodzących producentów, którzy, pomimo bardzo ograniczonych zasobów, wykazali kreatywność, wytrwałość i wizję niezbędną do produkcji niezależnych filmów wysokiej jakości.
Nagroda wynosi 25 000 dolarów ufundowanych przez sponsora Piaget)
- Pamela Koffler – I'm Losing You
- Eva Kolodner – Nie czas na łzy
- Paul Mezey – The City
- Christine K. Walker – Backroads and Homo Heights
Nagroda „Ktoś do pilnowania”
[edytuj | edytuj kod](6. rozdanie nagrody „Ktoś do pilnowania”; nagroda przyznana zostaje utalentowanemu reżyserowi z wizją, który nie otrzymał jeszcze odpowiedniego uznania. Nagroda wynosi 25 000 dolarów)
(Reżyser − Film)
- Cauleen Smith − Drylongso
- Dan Clark – The Item
- Julian Goldberger – Trans
- Lisanne Skyler – Getting to Know You
Nagroda „Prawdziwsze od fikcji”
[edytuj | edytuj kod](5. rozdanie nagrody „Prawdziwsze od fikcji”; nagroda przyznana została wschodzącemu reżyserowi filmu non-fiction, który jeszcze nie otrzymał uznania. Nagroda wynosi 25 000 dolarów)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Independent Spirit Awards 1999 – Nominations. Hollywood.com, 13 stycznia 2000. [dostęp 2000-01-14].