32 Pułk Piechoty (Cesarstwo Niemieckie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

32 pułk piechoty
Infanterie-Regiment Nr. 32
Ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1815

Rozformowanie

1919

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Meiningen

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

XI Korpus Armijny

32 pułk piechoty (2 Turyngski) (niem. 2. Thüringisches Infanterie-Regiment Nr. 32) – pułk piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowany 7 marca 1815. Stacjonował w Meiningen[1]. Wchodził w skład XI Korpusu Armijnego[1]. Wiosną 1914 był w strukturze 22 Dywizji Piechoty[2].

W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 44 Brygady Piechoty[3] został wysłany na front zachodni[4]. Na stopie wojennej pułk liczył początkowo 3287 żołnierzy i dysponował 53-osobowym sztabem. Jego trzon stanowiły trzy bataliony piechoty liczące etatowo po 1079 żołnierzy. Te dzieliły się na cztery trzyplutonowe kompanie. Ponadto pułk posiadał organiczną kompanię karabinów maszynowych[5]. W kolejnych latach w armii cesarskiej następowała restrukturyzacje wojsk. Wprowadzono nowy model „dywizji wz. 1915”. Zgodnie z jej etatem, pozostawiono w pułku 97-osobową kompanię karabinów maszynowych z 15 kaemami, ale liczebność batalionu piechoty zmniejszono do 650 żołnierzy[6]. Słabszym liczebnie batalionom dodano jednak kompanię karabinów maszynowych, a w 1917 pluton granatników i pluton moździerzy[7].

Koszary regimentu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]