152 mm haubicoarmata D-20 – Wikipedia, wolna encyklopedia

152 mm haubicoarmata wz. 1955 (D-20)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

haubicoarmata

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

152,4 mm

Długość lufy

5195 mm

Donośność

17 410 m (pocisk zwykły)
24 000 m (RAP)

Prędkość pocz. pocisku

655 m/s (pocisk odłamkowo-burzący)
670 m/s (pocisk przeciwbetonowy)
600 m/s (pocisk kumulacyjny)

Długość

8690 mm (marszowa)

Szerokość

2320 mm (marszowa)

Wysokość

1925 mm (marszowa)

Masa

5700 kg (marszowa)
5650 kg (bojowa)

Kąt ostrzału

-5 do +63° (w pionie)
58° (w poziomie)

Szybkostrzelność

5-6 strz/min

Obsługa

10 osób

Prędkość marszowa

do 60 km/h

152 mm haubicoarmata D-20 – sowiecka haubicoarmata holowana.

Haubicoarmata D-20 ma łoże dwuogonowe. Lufa zakończona hamulcem wylotowym. D-20 może wystrzeliwać pociski odłamkowo-burzące o masie 43,51 kg, przeciwbetonowe o masie 56 kg i kumulacyjne o masie 48,78 kg. Istniały także pociski jądrowe i chemiczne. Do holowania działa używane były najczęściej samochody ciężarowe Ural-375D lub Tatra 813.

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

Aktualni użytkownicy

Dawni użytkownicy

  •  Albania – 150 chińskiej wersji typ 66
  •  Finlandia – armia fińska pozyskała nieznaną liczbę ex-niemieckich dział D-20, oznaczonych jako 152 H 55. Obecnie są wycofane z uzbrojenia.
  •  Jugosławia
  •  NRD
  •  ZSRR

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jeremy Binnie, Iraq receives Bulgarian D-20 guns, IHS [dostęp 2015-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-01].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.