Adam Kobieracki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 kwietnia 2024 |
Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej przy Biurze Narodów Zjednoczonych i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu | |
Okres | od 1997 |
Poprzednik | |
Następca | |
Zastępca Sekretarza Generalnego Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego do spraw Operacji | |
Okres | od 2003 |
Odznaczenia | |
Adam Kobieracki (ur. 1 czerwca 1957 w Warszawie, zm. 4 kwietnia 2024 tamże[1]) – polski urzędnik, dyplomata, ekspert do spraw kontroli zbrojeń i międzynarodowego bezpieczeństwa. Stały Przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej przy Biurze Narodów Zjednoczonych i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (1997–2000); Zastępca Sekretarza Generalnego Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego do spraw Operacji (2003–2007).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był absolwentem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych, gdzie uzyskał doktorat. Studiował także na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[2].
Od 1982 związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Do 1991 pracował w centrali, najpierw w departamencie Studiów i Planowania (do 1989), zaś przez następne dwa lata w Departamencie Instytucji Europejskich. Uczestniczył w tym czasie w Wiedniu jako przedstawiciel Polski w serii rozmów dotyczących redukcji zbrojeń, obejmujących m.in. negocjacje na temat Wzajemnej i Zrównoważonej Redukcji Sił Zbrojnych (MBFR) czy Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE)[2].
Od 1991 pracował w Stałym Przedstawicielstwie Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu, gdzie odpowiadał za relacje m.in. z Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Euroopie, Organizacją Narodów Zjednoczonnych i Międzynarodową Agencją Energii Atomowej; przewodniczył szeregowi polskich misji podczas konferencji i negocjacji międzynarodowych. Od 1993, w stopniu radcy, był zastępcą kierownika placówki. W 1996 awansował na radcę-ministra. Rok później objął kierownictwo placówki, które sprawował do 2000[2]. Za jego ambasadorskiej kadencji, w 1998, Polska sprawowała przewodnictwo w Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Po powrocie do Polski w 2001 został dyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych[3].
Od 2003 do 2007, jako jedyny Polak, pełnił funkcję Zastępcy Sekretarza Generalnego Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego do spraw Operacji (ang. Assistant Secretary General for Operations)[4]. Po powrocie do Polski pełnił głównie funkcje kierownicze, m.in. ponownie dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych (2008–2011[5], 2015–2016[6]). Jako dyrektor Centrum Zapobiegania Konfliktom Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (2011–2015)[7] między innymi kierował Specjalną Misją Monitorującą na Ukrainę (2014)[8]. W 2022 zakończył pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
W 2010 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej[9].
Posługiwał się biegle językami angielskim i rosyjskim, zaś biernie językami niemieckim i francuskim[2]. Był żonaty, miał syna i córkę[10].
Pochowany na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmarł wybitny polski dyplomata Adam Kobieracki [online], Onet, 4 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-04] .
- ↑ a b c d Assistant Secretary General for Operations [online], nato.int, 27 sierpnia 2007 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] (ang.).
- ↑ Kim jest Adam Kobieracki [online], wyborcza.pl, 16 maja 2003 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-28] .
- ↑ Polak wiceszefem NATO [online], fakty.interia.pl, 16 maja 2003 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] .
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 108/ [online], orka.sejm.gov.pl, 20 maja 2009 [dostęp 2019-05-31] .
- ↑ Wynik naboru na stanowisko Dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa [online], msz.gov.pl, 11 września 2015 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] .
- ↑ Adam Kobieracki [online], europeanleadershipnetwork.org [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] (ang.).
- ↑ OBWE wysyła Specjalną Misję Monitorującą na Ukrainę [online], wiedenonz.msz.gov.pl, 21 marca 2014 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).
- ↑ a b Adam Kobieracki, Warszawa, 09.04.2024 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 9 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-09] .