1 Grupa Pancerna – Wikipedia, wolna encyklopedia

1 Grupa Pancerna – organ inspekcyjno-szkoleniowy Dowództwa Broni Pancernych Wojska Polskiego II RP.

1 maja 1937 w Warszawie[a] zorganizowana została 1 Grupa Pancerna. Zadaniem jej dowódcy było[b]: inspekcjonowanie wyszkolenia, rozpatrywanie zagadnień organizacyjnych i przygotowania mobilizacyjne podległych oddziałów.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo

Dowódca - płk kaw. Józef Koczwara
Oficer sztabu mjr Adam Kubin

Oddziały pancerne

  1. Dowództwo grupy miało swoją siedzibę przy ulicy 6 sierpnia w Warszawie
  2. Dowódcy grup pancernych posiadali uprawnienia dowódcy piechoty dywizyjnej.
  3. 1 pan podlegał 1 Grupie Pancernej pod względem wyszkolenia motorowego

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918 - 1947. Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernych. Londyn 1971
  • Magdalena Pionnier, Charakterystyka zawartości zespołów akt dowództw - Broni Pancernych, Łączności i Saperów z lat 1929-1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 4, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1972