2C-F – Wikipedia, wolna encyklopedia

2C-F

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 1-(4-fluoro-2,5-dimetoksyfenylo)-1-aminoetan Inne nazwy i oznaczenia 4-fluoro-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H14FNO2
Masa molowa	260,13 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	207740-15-6
PubChem	44719499
SMILES Fc1cc(OC)c(cc1OC)CCN
InChI InChI=1S/C10H14FNO2/c1-13-9-6-8(11)10(14-2)5-7(9)3-4-12/h5-6H,3-4,12H2,1-2H3 InChIKey QAVFEDRVOUKIPM-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	substancja niesklasyfikowana
Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

2C-F – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z PIHKAL jego autorstwa, minimalne dawkowanie tej substancji to 250 mg. Postać 2C-F to brązowawy olej (wolna zasada) lub białe kryształki (chlorowodorek).