Alexandria Ocasio-Cortez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexandria Ocasio-Cortez
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1989
Nowy Jork

Członkini Izby Reprezentantów z 14. okręgu stanu Nowy Jork
Okres

od 3 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Joe Crowley

Faksymile

Alexandria Ocasio-Cortez, również AOC (ur. 13 października 1989 w Nowym Jorku[1]) – amerykańska polityk, należąca do Partii Demokratycznej, członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych jako reprezentantka 14. dzielnicy kongresowej Nowego Jorku od 2019. Dystrykt ten składa się ze wschodniej część Bronksu, części północno-centralnej Queens i Wyspy Rikers w Nowym Jorku.

Zdobyła uznanie w kraju po wygraniu prawyborów Partii Demokratycznej 26 czerwca 2018. Pokonała w nich Joego Crowleya, który zasiadał w Izbie Reprezentantów przez 10 kadencji. Uznane to zostało za jedno z najbardziej zaskakujących zwycięstw w śródokresowych prawyborach w 2018. Pokonała także Republikańskiego przeciwnika Anthony’ego Pappasa w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2018[2][3][4]. Została wybrana ponownie w wyborach w 2020, pokonując Johna Cummingsa.

Zajmując stanowisko w wieku 29 lat, Ocasio-Cortez stała się najmłodszą kobietą, która kiedykolwiek zasiadała w Kongresie Stanów Zjednoczonych[5][6]. Była także najmłodszą członkinią 116. Kongresu[7]. Została zauważona dzięki swojej aktywności w mediach społecznościowych związanej ze swoją działalnością polityczną[8].

Razem z Rashidą Tlaib są pierwszymi kobietami związanymi z Demokratycznymi Socjalistami Ameryki (DSA), które zostały wybrane do Kongresu[9][10]. AOC popiera progresywne podejście, w którym zawiera się likwidacja urzędu imigracyjnego ICE, bezpłatne szkolnictwo, rozszerzenie opieki zdrowotnej Medicare, reforma prawa dostępu do broni palnej i systemu prywatnych zakładów karnych oraz budownictwo publiczne[1].

Dzieciństwo i młodość

[edytuj | edytuj kod]

Urodzona w katolickiej rodzinie w Nowym Jorku. Jest córką architekta Sergio Ocasio-Romana, urodzonego na Bronksie w portorykańskiej rodzinie, i gospodyni domowej Blanki Ocasio-Cortez (z domu Cortez) pochodzącej z Portoryko. Ma młodszego brata o imieniu Gabriel. Uczęszczała do odległej o ok. 240 mil Yorktown High School w hrabstwie Arlington, położonej w północnej części stanu Wirginia, gdyż poziom szkół w jej okolicy był bardzo zły. Studiowała ekonomię i stosunki międzynarodowe na Boston University[11].

Przez pierwsze 5 lat swojego życia Ocasio-Cortez mieszkała ze swoją rodziną w mieszkaniu w sąsiedztwie Parkchenster na Bronksie, następnie razem z rodziną przeprowadziła się do domu na przedmieściach Yorktown Heights. Uczęszczała do liceum Yorktown High School, które ukończyła w 2007. W liceum i na studiach używała imienia Sandy Ocasio[potrzebny przypis].

W 2007 jej projekt naukowy dotyczący wpływu antyoksydantów na długość życia nicieni z gatunku Caenorhabditis elegans zajął drugie miejsce w międzynarodowym konkursie Intel ISEF(inne języki) w kategorii mikrobiologia[12][13]. Osiągnięcie to zostało uhonorowane poprzez nazwanie jednej z asteroid Układu Słonecznego jej nazwiskiem: (23238) Ocasio-Cortez[14].

W liceum brała udział w Krajowym Latynoskim instytucie Lorenzo de Zavala (LDZ) w sesji legislacyjnej młodzieży. Później, już na studiach, została się sekretarką stanu LDZ. Pobierała stypendium Johna F. Lopeza[potrzebny przypis].

Po ukończeniu liceum AOC zaaplikowała do Uniwersytetu Bostońskiego. Gdy w 2008 zmarł na raka płuc jej ojciec, Ocasio-Cortez jako studentka drugiego roku zaangażowała się w długi proces majątkowy. Doświadczenie to pomogło jej dowiedzieć się jak mówi – z pierwszej ręki, jak adwokaci wyznaczeni przez sąd do zarządzania spadkiem mogą wzbogacać się kosztem rodzin walczących o zrozumienie biurokracji[15].

Podczas studiów była stażystką senatora Teda Kennedy’ego, działając w sekcji o zagranicznych stosunkach i problemach imigracyjnych. Wspominała: Byłam jedyną hiszpańską mówczynią i w rezultacie zawsze, gdy do biura ktoś gorączkowo dzwonił, ponieważ szukał męża, który został porwany z ulicy przez ICE, to ja, 19–20-latka, musiałam odebrać ten telefon. Byłam jedyną, która pomagała tej osobie w zmaganiu się z systemem[16].

W 2011 ukończyła studia cum laude na Uniwersytecie Bostońskim z tytułem magister sztuk wyzwolonych ze stosunków międzynarodowych i ekonomii[2].

Początek kariery

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów wróciła na Bronx i zaczęła pracować jako barmanka i kelnerka, aby pomóc matce – sprzątaczce i kierowcy szkolnego autobusu – spłacić długi[17][18]. Następnie stworzyła Brook Avenue Press, nieistniejące już wydawnictwo książek opisujących Bronx w pozytywnym świetle. Ocasio-Cortez pracowała też dla organizacji non-profit National Hispanic Institute(inne języki)[19][20][21].

Określa się jako socjalistyczna demokratka. Jest członkinią Demokratycznych Socjalistów Ameryki (DSA).

Przed wyborami prezydenckimi w 2016 pracowała w sztabie kandydata w prawyborach Partii Demokratycznej Berniego Sandersa[22] i wtedy po raz pierwszy zaangażowała się w politykę ogólnokrajową[23]. Po wyborach podróżowała samochodem przez Amerykę, zatrzymując się w miejscach takich jak Flint, Michigan i Standing Rock Indian Reservation(inne języki) w Północnej Dakocie, rozmawiając z ludźmi, na których miał wpływ kryzys wodny we Flint i Dakota access pipeline(inne języki)[24]. Wizytę w Standing Rock Indian Reservation w grudniu 2016 nazwała punktem zwrotnym, mówiąc, że przedtem wierzyła, że aby efektywnie kandydować, trzeba mieć majątek, wpływ społeczny i władzę. Wizyta w Północnej Dakocie, gdzie zobaczyła ludzi, którzy ryzykują swoje życie i majątek, aby obronić swoją społeczność, zainspirowała ją do pracy na rzecz jej społeczności[25]. Po powrocie z podróży odebrała telefon z Brand New Congress, który rekrutował rozwijających się kandydatów (nominował ją jej brat)[26].

Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych

[edytuj | edytuj kod]

Wybory

[edytuj | edytuj kod]

Gdy rozpoczęła swoją kampanię w kwietniu 2017[27], zajmowała się barem i obsługą gości w nowojorskiej taquerii Flats Six przy Union Square[28]. Była pierwszą osobą od 2004 rywalizującą w prawyborach z Joem Crowleyem, członkiem „The House Democratic Caucus”. Zmierzyła się z problemem nierówności finansowej, mówiąc: Nie można pokonać dużych pieniędzy z jeszcze większą ilością pieniędzy. Trzeba zmienić taktykę[29][30][31]. Zajęła się mobilizacją członków szeregowych bez pomocy finansowej od innych korporacji[32]. Plakaty użyte w jej kampanii były inspirowane “rewolucyjnymi plakatami i ilustracjami z przeszłości”[33].

15 czerwca kandydaci wzięli udział w lokalnym politycznym talk show „Inside City Hall”. Wywiad przeprowadziła Errol Louis(inne języki). Kanał telewizyjny NY1(inne języki) określił dyskusję jako debatę[34]. Trzy dni później została zaplanowana debata w nowojorskiej dzielnicy Bronx, jednak Crowley nie wziął w niej udziału. Reprezentowała go była uczestniczka nowojorskiej rady miejskiej Annabel Palma(inne języki).

Adnotacje
[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez została poparta przez progresywne organizacje działające na rzecz praw obywatelskich, takie jak MoveOn(inne języki)[35] i Democracy for America(inne języki)[22], a także przez aktorkę oraz debiutującą kandydatkę Cynthię Nixon[36]. W wyborach gubernatorskich w 2018 Nixon, tak jak Ocasio-Cortez, również rzuciła wyzwanie wieloletniemu demokratycznemu gubernatorowi Andrew’owi Cuomo[37][38].

Gubernator Cuomo poparł Crowleya[39], podobnie jak inni senatorowie z Nowego Jorku, Chuck Schumer i Kirsten Gillibrand[40], a także burmistrz Nowego Jorku Bill de Blasio[41], wielu przedstawicieli Stanów Zjednoczonych, różni lokalni urzędnicy i członkowie związków zawodowych oraz grup takich jak Sierra Club(inne języki)[42], Planned Parenthood, The Working Families Party(inne języki)[43], NARAL Pro-Choice America(inne języki)[44] oraz Moms Demand Action for Gun Sense in America[45].

Przedstawiciel Kalifornii Ro Khanna, demokrata[40], początkowo poparł Crowleya, lecz później zmienił swoje poparcie na rzecz Ocasio-Cortez[46].

Prawybory
[edytuj | edytuj kod]

26 czerwca 2018 Ocasio-Cortez zdobyła 57.13% głosów (15 897), pokonując Joe Crowley’a z 42.5% (11 761) głosów, radnego pełniącego funkcję przez 10 lat[47]. Wyniki zaszokowały wielu komentatorów i analityków politycznych. Magazyn Time nazwał zwycięstwo AOC największym dotychczas zdenerwowaniem wyborów w roku 2018. CNN[48]przyjęło podobne stanowisko. The New York Times nazwał je szokującą porażką wtorku, największą stratą urzędującego demokrata od ponad dekady, która odbije się echem w całej partii i kraju[49]. The Guardian nazwał je jednym z największych poruszeń w najnowszej historii politycznej Ameryki[50]. Ocasio-Cortez zyskała poparcie niektórych wpływowych grup po lewej stronie partii[51]. Merriam-Webster poinformował, że liczba wyszukiwań słowa „socjalizm” po jej zwycięstwie wzrosła o 1500%[52].

Crowley przyznał się do porażki w noc wyborczą[53], ale nie pogratulował od razu Ocasio-Cortez, podsycając krótkotrwałe spekulacje, że zamierza występować przeciwko niej w wyborach powszechnych. Bernie Sanders i Noam Chomsky pogratulowali zwyciężczyni[54][55]. Kilku komentatorów zwróciło uwagę na podobieństwa między zwycięstwem Ocasio-Corteza nad Crowleyem, a zwycięstwem ruchu TEA Party Dave’a Brata w 2014 nad przywódcą większości Izby Reprezentantów Erikiem Cantorem w tradycyjnie republikańskiej siódmej dzielnicy Kongresu w Wirginii[56][57]. Podobnie jak Crowley, Cantor był wysoko postawionym członkiem klubu swojej partii[58].

Po zwycięstwie Ocasio-Cortez poparło kilku postępowych demokratów, wykorzystując jej rozpoznawalność i wpierając finansowo[59][60].

Bez kampanii Ocasio-Cortez wygrała w partii jako kandydatka do wpisu w sąsiednim okręgu kongresowym, zajmując 15. miejsce w Nowym Jorku z łączną liczbą 9 głosów, najwyższą spośród wszystkich 22 kandydatów. Nie przyjęła nominacji[61][62].

Wybory powszechne
[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez zmierzyła się z republikańskim kandydatem Anthonym Pappasem w wyborach powszechnych 6 listopada[63]. Pappas, profesor ekonomii, nie prowadził aktywnej kampanii. 14 dzielnica jest szóstą najbardziej demokratyczną dzielnicą Nowego Jorku, z liczbą zarejestrowanych demokratów przewyższającą liczebnie republikanów prawie 6:1[64][65][66].

Ocasio-Cortez została poparta przez różne politycznie progresywne organizacje i postacie, w tym byłego prezydenta Baracka Obamę i amerykańskiego senatora Berniego Sandersa[67][68]. Przemawiała na konferencji Netroots Nation(inne języki) i została nazwana niekwestionowaną gwiazdą konwencji[69].

Crowley był kandydatem Working Families Party(inne języki) (WFP) i Women’s Equality Party(inne języki) (WEP). Ani on, ani partia WFP nie prowadzili aktywnej kampanii. Obaj poparli Ocasio-Cortez po demokratycznych prawyborach[70]. Były senator Connecticut, Joe Lieberman, który wygrał reelekcję w 2006, po przegranej w demokratycznych prawyborach 17 lipca napisał artykuł w gazecie The Wall Street Journal wyrażając nadzieję, że Crowley zacznie aktywnie prowadzić kampanię według linii wyborczej WFP[71]. Dyrektor zarządzający WFP, Dan Cantor, napisał przeprosiny dla Ocasio-Cortez w New York Daily News, prosząc wyborców, by nie głosowali na Crowley’a, jeśli jego nazwisko pozostanie na liście[72].

Ocasio-Cortez wygrała wybory z 78% głosów (110 318) przy 14% Pappasa (17 762). Crowley w WFP i WEP otrzymał 9348 głosów (6,6%). Zwycięstwo AOC było częścią szerszego sukcesu demokratów w wyborach w 2018, gdyż partia uzyskała kontrolę nad izbą, zdobywając 41 miejsc[73]. Saikat Chakrabarti(inne języki), który był współprzewodniczącym kampanii AOC, został szefem sztabu jej biura w Kongresie[74].

W mediach
[edytuj | edytuj kod]

„The Young Turks”, lewicowy program informacyjny, był pierwszym medium, które zaoferowało Ocasio-Cortez miejsce antenowe i zajęło się jej kampanią[33]. Po wygraniu prawyborów bardzo szybko zwróciła na siebie uwagę światowych mediów. Pojawiała się w wielu artykułach i telewizyjnych talk-show. Zwróciła na siebie uwagę podczas prowadzenia kampanii dla Jamesa Thompsona w Kansas w lipcu 2018, występując u boku Sandersa[75]. Wiec w Wichita musiał zostać przeniesiony z teatru oferującego 1500 miejsc, bo o wiele więcej osób wyraziło zainteresowanie wydarzeniem. Przybyło ich 4 tysiące, część musiała zająć miejsca na podłodze. Benjamin Wallace-Wells napisał w magazynie The New Yorker: mimo że Sanders de facto pozostawał liderem w rosnącej w siłę lewicy, nie jest w stanie robić rzeczy, które nie przychodzą mu naturalnie, jak na przykład dawanie nadziei. Wallace-Wells zasugerował, że Ocasio-Cortez ułatwiła zadanie Sandersowi, zwracając uwagę na to, w jaki sposób sprawiła, że pomysły, które kiedyś wydawały się radykalne, trafiły do nurtu powszechnych przekonań[76]. Ocasio-Cortez po raz pierwszy zapowiedziała swoją kandydaturę podczas wywiadu z Jimmym Dorem(inne języki)[77] w czerwcu 2017[78][79].

Po pierwszej wygranej AOC Brain Stelter(inne języki) napisał, że progresywne programy medialne, takie jak The Young Turks czy The Intercept, od początku zaważały nadchodzącą wściekłość Ocasio-Cortez[80]. Margaret Sullivan(inne języki) pisała w The Washington Post, że tradycyjne sposoby mierzenia opłacalności kampanii, takie jak całkowita zbiórka pieniędzy, przyczyniły się do upadku mediów i że kampania powinna być bliżej tego, co myślą i czują wyborcy: złość czy urazę, pozbawienie prawa głosu w sprawach dotyczących władzy oraz finansowe obawy wyborców[79].

W 2018 kampania Ocasio-Cortez została ukazana na okładce czerwcowej edycji nowojorskiego miesięcznika „The Independent”[81][82]. Kampania z prawyborów Ocasio-Cortez została opisana przez Michaela Moora w dokumencie „Farenheit 11/9” (2018)[83][84]. Przed wygraną w prawyborach AOC była rzadko wspominana w gazetach i magazynach[85]. Media zwróciły też uwagę na to, że nie miała artykułu w Wikipedii, co wywołało krytykę i podejrzenie, że środowisko encyklopedystów ma wyraźne uprzedzenie do kobiet[86].

The Young Turks dalej zajmowały się promocją Ocasio-Cortez i obroną jej przed politycznymi i medialnymi przeciwnikami, którzy postrzegali ją jako osobę spoza kultury politycznej partii, od czasu do czasu krytykując jej działania[33].

Tuż przed przejęciem przez AOC stanowiska użytkownik Twittera o nicku „AnonymousQ” udostępnił film przedstawiający Ocasio-Cortez podczas imprezy studentów z Uniwersytetu Bostońskiego[87]. Wielu użytkowników broniło jej w internecie, podkładając do filmu utwory takie jak Gangnam Style czy Mambo No. 5. W ramach odpowiedzi Ocasio-Cortez udostępniła film przedstawiający ją beztrosko tańczącą przed biurem kongresowym do utworu „War” Edwina Starra(inne języki)[87].

W 2019 Elizabeth Warren napisała wstęp o Ocasio-Cortez do „Time 100”[88]. W styczniu 2019 w filmie dokumentalnym „Knock Down the House” AOC była jedną z 4 kobiet demokratek, które w 2018 roku brały udział w wyborach i nie pełniły wcześniej funkcji publicznych. Pozostałe kobiety to Amy Vilel(inne języki), Cori Bush i Paula Jean Swearengin(inne języki). Tylko Ocasio-Cortez udało się wygrać prawybory[89][90]. Film miał swoją premierę na Sundance Film Festival w 2019. Na platformie Netflix został umieszczony 1 maja 2019[91].

W 2020 Michelle Caruso-Cabrera(inne języki) walczyła o wygraną z Ocasio-Cortez w prawyborach demokratów[92]. Po tym, jak Ocasio-Cortez wygrała nominację, Carus-Carbera wystartowała w wyborach powszechnych jako kandydatka z ramienia Ruchu Save America[93]. Wśród republikańskich przeciwników Ocasio-Cortez w wyborach powszechnych znaleźli się kandydat John Cummings i były funkcjonariusz policji Antoine Tucker[94].

W „American Prospect” w październiku 2020 pojawił się artykuł, w którym napisane było, że Ocasio-Cortez spędza kampanię wyborczą 2020, prowadząc warsztaty dla wyborców na temat organizowania miejsc pracy, zwalczania eksmisji oraz organizowania kolektywistycznej opieki nad dziećmi[95].

20 października 2020 Ocasio-Cortez była gospodynią streamu Twitch, grając w grę opierającą się na społecznej dedukcji „Among Us”. Grała z inną kongresmenką Ilhaną Omar oraz z kilkoma uznanymi graczami, takimi jak Pokiman, DrLupo oraz z mxmtoon. Stream zgromadził ponad 400 tys. widzów i według J. Rivera z Guardiana pomógł wizerunkowi AOC, uczłowieczając ją[96][97][98]. Ocasio-Cortez ponownie zrobiła stream „Among Us” 27 listopada 2020, tym razem grając z Hasanem Pikerem, xQc, ContraPoints i Jagmeet’em Singh’em, by zebrać pieniądze na spiżarnie z jedzeniem, na pomoc prawną w zakresie obrony przed eksmisją oraz na wsparcie społeczne dla osób dotkniętych trudnościami ekonomicznymi w trakcie pandemii COVID-19[99]. Stream zgromadził ponad 200 tys. odbiorców. Ocasio-Cortez napisała później: Ta pomoc będzie miała ogromne znaczenie dla tych, którzy jej potrzebują[potrzebny przypis].

Kadencja

[edytuj | edytuj kod]

Obejmując urząd w wieku 29 lat, Ocasio-Cortez stała się najmłodszą kobietą zasiadającą w Kongresie Stanów Zjednoczonych oraz najmłodszą członkinią 116. w historii kongresu[100]. Kiedy 3 stycznia 2019 Kongres rozpoczął kadencję, Ocasio-Cortez nie miała doświadczenia w samodzielnej działalności politycznej, ale była rozpoznawalna w mediach, w tym mediach społecznościowych. Axios przyznał jej taką samą popularność w mediach społecznościowych, jak jej koledzy Demokraci na pierwszym roku studiów razem wzięci[101]. W marcu 2021 miała 12 milionów obserwujących na Twitterze oraz 8,9 mln obserwujących na Instagramie i 500 tys. obserwujących na Facebooku[102]. Jej partyjni koledzy poprosili o korepetycje z mediów społecznościowych[potrzebny przypis].

Na początku lipca 2019 wniesiono przeciwko niej dwa pozwy za blokowanie Joey Salads(inne języki) i Dov Hikind(inne języki) na Twitterze, w świetle orzeczenia Sądu Apelacyjnego Drugiego Okręgowego Sądu Apelacyjnego, że blokowanie ludzi na Twitterze przez prezydenta Trumpa było naruszeniem pierwszej poprawki. 4 listopada 2019 ogłoszono, że sprawę umorzono, wydając oświadczenie z przeprosinami za blokadę AOC na Twitterze[103][104][105].

W wywiadzie z 2019 Ocasio-Cortez powiedziała, że przestała używać swojego prywatnego konta na Facebooku i zminimalizowała korzystanie ze wszystkich kont i platform w mediach społecznościowych, nazywając je zagrożeniem dla zdrowia publicznego[106][107].

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2018, pierwszego dnia pracy nowej kadencji kongresu, Ocasio-Cortez uczestniczyła w proteście przeciwko zmianom klimatycznym przed biurem Nancy Pelosi, Przewodniczącej Izby Reprezentantów[108]. W tym samym miesiącu, po tym jak Partia Demokratyczna odzyskała większość w kongresie, poparła kandydaturę Pelosi na przewodniczącą Izby Reprezentantów pod warunkiem, że Pelosi pozostanie najbardziej postępowym kandydatem na to stanowisko[109].

W grudniu 2018, podczas wprowadzenia dla nowych członków, Ocasio-Cortez napisała na Twitterze o wpływie interesów korporacyjnych sponsorów takich jak American Enterprise Institute i the Center for Strategic and International Studies(inne języki): Lobbyści są tutaj. Goldman Sachs jest tutaj. Gdzie jest siła robocza? Aktywiści? Liderzy społeczności?[110][111][112]

W styczniu 2019, gdy Ocasio-Cortez wygłosiła swoje pierwsze przemówienie na sali kongresu, C-SPAN(inne języki) opublikował jej nagranie na Twitterze. W przeciągu 12 godzin nagranie 4-minutowej mowy osiągnęło rekordową liczbę wyświetleń, jako najczęściej oglądany film C-SPAN na Twitterze[113].

Obrady

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2019, przemawiając na kongresowym spotkaniu zespołu przedstawicieli grup nadzorujących finansowanie kampanii, Ocasio-Cortez kwestionowała rozwiązania dotyczące przepisów etycznych wobec prezydenta i członków kongresu. Zapewniła, że żadne przepisy nie chronią pracodawcy od bycia kupionym przez zamożną korporacje[114]. Wideo z konferencji zostało udostępnione później na Twitterze. Osiągnęło 37,5 miliona wyświetleń i stało się najczęściej odtwarzanym politycznym filmem na tym portalu społecznościowym[115].

Kiedy były prawnik prezydenta Donalda Trumpa, Michael Cohen(inne języki), wystąpił przed komisją nadzorczą w lutym 2019, Ocasio-Cortez zapytała go, czy Trump zawyżał wartości nieruchomości w celach bankowych lub ubezpieczeniowych[niejasne o jakiego cele miałoby chodzić] i dopytywała, gdzie można znaleźć informacje na ten temat[116]. Odpowiedź Cohena sugerowała, że Trump mógł popełnić oszustwa bankowe i podatkowe w swoich zeznaniach podatkowych, sprawozdaniach finansowych i dokumentach dotyczących nieruchomości[117][118]. Przewodniczący organizacji American Constitution Society(inne języki) pochwalił AOC za uzyskanie konkretnych informacji od Cohena o podejrzanych działaniach Trumpa[119]. Felietonista David Brooks z „New York Times” zachwalał jej umiejętności wydobywania informacji[120]. Wymiana pytań, do jakiej doszło pomiędzy Cohenem a Ocasio-Cortez, rozpoczęła śledztwo nowojorskiej prokuratorki generalnej Letitii James(inne języki), która odniosła się do sprawy w sierpniu 2020, składając pozew sądowy, który miał zmusić firmy Trumpa do zastosowania się do wezwań dotyczących informacji finansowych i zmusić jego syna Erica do zeznań[121].

W 2020 roku uzyskała reelekcję do Kongresu[122].

W mediach

[edytuj | edytuj kod]

Według raportów z marca 2019 Ocasio-Cortez na początku swojej kadencji jako kongresmenka była aktywnie komentowana w mediach, osiągając wyniki na równi z kandydatami na prezydenta w kampanii 2020[118]. Została uznana jedną z twarzy Partii Demokratycznej i jedną z najczęściej komentowanych polityczek i polityków w całych Stanach Zjednoczonych[120]. Pomiędzy 8 a 14 czerwca 2019 roku zwróciła więcej uwagi mediów społecznościowych niż demokratyczni kandydaci na prezydenta. Firma NewsWhip(inne języki) obliczyła, że liczba wzmianek o Ocasio-Cortez w prasie wyniosła 4,8 miliona, podczas gdy żaden demokratyczny kandydat na prezydenta nie uzyskał ich więcej niż 1,2 miliona. David Bauder z Associated Press napisał, że zwolennicy Trumpa są zadowoleni z małego sukcesu, bo gdy ludzie myślą o Partii Demokratycznej, to Ocasio-Cortez jest pierwszą osobą, który przychodzi do głowy[121].

Według badań Media Matters for America(inne języki) Ocasio-Cortez była osobą, o której prowadzono intensywne dyskusje na kanałach Fox News i Fox Business. Od 25 lutego to 7 kwietnia 2019 była wspominana w sumie 3181 razy (75 razy na dzień). David Smith z „The Guardian” napisał, że jest to dowód na to, że Fox ma obsesję na punkcie Ocasio-Cortez, przedstawiając ją jako radykalną socjalistkę, które zagraża amerykańskiemu stylowi życia[123]. Brian Stelter z CNN Business odkrył, że pomiędzy styczniem a czerwcem 2019 roku w Fox wspomniano o AOC trzy razy więcej niż w CNN czy MSNBC i siedem razy więcej niż o Jamesie Clyburnie, demokratycznym liderze w Izbie Reprezentantów. Stelter napisał, że uwaga, którą przyciąga Ocasio-Cortez, wynika z percepcji, szczególnie z prawej strony, że jej stanowiska i zasady reprezentują całą Partię Demokratyczną jako jedność[124]. W badaniu opinii publicznej obejmującym prawie 2100 amerykańskich respondentów stwierdzono, że republikański wyborcy byli bardziej świadomi istnienia i działalności Ocasio-Cortez niż ci demokratyczni[125].

W marcu 2019 PolitiFact(inne języki) poinformował, że Ocasio-Cortez jest jedną osób politycznych, którym są najczęściej stawiane fałszywe zarzuty, mimo że właśnie weszła do Kongresu. Fałszywe cytaty jej przypisywane, fotomontaże i plotki rozchodzą się bardzo szybko w mediach społecznościowych. Niektóre z nich pochodzą z 4chan i r/The_Donald[126]. Do lipca 2019 fałszywe materiały dotyczyły tego, co o AOC powiedział Trump, np. Mam bardzo dobry mózg i powiedziałam wiele rzeczy[127]. 18 lipca 2019 Charlie Rispoli, policjant z Gretny, opublikował pozorną groźbę zastrzelenia Ocasio-Cortez, nazywając ją nikczemną idiotką, która potrzebuje rundy, a nie mam na myśli tego rodzaju, którą oferowała jako barmanka. Rispoli opublikował komentarz w odpowiedzi na fałszywy artykuł, w którym fałszywie zacytował Ocasio-Cortez mówiącą: Za dużo płacimy żołnierzom. Zdjęcie z artykułu dostało etykietę satyra[128]. Rispoli został zwolniony, a jego konto na Facebooku usunięte[129].

„The Squad”

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez wraz z Ilhan Omarą, Ayanną Pressley, Rashidą Tlaib, Cori Bush i Jamaalem Bowmanem(inne języki)[130] jest członkinią nieformalnej grupy postępowych członków i członkiń Kongresu, zwanej „The Squad”. 14 lipca 2019 Trump zaatakował Squad (który miał wówczas tylko 4 członków) na Twitterze, pisząc, że powinni wrócić i pomóc naprawić kraje, z których pochodzą, zamiast krytykować amerykański rząd[131]. W ciągu następnych kilku dni nadal wygłaszał podobne uwagi, mimo że trzy kobiety, w tym Ocasio-Cortez, urodziły się w Stanach Zjednoczonych. Ocasio-Cortez odpowiedziała w tweecie, że słowa prezydenta [wczoraj], mówiące czterem niebiałym amerykańskim kongresmenom i kongresmenkom 'wracajcie do własnego kraju’, są znakiem rozpoznawczym białych suprematystów. Później dodała: Nie zostawiamy rzeczy, które kochamy, a kiedy kochamy ten kraj, oznacza to, że proponujemy rozwiązania, które go naprawią[132] Kilka dni później Trump fałszywie zapewnił, że Ocasio-Cortez nazwała nasz kraj i nasz naród śmieciem[133]. Faktycznie jednak powiedziała, że Amerykanie nie powinni zadowolić się umiarkowaną polityką, która jest o 10% lepsza od śmieci. Trump również fałszywie twierdził, że Ocasio-Cortez powiedziała, że nielegalni imigranci są bardziej amerykańscy niż Amerykanie, którzy próbowali ich powstrzymać. W rzeczywistości AOC powiedziała, że kobiety i dzieci na tej granicy, które próbują znaleźć schronienie i szansę […] w Ameryce, zachowują się bardziej po amerykańsku niż ci, którzy próbowali ich powstrzymać[134].

„Green New Deal”

[edytuj | edytuj kod]

7 lutego 2019 Ocasio-Cortez przedstawiła w kongresie swój pierwszy projekt aktu prawnego, „Zielony Nowy Ład” (ang. Green New Deal). Wraz z senatorem Edem Markey’em opublikowała niewiążącą rezolucję określającą główne elementy 10-letniej gospodarczej mobilizacji, która miałaby wyeliminować całkowicie zużycie paliwa kopalnego i przebudować infrastrukturę kraju. W planie znalazło się wprowadzenie społecznego kosztu emisji dwutlenku węgla, który był częścią planów Obamy dotyczących globalnego ocieplenia. Celem było tworzenie miejsc pracy i ożywienie gospodarki[135]. Według CNBC wstępnym zarysem „Green New Deal” było całkowite porzucenie paliw kopalnych, odnowienie lub wymiana każdego budynku w kraju i całkowity remont transportu do momentu, w którym podróże lotnicze przestaną być potrzebne. W konspekcie wyznaczono za cel stworzenie zerowych emisji netto gazów cieplarnianych w przeciągu 10 lat. Ustawodawcy wyjaśnili: Postawiliśmy sobie za cel zerowe emisje netto, a nie zero emisji w przeciągu 10 lat, ponieważ nie jesteśmy pewni, czy uda nam się całkowicie pozbyć się gazów cieplarnianych wydzielanych przez krowy i samolotów tak szybko[136]. Plan został poparty przez aktywistyczne grupy takie jak Greenpeace i Sunrise Movement(inne języki). Żaden republikański kongresmen nie wsparł projektu[137][138]. Plan zyskał poparcie niektórych demokratycznych senatorów, w tym Elizabeth Warren, Bernie Sandersa i Cory’ego Bookera[139], reszta demokratów, jak senator Dianne Feinstein i przewodnicząca obrad Kongresu Nancy Pelosi, odrzucili propozycja (Pelosi określiła to jako zielone marzenie, czy jak to nazywają)[140].

26 marca republikańscy senatorowie wezwali do wcześniejszego głosowania nad „Green New Deal”, bez pozwolenia na dyskusje ani wypowiedzi ekspertów. Markey powiedział, że republikanie próbowali kpić z debaty o Green New Deal i nazwał głosowanie pozorowanym. W proteście demokraci z senatu zagłosowali przeciw ustawie, co doprowadziło do porażki 57 do 0 głosów[141][142].

W marcu 2019 grupa aktywistów z Wielkiej Brytanii zaproponowała Partii Pracy podobny plan pod nazwą „Labour for a Green New Deal”. Grupa stwierdziła, że zainspirowała się ruchem Sunrise Movement i pracą Ocasio-Cortez w Stanach Zjednoczonych[143].

Doświadczenie przemocy słownej

[edytuj | edytuj kod]

20 lipca 2020 reprezentanci republikańscy Ted Yoho(inne języki) i Roger Williams(inne języki) zaczepili Ocasio-Cortez na schodach Kapitolu, gdzie Yoho (jak słyszał jeden z dziennikarzy) nazwał ją obrzydliwą i powiedział: jesteś popieprzona po tym, jak wcześniej zasugerowała, że ubóstwo i bezrobotność spowodowały wzrost przestępczości w Nowym Jorku podczas pandemii COVID-19 w związku z ciągłymi cięciami budżetów policji. Ocasio-Cortez odpowiedziała Yoho, że jest nieuprzejmy. Kiedy oddalała się od Yoho i wchodziła do Kapitolu, ten nazwał ją pieprzoną suką[144][145]. Kiedy pytano ją o ten incydent, Ocasio-Cortez powiedziała: Nigdy nie brałam udziału w tego typu konfrontacji… Nigdy nie narzucono mi takiego nagłego, obrzydliwego braku szacunku. Poproszono Yoho o komentarz, ale odmówił. Przywódca mniejszości Kevin McCarthy potępił zachowanie Yoho. House Majority Leader(inne języki) Steny Hoyer powiedział, że Yoho powinien przeprosić publicznie i że jego zachowanie wymaga wyciągnięcia konsekwencji[146].

Następnego dnia Yoho poruszył sprawę w Białym Domu i bez podawania nazwiska Ocasio-Cortez powiedział, że nie wyzywał nikogo bezpośrednio ofensywnymi określeniami. Przeprosił za nagły sposób rozmowy z koleżanką z Nowego Jorku. To prawda, że nie zgadzają się z polityką i wizją Ameryki, ale to nie znaczy, że jego stosunek do koleżanki jest lekceważący. Jestem bardzo świadomy swoich wypowiedzi; żonaty od 45 lat i ojciec dwóch córek. Ocasio-Cortez odpowiedziała na przeprosiny Yoho następnego dnia. W publicznej telewizji potępiła męskie przywileje, seksizm obecny w systemie i kulturze oraz agresywny język wobec kobiet[147][148]. Skrytykowała również Yoho za chowanie się za swoją żoną i córkami:

Posiadanie córki nie sprawia, że mężczyzna jest przyzwoity. Posiadanie żony nie czyni mężczyzny przyzwoitym. Traktowanie ludzi z szacunkiem i godnością czyni mężczyznę przyzwoitym. Ja też jestem czyjąś córką. Mój ojciec, na szczęście, nie żyje i nie widzi, w jaki sposób Pan Yoho traktuje jego córkę. Moja mama miała szansę zobaczyć brak szacunku, jakim mnie obdarzono w telewizji. Jestem tutaj, bo muszę pokazać swoim rodzicom, że jestem ich córką i że nie wychowali mnie, żeby akceptować przemoc ze strony mężczyzn[149].

Inne kwestie

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2020 Ocasio-Cortez była jedną z 77 reprezentantów i reprezentantek, którzy wezwali do publicznego przekazywania danych dotyczących przypadków COVID-19 w domach opieki i placówkach opieki długoterminowej. W marcu 2021 Ocasio-Cortez i przedstawiciel Jamaal Bowman(inne języki) wezwali gubernatora Nowego Jorku Andrew Cuomo do rezygnacji, powołując się na zarzuty dotyczące niewłaściwego postępowania seksualnego i skandalu w domu opieki COVID-19 administracji Cuomo w Nowym Jorku dotyczącego zaniżenia statystyk śmierci z powodu COVID-19[149].

W prawie 90-minutowym filmie na Instagram Live w lutym 2021[150] Ocasio-Cortez powiedziała, że w swoim życiu doświadczyła napaści na tle seksualnym i opowiedziała swoje doświadczenie podobnego strachu podczas szturmu na Kapitol Stanów Zjednoczonych w 2021, kiedy była w swoim biurze (w budynku biurowym Cannon House(inne języki))[151]. Powiedziała, że ukryła się wtedy w łazience w biurze, po czym została zaskoczona przez oficera policji Kapitolu, który wszedł do jej biura i krzyknął: gdzie ona jest. Następnie nakazał jej i personelowi ewakuację do innego budynku biurowego. Ocasio-Cortez powiedziała, że oficer nie przedstawił się i na początku po jego głosie sądziła, że jest napastnikiem. Opisała ukrywanie się w biurze reprezentantki Katie Porter i przygotowywanie się do tego, co wydawało się, że będzie atakiem uczestników zamieszek na ich biura[152][94]. Powiedziała: W pewnym momencie miałam bardzo wyraźne wrażenie, że umrę[153].

Ocasio-Cortez zareagowała na kryzys energetyczny w Teksasie w 2021(inne języki), organizując zbiórkę pieniędzy na zapewnienie żywności, wody i schronienia dla poszkodowanych mieszkańców i mieszkanek Texasu. Zbiórka, która zaczęła się 18 lutego, osiągnęła 2 miliony dolarów pierwszego dnia[154][155] i 5 milionów dolarów do 21 lutego[156]. Pieniądze zostały przekazane organizacjom takim jak: Houston Food Bank(inne języki) i North Texas Food Bank(inne języki). Ocasio-Cortez przyjechała do Houston, by pomagać wolontariuszom w naprawie szkód[157][158].

15 kwietnia 2021 Ocasio-Cortez razem z trójką innych senatorów i senatorek zwołała konferencję prasową, by ogłosić projekt ustawy mającej na celu wdrożenie pilotażowych programów bankowości pocztowej na obszarach wiejskich i miejskich o niskich dochodach, w których miliony gospodarstw domowych nie mają dostępu do standardowych usług bankowych, albo ich na nie nie stać. Ocasio-Cortez opisała rodziny, które widzi w swojej społeczności miejskiej, które muszą polegać w pełni na firmach realizujących czeki gotówkowe, które mają wygórowane oprocentowania z powodu braku głównych banków: Pojawiają się w punkcie realizacji czeków i realizują czeki stymulacyjne, od których pobierane jest 10 do 20%[159].

Poglądy polityczne

[edytuj | edytuj kod]

Określa się jako socjalistyczna demokratka[160]. Jest członkinią Demokratycznych Socjalistów Ameryki (DSA)[9][10]. W wywiadzie dla stacji NBC Meet the Press opisała demokratyczny socjalizm jako część tego, czym jestem. To nie wszystko, czym jestem. I myślę, że to bardzo ważne rozróżnienie[161]. Podczas wywiadu Firing Line w PBS, w odpowiedzi na pytanie o demokratyczny socjalizm ostatecznie wzywający do zakończenia kapitalizmu, odpowiedziała: Ostatecznie idziemy w kierunku postępu w tej kwestii. Myślę, że zobaczymy ewolucję naszego systemu gospodarczego w bezprecedensowym stopniu i trudno powiedzieć, jaki to kierunek[162]. Później na konferencji powiedziała: Dla mnie kapitalizm jest nie do naprawienia[163].

Popiera progresywne podejście, w którym zawiera się likwidacja urzędu imigracyjnego ICE, bezpłatne szkolnictwo, rozszerzenie opieki zdrowotnej Medicare, reforma prawa dostępu do broni palnej i systemu prywatnych zakładów karnych, budownictwo publiczne[1], anulowanie wszystkich niespłaconych długów studenckich[164] w wysokości 1,6 biliona dolarów, gwarantowane urlopy rodzinne[165], zakończenie prywatyzacji więzień oraz polityka energetyczna oparta w 100% na odnawialnych źródłach energii[166].

Jest otwarta na wykorzystanie nowoczesnej teorii monetarnej (MMT) jako ścieżki ekonomicznej, która mogłaby zapewnić finansowanie i umożliwić realizację tych celów[167]. Powiedziała Anderson Cooper, że opowiada się za polityką, która najbardziej przypomina to, co widzimy w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Finlandii, Szwecji[168].

Poparła Berniego Sandersa w wyborach prezydenckich w 2020 i pojawiła się z nim na przemówieniach. Na wiece wyborcze, w których uczestniczyła, przyciągała największe tłumy spośród wszystkich wieców prezydenckich. 25 stycznia dołączyła do Michaela Moore’a, aby zastąpić Sandersa na wiecu na Uniwersytecie Iowa, podczas gdy Sanders uczestniczył w procesie Senatu o impeachment Trumpa[169][170].

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez opisała globalne ocieplenie jako największe zagrożenie bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych i największe zagrożenie dla światowej cywilizacji uprzemysłowionej[171]. Nawiązując do ostatniego raportu ONZ, który wskazuje na to, że jak emisja dwutlenku węgla nie zostanie ograniczona w przeciągu 12 lat, skutki globalnego ocieplenia będą nieodwracalne, stwierdziła, że aby powstrzymać masowe wymieranie ludzi, należy natychmiast zająć się problemem globalnego ocieplenia[172][173][174].

W planie środowiskowym Ocasio-Cortez „Zielony Nowy Ład” zawarto przejście Stanów Zjednoczonych na sieć elektryczną działającą w 100% na energii odnawialnej[139] i zakończenie używania paliw kopalnych w przeciągu dziesięciu lat. Koszt tych zmian został oszacowany na prawie 2,5 biliona dolarów rocznie i miał by być w części sfinansowany wyższymi podatkami ludzi zamożnych[175][176][177]. Ocasio-Cortez powiedziała, że ma otwarty umysł co do roli energii nuklearnej w „Green New Deal”[178], jednak była krytykowana za ignorowanie tego w jej wcześniejszej propozycji[179][180].

Polityka podatkowa

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez zaproponowała wprowadzenie krańcowego podatku w wysokości 70% od dochodu powyżej 10 mln dolarów na opłacenie „Zielonego Nowego Ładu”. Według ekspertów podatkowych, z którymi skontaktował się „The Washington Post”, podatek ten przyniósłby dodatkowe dochody w wysokości 720 miliardów dolarów na dekadę[181][182]. Ocasio-Cortez sprzeciwiła się i zagłosowała przeciw zasadzie pay-as-you-go, popieranej przez demokratycznych przywódców, która wymaga neutralnej dla deficytu polityki fiskalnej, przy czym wszystkie nowe wydatki równoważone są podwyżkami podatków lub cięciami wydatków. Ocasio-Cortez i reprezentant Ro Khanna uznali zasadę jako krępującą w stosunku do nowej i rozszerzonej polityki[183][184]. Ocasio-Cortez zacytowała nowoczesną teorię monetarną jako usprawiedliwienie dla wyższych deficytów w celu finansowania jej programu[185][186]. Porównując sytuację do wielkiego kryzysu, argumentowała, że „Zielony Nowy Ład” wymaga wydatków na deficyt, tak jak pierwotny Nowy Ład[187].

Imigracja

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez wiele razy zaznaczała swoje poparcie dla zaprzestania dofinansowywania oraz zniesienia amerykańskiej agencji ds. imigracji i cła (ICE). W lutym 2018 nazwała ją produktem paktu legislacyjnego USA Patriot Act z czasów Busha oraz organem ścigania, który każdego dnia przybiera coraz bardziej paramilitarny ton[184][188]. Powiedziała, że powstrzyma się przed całkowitym rozwiązaniem agencji i wolałaby stworzyć ścieżkę prowadzącą do posiadania amerykańskiego obywatelstwa przez większą liczbę imigrantów poprzez dekryminalizację[189]. Później wyjaśniła, że nie oznacza to zaprzestania wszystkich deportacji. Dwa dni przed prawyborami Ocasio-Cortez uczestniczyła w proteście w ośrodku zatrzymań dzieci ICE w Tornillo w Teksasie[190]. Była jedyną demokratką, która głosowała przeciwko ustawie H.R. 648, która miała na celu sfinansowanie ponownego otwarcia rządu, ponieważ finansował ICE[191].

W styczniu 2021 Ocasio-Cortez zaznaczyła swoje poparcie wobec Roadmap to Freedom resolution, której broniła przedstawiciela Pramila Jayapal. Rezolucja ma na celu ochronę migrantów znajdujących się w trudnej sytuacji, przy jednoczesnym zmniejszeniu postępowań karnych wobec nich[192].

Ośrodki zatrzymań dla nielegalnych imigrantów

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2019 Ocasio-Cortez porównała ośrodki zatrzymań dla nielegalnych imigrantów pod administracją Trumpa na granicy meksykańsko-amerykańskiej do obozów koncentracyjnych. Zacytowała analizę ekspercką odnosząc się do artykułu „Esquire” cytującego Andreę Pitzera, autora One Long Night: A Global History of Concentration Camps, który wysunął podobne twierdzenie[193][193]. Niektórzy naukowcy[kto?] poparli użycie przez Ocasio-Corteza terminu na określenie przymusowego przetrzymywania imigrantów[194][195]. Inni[kto?] mocno go krytykowali, twierdząc, że okazuje on brak szacunku dla ofiar Holokaustu[196]. W odpowiedzi na krytykę zarówno republikanów, jak i demokratów[197], Ocasio-Cortez powiedziała, że połączyli oni obozy koncentracyjne (obozy, w których masowo przetrzymywano cywilów bez procesu) z obozami śmierci[198]. Odmówiła przeproszenia za użycie określenia, mówiąc: Jeśli czujesz się nieswojo, walcz z obozami, a nie z nomenklaturą[199].

W lipcu 2019 Ocasio-Cortez odwiedziła ośrodki dla migrantów i inne obiekty w Teksasie w ramach delegacji Kongresu, aby na własne oczy zobaczyć kryzys graniczny. Określiła warunki jako przerażające. Relacjonowała, że kobiety w jednej z cel powiedziały, że nie miały dostępu do prysznica przez dwa tygodnie i, że gdy ich zlew się zepsuł, to powiedziano im, że powinny pić wodę z toalety. Jedna z kobiet oznajmiła, że jej córki zostały jej odebrane dwa tygodnie wcześniej i że nadal nie wie, gdzie są[200][201].

W lutym 2021, kiedy administracja Bidena ponownie otworzyła ośrodek w Carrizo Springs w Teksasie, w którym mogą przebywać dzieci migrantów bez opieki, Ocasio-Cortez odpowiedziała, że takie działania nigdy nie będą w porządku, bez względu na administrację czy partię[202]. W celu podjęcia krótkoterminowych środków zaradczych wezwała do obowiązkowego licencjonowania takich ośrodków i ponownego rozważenia sposobu, w jaki ośrodki są kontraktowane[94][203][204][205].

Przeciwdziałanie ubóstwu

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2019 Ocasio-Cortez przedstawiła propozycje przeciwdziałania ubóstwu (zawarte w pakiecie o nazwie A Just Society), które uwzględniałyby koszty opieki nad dziećmi, opiekę zdrowotną i nowe potrzeby, takie jak dostęp do Internetu. Wniosek ograniczyłby roczne podwyżki czynszu i zapewniłby dostęp do programów opieki społecznej osobom z wyrokami skazującymi i nieudokumentowanych imigrantom[206]. Według spisu ludności USA około 40 milionów Amerykanów żyje w biedzie[potrzebny przypis].

Równość środowisk LGBTQ

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez jest rzecznikiem praw osób LGBTQ. Mówiła otwarcie o wspieraniu społeczności LGBTQ i dziękowała jego członkom za ich rolę w swojej kampanii[207][208]. Ocasio-Cortez wypromowała i pojawiła się na transmisji gier komputerowych w celu zebrania pieniędzy na „Mermaids”[209], brytyjską organizację charytatywną na rzecz dzieci transpłciowych. W styczniu 2019 podczas marszu kobiet na Manhattanie Ocasio-Cortez wygłosiła przemówienie w celu poparcia zbiórki środków potrzebnych do zapewnienia równości osób LGBTQ w miejscach pracy i nie tylko[210]. Zwróciła również uwagę na uznanie praw osób transpłciowych, mówiąc: To oczywiste… prawa osób trans są prawami obywatelskimi i prawami człowieka[211].

27 lutego 2020 w Izbie Komisji ds. Nadzoru i Reform(inne języki) Ocasio-Cortez walczyła o równość praw LGBTQ w kontekście swojej religijnej przeszłości. Odniosła się do katolickiego szpitala, który odmówił histerektomii dla transpłciowego mężczyzny, mówiąc: nie ma nic świętego w odmawianiu pomocy medycznej ludziom, bez względu na to, jacy są i jak się utożsamiają[212]. Nie ma nic świętego w wyrzucaniu kogoś ze szpitala[213][214].

Puerto Rico

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez wezwała do solidarności z Puerto Rico. Opowiadała się za przyznaniem obywatelom Portoryko praw obywatelskich niezależnie od kwalifikacji prawnej Portoryko. Jest zwolenniczką nadania praw wyborczych oraz pomocy w przypadku katastrof. Ocasio-Cortez skrytykowała odpowiedź FEMA w stosunku wobec huraganu Maria i niechęci rządu federalnego do zajęcia się statusem politycznym Puerto Rico[213]. Uważa, że rząd federalny powinien zwiększyć inwestycje w Puerto Rico. W sierpniu 2020 Ocasio-Cortez i Nydia Velázquez przedstawiły ustawę Puerto Rico Self-Determination Act 2020, która była przekazana Komisji ds. Zasobów Naturalnych[215][216].

18 marca 2021 Ocasio-Cortez, Velázquez i senator Robert Menendez przedstawili nową wersję ustawy Puerto Rico Self-Discrimination Act 2021[217] z ponad 70 współsponsorami w Izbie i siedmioma współsponsorami w Senacie, w tym z jednym republikaninem[218].

Prezydentura Donalda Trumpa

[edytuj | edytuj kod]

28 czerwca 2018 Ocasio-Cortez powiedziała CNN, że wspiera oskarżenie prezydenta Trumpa, powołując się na oskarżenia wobec klauzuli wynagrodzeń i zaznaczyła, że musimy pociągać wszystkich do odpowiedzialności za swoje czyny i nie pozwolić żeby ktoś stał ponad prawem[219][220].

Bankowość

[edytuj | edytuj kod]

W końcu 2020 Ocasio-Cortez i Rashida Tlaib zaproponowały ustawę o bankowości publicznej, aby zachęcić do tworzenia państwowych i lokalnych banków publicznych, dając im dostęp do zasobów Rezerwy Federalnej i ustanawiając krajowe wytyczne dotyczące bankowości publicznej[221].

W kwietniu 2021 Ocasio-Cortez ogłosiła projekt ustawy, który stworzyła wraz z trzema innymi senatorami w celu wdrożenia pilotażowych programów bankowości pocztowej na obszarach wiejskich i miejskich o niskich dochodach, gdzie miliony gospodarstw domowych nie mają dostępu do standardowych usług bankowych[potrzebny przypis].

Podwyżki płac w Kongresie

[edytuj | edytuj kod]

W 2019 Ocasio-Cortez wspierała podwyżki płac kongresu. Napisała: Nie jest to przyjemne ani politycznie popularne stanowisko. Ale spójność jest ważna. WSZYSCY pracownicy powinni otrzymać wzrost kosztów utrzymania. Dlatego minimalna płaca też powinna być ustalana w stosunku z inflacją. Członkowie Kongresu zarabiają 174 000 $ rocznie; Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych zarabia 223 500 $, a Liderzy Partii w Izbie reprezentantów(inne języki) 193 400 $. Republikanin Kevin McCarthy dołączył do niej, także wspierając podwyżkę płac, mówiąc, że nie chce, aby kongres był miejscem, w którym zasiadać mogą tylko zamożni. Inni, m.in. Joe Cunningham(inne języki), sprzeciwił się mówiąc: Nie zebraliśmy się tutaj, żeby dawać sobie podwyżki[222].

Plan HQ2 Amazona

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez sprzeciwiała się planowanej nowojorskiej umowie, aby udzielić platformie Amazon.com 3-miliardowej dotacji stanowych i miejskich oraz ulg podatkowych na budowę drugiej siedziby (Amazon HQ2) w okolicy jej dystryktu kongresowego. Ocasio-Cortez oznajmiła, że miasto zamiast w korporacje powinno zainwestować 3 miliardy dolarów w sam dystrykt[223][224][225]. Niektórzy[kto?] z komentujących skrytykowali jej uwagi sugerując, że Ocasio-Cortez nie rozumie, że ulgi podatkowe to rabaty od pieniędzy wypłacanych na rząd (a nie przez rząd) i że Nowy Jork nie posiada 3 miliardów dolarów w gotówce, które dałoby Amazonowi, oraz że pieniądze i profesje z wysokim wynagrodzeniem zniknęłyby, gdyby Amazon zrezygnował[226].

Polityka zagraniczna

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez skrytykowała amerykańskie firmy Activision Blizzard i Apple za cenzurowanie prodemokratycznych demonstrantów w Hongkongu[227]. Podpisała list do dyrektora generalnego Activision Blizzard Bobby’ego Koticka(inne języki), w którym czytamy: W miarę, jak Chiny wzmacniają kampanię zastraszania, państwa firma musi zdecydować, czy wyjść poza korzyści finansowe i promować amerykańskie wartości – takie jak wolność słowa i myśli, lub poddać się żądaniom Pekinu w celu zachowania dostępu do rynku[228].

Ponadpartyjny list Ocasio-Cortez i siedmiu innych prawodawców dobitnie skrytykował sposób, w jaki NBA traktuje kontrowersje związane z tweetem dyrektora generalnego Houston Rockets, Daryla Moreya(inne języki) wspierającego prodemokratyczne protesty w Hongkongu. Pracodawcy napisali, że odpowiedź NBA nie tylko sprzedała amerykańskiego obywatela”, ale także wzmacnia Komunistyczną Partię Chin w kwestii tego, że osoby, które wskazują na opresję mającą miejsce w Hongkongu stwierdzają swoje opinie, a nie fakty i jest zdradą fundamentalnych wartości amerykańskich[229][230][231].

Izrael

[edytuj | edytuj kod]

W maju 2018 Ocasio-Cortez skrytykowała użycie przez Siły Obronne Izraela śmiercionośnej siły[styl do poprawy] przeciwko Palestyńczykom uczestniczącym w protestach na granicy Gazy w 2018(inne języki), nazywając to na Twitterze masakrą[232]. W wywiadzie dla PBS serii Firing Line z lipca 2018 powiedziała, że jest zwolenniczką rozwiązania dwu państwowego i nazwała obecność Izraela na Zachodnim Brzegu okupacją Palestyny[162]. Użycie terminu okupacja wywołało reakcję wielu proizraelskich grup i komentatorów[233]. Inni bronili jej uwag, powołując się na określenie przez ONZ terytorium na Zachodnim Brzegu jako okupowanego[234]. W lipcu 2019 Ocasio-Cortez głosowała przeciwko rezolucji Izby Reprezentantów przedstawionej przez demokratycznego kongresmena Brada Schneidera(inne języki) z Illinois potępiającej Globalny Bojkot, Zbycie i Sankcje skierowany przeciwko Izraelowi[235][236].

Ocasio-Cortez ostrzegła, że planowana przez Izrael aneksja terytoriów palestyńskich na okupowanym Zachodnim Brzegu położy podwaliny pod przekształcenie Izraela w państwo apartheidu[237]. Napisała do sekretarza stanu USA Mike’a Pompeo, że będzie działać na rzecz przestrzegania przepisów, które warunkują przyznanie Izraelowi 3,8 miliarda dolarów amerykańskich środków wojskowych, aby zapewnić, że podatnicy USA w żaden sposób nie popierają aneksji[237]. AIPAC potępił list, mówiąc, że zagroził on stosunkom USA – Izrael[238].

W maju 2021 Ocasio-Cortez wydała oświadczenie potępiające izraelskie eksmisje rodzin palestyńskich z ich domów w okupowanej przez Izrael Jerozolimie Wschodniej[239]. Skrytykowała prezydenta Bidena za powiedzenie, że Izrael ma prawo do samoobrony, argumentując, że ogólne oświadczenia, takie jak te [z] niewielkim kontekstem lub uznaniem tego, co przyspieszyło ten cykl przemocy – a mianowicie wypędzenia Palestyńczyków i ataki na Al-Aksę – dehumanizować Palestyńczyków [i] sugerować, że Stany Zjednoczone będą patrzeć z innej strony na łamanie praw człowieka[240].

Wojna zastępcza Arabii Saudyjskiej i Jemenu

[edytuj | edytuj kod]

Ocasio-Cortez zagłosowała za wycofaniem wsparcia wojskowego w wojnie Arabii Saudyjskiej w Jemenie[241]. Skrytykowała administracje prezydenta Trumpa za spotęgowanie napięć z Iranem, mówiąc, że doprowadziłoby to kraj do konfliktu zbrojnego, co jest kompletnie nieodpowiedzialne[242].

Wojna na Ukrainie

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2022 roku Ocasio-Cortez zagłosowała przeciwko rezolucji Kongresu USA wzywającej prezydenta Bidena do konfiskowania majątków bogatym Rosjanom i przekazania dochodu uzyskanego z ich sprzedania na wsparcie Ukrainy[243].

Zatwierdzenia polityczne

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2020 Ocasio-Cortez ogłosiła powstanie PAC – Courage to Change (tłum. „Odwaga do zmiany”), który ogłosił swoje pierwsze poparcie dla postępowych demokratów 21 lutego tego samego roku[244][245]. Niektórzy z progresywnych komentatorów skrytykowali Ocasio-Cortez za to, że do 3 marca poparła tylko dwóch głównych pretendentów Demokratów. Godnym uwagi zaniedbaniem[styl do poprawy] byłą Cori Bush, która otrzymała poparcie Ocasio-Cortez już dwa lata wcześniej[246].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Tim Murphy, A progressive insurgent just pulled off the biggest Democratic primary upset in years [online], Mother Jones [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  2. a b Tim Murphy, A progressive insurgent just pulled off the biggest Democratic primary upset in years [online], Mother Jones [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  3. Gregory Krieg, A 28-year-old Democratic Socialist just ousted a powerful, 10-term congressman in New York [online], CNN [dostęp 2021-06-01].
  4. Dan Merica, Eric Bradner, The biggest night so far for progressives and other takeaways from Tuesday night’s primaries [online], CNN [dostęp 2021-06-01].
  5. Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  6. Eli Watkins, Ocasio-Cortez to be youngest woman ever elected to Congress [online], CNN [dostęp 2021-06-01].
  7. Membership of the 116th Congress: A Profile [online], 1 czerwca 2020.
  8. Alexi McCammond, Alexandria Ocasio-Cortez has as much social media clout as her fellow freshman Democrats, combined [online], Axios [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  9. a b Maurice Isserman, Socialists in the House: A 100-Year History from Victor Berger to Alexandria Ocasio-Cortez, „In These Times”, 8 listopada 2018, ISSN 0160-5992 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-11] (ang.).
  10. a b Gideon Resnick, There Will Now Likely Be Two Democratic Socialists of America Members in Congress, „The Daily Beast”, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-20] (ang.).
  11. Kamila Mańkowska, Krótka historia Amerykanki Alexandria Ocasio-Cortez [online], Portal dla kobiet o seksie, o waginie, o niezależności, 2 stycznia 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  12. Science: A stepping stone to politics [online], 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-12-06].
  13. Intel ISEF Alumna Headed to Capitol Hill [online], 7 listopada 2018 [dostęp 2018-12-06].
  14. Dave Mosher, Alexandria Ocasio-Cortez, the 28-year-old who defeated a powerful House Democrat, has an asteroid named after her – here’s why [online], 28 czerwca 2018 [dostęp 2018-12-06].
  15. Aída ChávezRyan GrimAída Chávez, Ryan GrimMay 22 2018, 10:00 A.m, A Primary Against the Machine: A Bronx Activist Looks to Dethrone Joseph Crowley, the King of Queens [online], The Intercept [dostęp 2023-04-10] (ang.).
  16. A.P. Joyce, Meet the young progressive Latina trying to oust one of the most powerful Democrats in the House [online], Mic [dostęp 2023-04-10] (ang.).
  17. Mathieu Magnaudeix, Génération Ocasio-Cortez, Cahiers libres, La Découverte, 21 kwietnia 2020, ISBN 978-2-348-04614-8 [dostęp 2021-06-02].
  18. Alexandria Ocasio-Cortez: who is the new progressive star of the Democrats? [online], the Guardian, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  19. Alexandria Ocasio-Cortez named 2017 NHI Person of the Year [online], NHI Magazine, 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  20. Collegiate World Series | The National Hispanic Institute [online], web.archive.org, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08].
  21. David Weigel, Alexandria Ocasio-Cortez, 28, takes out 10-term congressman in New York’s Democratic primary [online], nationalpost [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  22. a b Shane Goldmacher, Jonathan Martin, Alexandria Ocasio-Cortez Defeats Joseph Crowley in Major Democratic House Upset, „The New York Times”, 27 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  23. Alexandria Ocasio-Cortez: demokratka z Bronksu [online] [dostęp 2018-07-15] (pol.).
  24. Tim Murphy, How Alexandria Ocasio-Cortez pulled off the year’s biggest political upset [online], Mother Jones [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  25. Gabriella Paiella, Meet the 28-Year-Old at the Center of One of This Year’s Most Exciting Primaries [online], The Cut, 25 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  26. Eliza Relman, The truth about Alexandria Ocasio-Cortez: The inside story of how, in just one year, Sandy the bartender became a lawmaker who triggers both parties [online], Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  27. Don McIntosh, TALKING SOCIALISM | Catching up with AOC [online], Democratic Left [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  28. Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  29. Hilary Cadigan, Alexandria Ocasio-Cortez Learned Her Most Important Lessons from Restaurants [online], Bon Appétit [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  30. John Ferguson, Talented US Democrat Alexandria Ocasio-Cortez tipped to light up White House [online], Daily Record, 3 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  31. Aída Chávez, Ryan Grim, A Primary Against the Machine: A Bronx Activist Looks to Dethrone Joseph Crowley, the King of Queens [online], The Intercept, 22 maja 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  32. Grigoryan, Nune; Suetzl, Wolfgang (2019). „Hybridized political participation”. In Atkinson, Joshua D.; Kenix, Linda (eds.). Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. p. 190. ISBN 978-1-4985-8435-7. Archived from the original on August 3, 2020. Retrieved June 22, 2020.
  33. a b c Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  34. Diana Budds, The brilliance of Alexandria Ocasio-Cortez’s bold campaign design [online], Vox, 2 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  35. David Freedlander, Ocasio-Cortez Not Only Beat Crowley – She Beat Old-School New York Politics [online], Intelligencer, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  36. Samuel Chamberlain, Rep. Joe Crowley defeated in Democratic primary upset by newcomer Alexandria Ocasio-Cortez [online], Fox News, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  37. Grace Segers, Ocasio-Cortez’s victory is already reshaping New York politics [online], City & State NY, 28 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  38. Briahna Gray, Ryan Grim, Under Pressure From Progressives, Rep. Ro Khanna Endorses Both Democrats in Contentious New York Primary [online], The Intercept, 13 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  39. Calder, Rich (June 29, 2018). „De Blasio cheers Ocasio-Cortez even though he endorsed her opponent”. New York Post. Archived from the original on December 30, 2020. Retrieved December 30, 2020.
  40. a b Crowley, Ocasio-Cortez, Face Off in New York Congressional Primary Tomorrow [online], Jackson Heights Post, 25 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  41. Sunlen Serfaty, Gregory Krieg, Ashley Killough, Crowley plans to stay on third party line in November, won’t endorse a Democratic leadership replacement [online], CNN Politics, 25 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  42. Bill Parry, More than a dozen Queens elected officials endorse Crowley in primary challenge – QNS.com [online], qns.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  43. Michael Arney, People vs. Money: Socialist beats Wall Street Dem in New York [online], People’s World, 29 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  44. Brandon Conradis, Political stunner! Crowley knocked off by millennial challenger [online], TheHill, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  45. Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, New York Primary Election Results, „The New York Times”, 26 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  46. How Alexandria Ocasio-Cortez Pulled Off 2018's Biggest Upset [online], Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  47. Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, New York Primary Election Results, „The New York Times”, 26 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  48. Gregory Krieg, A 28-year-old Democratic Socialist just ousted a powerful, 10-term congressman in New York [online], CNN [dostęp 2021-06-03].
  49. Shane Goldmacher, Jonathan Martin, Alexandria Ocasio-Cortez Defeats Joseph Crowley in Major Democratic House Upset, „The New York Times”, 27 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  50. Democrats see major upset as socialist beats top-ranking US congressman [online], the Guardian, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  51. Political novice Ocasio-Cortez scores for progressives in NY [online], AP NEWS, 5 maja 2021 [dostęp 2021-06-03].
  52. Trending: Ocasio-Cortez Sparks ‘Socialism’ Lookups [online], merriam-webster.com, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  53. Alexandria Ocasio-Cortez: Millennial beats veteran Democrat, „BBC News”, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  54. High-ranking Democrat ousted in stunning primary loss to newcomer Alexandria Ocasio-Cortez [online], NBC News [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  55. Noam Chomsky on Alexandria Ocasio-Cortez’s “Spectacular” Victory & Growing Split in Democratic Party [online], Democracy Now! [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  56. Alexandria Ocasio-Cortez Ousts Top House Democrat Joe Crowley in Stunning Upset [online], Intelligencer, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  57. Brian Stelter, Progressive media saw the Ocasio-Cortez upset coming [online], CNNMoney, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03].
  58. Samantha Lachman, With Eric Cantor Defeat, Congressional Republicans Lose Only Non-Christian [online], HuffPost, 10 czerwca 2014 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  59. John Nichols, The Alexandria Ocasio-Cortez Effect, 15 sierpnia 2018, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  60. Laura Nahmias, ‘You can beat the establishment’: Ocasio-Cortez crashes Democratic primaries [online], POLITICO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  61. Rising star Alexandria Ocasio-Cortez wins primary in district she is not running in [online], ABC News [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  62. Ella Nilsen, Alexandria Ocasio-Cortez just won a House primary as a write-in – for a district she wasn’t intending to run in [online], 11 lipca 2018.
  63. Eleni Sakellis, Prof. Anthony Pappas Running for Congress [online], The National Herald [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-28] (ang.).
  64. Nolan Hicks, Alexandria Ocasio-Cortez will run against St. John’s professor [online], New York Post, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  65. Anthony Pappas, Ph.D. [online], St. John’s University, 28 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-28].
  66. Shock, then ambition: Ocasio-Cortez hopes to shake up House [online], AP NEWS, 2 maja 2021 [dostęp 2021-06-02].
  67. Andrea Mitchell, Bernie Sanders weighs in on Ocasio-Cortez’s victory [online], MSNBC.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  68. Justin Wise, Obama announces endorsement for Ocasio-Cortez [online], TheHill, 1 października 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  69. Charlotte Alter, The Democratic Split isn’t Left vs. Center. It’s Old vs. New [online], Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  70. Kenneth Lovett, Ocasio-Cortez rips Crowley for not giving up Working Families Party line – NY Daily News [online], web.archive.org, 20 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20].
  71. Joe Lieberman, Vote Joe Crowley, for Working Families, „Wall Street Journal”, 17 lipca 2018, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  72. Dan Cantor, Vote against Joe Crowley in November: The Working Families Party chair regrets not endorsing Alexandria Ocasio-Cortez – NY Daily News [online], web.archive.org, 26 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-26].
  73. WebCite query result [online], webcitation.org [dostęp 2021-06-02].
  74. Isabel Vincent, Ocasio-Cortez’s chief of staff might have broken campaign finance laws [online], New York Post, 3 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  75. Michael Calderone, Times takes heat for missing Crowley’s defeat [online], POLITICO [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  76. Perspective | Alexandria Ocasio-Cortez’s victory points to a media failure that keeps repeating, „The Washington Post, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  77. Alexandria vs. Goliath [online] [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  78. Progressive Alexandria Ocasio Cortez Is Primarying Corporate Democrat In New York. [dostęp 2021-06-02].
  79. a b The IndypendenT [online].
  80. John Nichols, The Alexandria Ocasio-Cortez Effect, 15 sierpnia 2018, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  81. „Holy SMOKES! Our campaign is the FRONT PAGE STORY of NYC’s classic monthly, @TheIndypendent! Look for it on a sidewalk corner near you all month long! If you find one, snap a pic and @ me [online].
  82. Joel Shannon, Alexandria Ocasio-Cortez wins an upset and her supporters want the media to say her name [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  83. Tiffany May, Alexandria Ocasio-Cortez Dancing Video Was Meant as a Smear, but It Backfired, „The New York Times”, 4 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  84. Alexandria Ocasio-Cortez: The 100 Most Influential People of 2019 [online], TIME [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  85. Michael Moore’s Fahrenheit 11/9 : Official trailer – In Theaters 9/21. [dostęp 2021-06-02].
  86. Ocasio-Cortez’s response to jibes about college dance video? A congressional dance video [online], the Guardian, 4 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  87. a b Patrick Ryan, Alexandria Ocasio-Cortez surprises at Sundance premiere of her emotional new documentary [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  88. Alissa Wilkinson, Watch: Netflix’s Knock Down the House trailer is here to make politics feel a little more hopeful [online], Vox, 22 kwietnia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  89. Ocasio-Cortez Faces Two Challengers in NY1 Congressional Primary Debate [online], ny1.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  90. United States House of Representatives elections in New York, 2020 [online], Ballotpedia [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  91. Rebecca Klar, Ocasio-Cortez challenger drops out of GOP primary [online], TheHill, 26 maja 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  92. Brittany Gibson, The Politician as Organizer [online], The American Prospect, 15 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  93. Joshua Rivera, AOC played Among Us and achieved what most politicians fail at: acting normal [online], the Guardian, 22 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  94. a b c – The Washington Post [online], Washington Post [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  95. Jacob Kastrenakes, AOC’s debut Twitch stream is one of the biggest ever [online], The Verge, 20 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  96. Abram Brown, Almost 700,000 People Flock To Twitch To Watch Alexandria Ocasio-Cortez Play Hit Video Game ‘Among Us’ [online], Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  97. Holt, Kris (November 27, 2020). „AOC will return to Twitch tonight for another round of 'Among Us'”. Engadget. Archived from the original on November 28, 2020. Retrieved November 28, 2020.
  98. Anna Iovine, AOC raised $200,000 for charity on her ‘Among Us’ Twitch stream Friday [online], Mashable [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  99. Catie Edmondson, Emily Cochrane, Lisa Friedman, Liberal Freshmen Are Shaking the Capitol Just Days Into the New Congress, „The New York Times”, 6 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  100. Li Zhou, Alexandria Ocasio-Cortez is now the youngest woman elected to Congress [online], Vox, 6 listopada 2018 [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  101. Alexi McCammond, Alexandria Ocasio-Cortez has as much social media clout as her fellow freshman Democrats, combined [online], Axios [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  102. How Ocasio-Cortez beat everyone at Twitter in nine tweets [online], the Guardian, 12 lutego 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  103. Scott McDonald, Democrat and Republican sue Alexandria Ocasio-Cortez for blocking them on Twitter [online], Newsweek, 9 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  104. John Bowden, Ocasio-Cortez apologizes for blocking ex-politician on Twitter, settles lawsuit [online], TheHill, 4 listopada 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  105. Jacob Gershman, Betsy Morris, Alexandria Ocasio-Cortez Apologizes for Blocking Twitter Critic, „Wall Street Journal”, 4 listopada 2019, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  106. AOC unfiltered. [dostęp 2021-06-03].
  107. Alexandria Ocasio-Cortez quits Facebook, calls social media a ‘public health risk’ [online].
  108. Nicole Gaudiano, On her first day of orientation on Capitol Hill, Alexandria Ocasio-Cortez protests in Pelosi’s office [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  109. Paul LeBlanc, Ocasio-Cortez backs Pelosi for speaker if she 'remains the most progressive candidate’ [online], CNN [dostęp 2021-06-02].
  110. Eliza Relman, Alexandria Ocasio-Cortez and other new House progressives are tweeting their dissatisfaction with orientation at Harvard [online], Business Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  111. Katherine Hignett, Alexandria Ocasio-Cortez blasts ‘bipartisan’ congressional orientation as lobbying event [online], Newsweek, 7 grudnia 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  112. Alex Gangitano, Ocasio-Cortez rips presence of lobbyists at orientation event [online], TheHill, 6 grudnia 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  113. Alexandria Ocasio-Cortez’s First House Speech Broke a C-SPAN Record [online], Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  114. James Pindell, 10 big moments from Cohen’s testimony – The Boston Globe [online], BostonGlobe.com, 27 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  115. Michael Cohen claims Trump lies about his wealth – here’s why it matters [online], cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  116. Caroline Fredrickson, Opinion | How Alexandria Ocasio-Cortez Won the Cohen Hearing, „The New York Times”, 28 lutego 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  117. Shields and Brooks on Cohen testimony, North Korea summit [online], PBS NewsHour, 1 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  118. a b AOC’s Questioning of Michael Cohen Comes Back to Haunt Trump Family [online], Law & Crime, 24 sierpnia 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  119. Caroline, Fredrickson (February 28, 2019). „How Alexandria Ocasio-Cortez Won the Cohen Hearing”. The New York Times. Archived from the original on March 2, 2019. Retrieved March 2, 2019.
  120. a b Tom Kludt, Alexandria Ocasio-Cortez, 'second most talked-about politician in America,' graces Time cover [online], CNN, 21 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  121. a b 'Change Is Closer Than We Think.’ Inside Alexandria Ocasio-Cortez’s Unlikely Rise [online], Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  122. Statement and Return Report for Certification [online], vote.nyc, 1 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  123. Stats show how AOC dominating social media attention [online], AP NEWS, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2021-06-02].
  124. Fox mentions Alexandria Ocasio-Cortez for 42 days running – 3,181 times [online], the Guardian, 12 kwietnia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  125. Brian Stelter, How Fox News fuels Trump’s fixation with AOC and Ilhan Omar [online], CNN [dostęp 2021-06-02].
  126. Most Americans disagree with Trump’s „go back” tweets – CBS News poll [online], cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  127. PolitiFact – No, Alexandria Ocasio-Cortez probably didn’t say that [online], @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  128. PolitiFact – Ocasio-Cortez didn’t say she speaks with herself because she has 'a very good brain.’ That was Trump [online], @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  129. Chad Calder, Gretna police officer suggests U.S. Rep. Alexandria Ocasio-Cortez ‘needs a round’ in social media post [online], NOLA.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  130. For Ayanna Pressley, the beauty of unexpected wins led to Congress and a historic office, „The Washington Post, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  131. Trump to congresswomen of colour: Leave the US, „BBC News”, 15 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  132. Lawmakers Respond To Trump’s Racist Comments: We Are Here To Stay [online], NPR.org [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  133. Daniel Dale, Fact check: Trump falsely accuses Ocasio-Cortez of calling Americans ‘garbage’ [online], CNN Politics, 19 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  134. PolitiFact – Fact-checking Trump’s misleading attacks on Omar, Ocasio-Cortez in North Carolina [online], @politifact [dostęp 2021-06-03].
  135. Lydia DePillis, Ocasio-Cortez’s Green New Deal: What’s in it [online], CNN [dostęp 2021-06-02].
  136. Kevin Breuninger, Does Alexandria Ocasio-Cortez really want to get rid of ‘farting cows’? Not yet, at least [online], CNBC, 7 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  137. Liam Quinn, Dems divided on Green New Deal after Mitch McConnell ramps up pressure [online], Fox News, 14 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  138. Chris Cillizza, Nancy Pelosi just threw some serious shade at Alexandria Ocasio-Cortez’s ‘Green New Deal’ | CNN Politics [online], CNN, 7 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  139. a b Thomas L. Friedman, Opinion | The Green New Deal Rises Again, „The New York Times”, 9 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  140. Nicole Goodkind, Alexandria Ocasio-Cortez wonders whether Americans should stop having children in the face of climate change [online], Newsweek, 25 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  141. Robinson Meyer, The 3 Democrats Who Voted Against the Green New Deal [online], The Atlantic, 27 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  142. Joe Battenfield, Green New Fail as Dems shun GOP-forced vote on climate bill [online], Boston Herald, 27 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  143. Matthew Taylor, Labour members launch Green New Deal inspired by US activists [online], the Guardian, 22 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  144. Rep. Ted Yoho reportedly verbally accosts Ocasio-Cortez – CNN Video. [dostęp 2021-06-02].
  145. Sarah Ferris, Dems defend Ocasio-Cortez after tense exchange with GOP lawmaker [online], POLITICO [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  146. 'This is not an apology’: AOC calls out GOP Rep. Ted Yoho after he semi-apologizes for berating her [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  147. Associated Press, Ocasio-Cortez delivers powerful speech after Republican’s sexist remarks [online], the Guardian, 23 lipca 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  148. 'I Could Not Allow That To Stand’: Ocasio-Cortez Rebukes Republican For Vulgar Insult [online], NPR.org [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  149. a b Jason Cohen, New York congresswoman wants COVID nursing home fatalities released to the public – Bronx Times [online], bxtimes.com, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  150. Alexandria Ocasio-Cortez, Chuck Schumer, other NY political leaders call for Cuomo to resign [online], ABC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  151. Alexandria Ocasio-Cortez shared her personal story and revealed our c… [online], archive.is, 3 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02].
  152. PolitiFact – Ask PolitiFact: Where was Alexandria Ocasio-Cortez during the Capitol riot? [online], @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  153. Reuters Staff, Fact check: Alexandria Ocasio-Cortez did not claim that she was in the Capitol during siege, nor that rioters entered her office, „Reuters”, 5 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  154. The Washington Post [online], Washington Post [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  155. US Rep. Alexandria Ocasio-Cortez raises more than $4 million to help Texans recover from nightmare winter storm [online], khou.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  156. Kevin Shalvey, AOC doubled her fundraising total for Texas storm victims to $4 million, as she joined fellow lawmakers in Houston to continue relief efforts [online], Business Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  157. Paul DeBenedetto, Sara Willa Ernst, Rep. Alexandria Ocasio-Cortez Raises $5 Million For Texas Winter Storm Relief [online], Houston Public Media, 20 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  158. AOC raises $3M for Texas relief, heads to Houston after blasting Cruz for Mexico trip [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  159. WATCH: Sen. Gillibrand, Rep. Ocasio-Cortez hold news conference on postal banking. [dostęp 2021-06-02].
  160. Magda Działoszyńska, Demokraci w USA mają nową gwiazdę. Socjalistkę [online], wyborcza.pl [dostęp 2021-06-01].
  161. Ian Kullgren, Ocasio-Cortez discusses ‘Democratic Socialist’ label [online], POLITICO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  162. a b Firing Line | Alexandria Ocasio-Cortez | Season 2018. [dostęp 2021-06-03].
  163. Michael Burke, Ocasio-Cortez: ‘Capitalism is irredeemable’ [online], TheHill, 10 marca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  164. William Cummings, Bernie Sanders unveils plan to forgive $1.6 trillion in student loan debt [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  165. Peter Suderman, Opinion | How Republican Hypocrisy Lifts Social Democrats, „The New York Times”, 2 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  166. Gregory Krieg, Alexandria Ocasio-Cortez, activist groups map out next steps in Green New Deal fight | CNN Politics [online], CNN, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  167. Eliza Relman, Alexandria Ocasio-Cortez says the theory that deficit spending is good for the economy should ‘absolutely’ be part of the conversation [online], Business Insider [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  168. Alexandria Ocasio-Cortez: The rookie congresswoman challenging the Democratic establishment [online], cbsnews.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  169. Dominic Nicosia, Speculation Of AOC’s Presidential Run Goes Rampant As She Stumps For Sanders [online], International Business Times, 27 grudnia 2019 [dostęp 2021-06-03].
  170. AOC and Michael Moore urge Iowa voters not to ‘play it safe’ as they stand in for Sanders [online], aol.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  171. Alexandria Ocasio-Cortez, Ocasio 2018: Vote November 6th [online], web.archive.org, 16 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-16].
  172. John Bowden, Ocasio-Cortez: 'World will end in 12 years’ if climate change not addressed [online], TheHill, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  173. William Cummings, 'The world is going to end in 12 years if we don’t address climate change,' Ocasio-Cortez says [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  174. Christina Zhao, Alexandria Ocasio-Cortez warns, „World is going to end in 12 years,” reiterating recent U.N. climate change report [online], Newsweek, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  175. Milton Ezrati, The Green New Deal And The Cost Of Virtue [online], Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  176. Timothy Cama, Five things to know about Ocasio-Cortez’s ‘Green New Deal’ [online], TheHill, 24 listopada 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  177. What is the Green New Deal? [online], Sunrise Movement [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  178. Jacqueline Toth, Ocasio-Cortez: Green New Deal ‘Leaves the Door Open’ on Nuclear [online], Morning Consult, 6 maja 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  179. Alex Berezov, Dear Bernie & AOC, Yes, There’s a Middle Ground: Nuclear Energy [online], American Council on Science and Health, 15 maja 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  180. James Conca, Any Green New Deal Is Dead Without Nuclear Power [online], Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  181. Analysis | Ocasio-Cortez wants higher taxes on very rich Americans. Here’s how much money that could raise., „The Washington Post, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  182. Denis Slattery, Ocasio-Cortez to vote against Pelosi rules package on first day in Congress over ‘paygo’ [online], nydailynews.com [dostęp 2021-06-02].
  183. Alexandria Ocasio-Cortez: The rookie congresswoman challenging the Democratic establishment [online], cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  184. a b Talking With Alexandria Ocasio-Cortez, the Woman Challenging One of New York’s Political Kingmakers [online], Splinter [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  185. Cooper, Anderson (January 6, 2019). „Alexandria Ocasio-Cortez: The Rookie Congresswoman Challenging the Democratic Establishment”. CBS 60 Minutes.
  186. Chang, Clio (March 22, 2018). „Talking With Alexandria Ocasio-Cortez, the Woman Challenging One of New York’s Political Kingmakers”. Splinter News. Archived from the original on June 28, 2018. Retrieved June 28, 2018.
  187. Ocasio 2018: Vote November 6th [online], web.archive.org, 16 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-16].
  188. Opinion | Fox News Reminds Us Alexandria Ocasio-Cortez’s Platform Is...Pretty Reasonable [online], Common Dreams [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  189. Early Arrival: Alexandria Ocasio-Cortez wins in upset over Joe Crowley [online], Documented, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  190. NPR Cookie Consent and Choices [online], choice.npr.org [dostęp 2021-06-02].
  191. Ocasio-Cortez is lone Democrat to vote against bill to reopen government [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  192. Nita M. Lowey, H.R.648 – 116th Congress (2019-2020): Consolidated Appropriations Act, 2019 [online], congress.gov, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02].
  193. a b Jayapal, AOC and progressive Democrats push ‘overhaul’ of US immigration system [online], The Independent, 27 stycznia 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  194. Masha Gessen, The Unimaginable Reality of American Concentration Camps [online], The New Yorker [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  195. Academics rally behind Alexandria Ocasio-Cortez over concentration camp comments [online], Newsweek, 24 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  196. Gessen, Masha (June 21, 2019). „The Unimaginable Reality of American Concentration Camps”. New Yorker. Archived from the original on June 23, 2019. Retrieved June 23,2019.
  197. Hignett, Katherine (June 24, 2019). „Academics rally behind Alexandria Ocasio-Cortez over concentration camp comments: 'She is completely historically accurate'”. Newsweek. Archived from the original on August 23, 2019. Retrieved June 24, 2019.
  198. Lind-Guzik, Anna (June 20, 2019). „I’m a Jewish historian. Yes, we should call border detention centers „concentration camps”. Vox. Archived from the original on June 22, 2019. Retrieved June 23, 2019.
  199. Yad Vashem to Alexandria Ocasio-Cortez: Learn about concentration camps [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  200. Sheryl Gay Stolberg, Ocasio-Cortez Calls Migrant Detention Centers ‘Concentration Camps,’ Eliciting Backlash, „The New York Times”, 18 czerwca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  201. Chris Mills Rodrigo, Ocasio-Cortez dismisses criticism from ‘shrieking Republicans’ [online], TheHill, 18 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  202. Morgan Gstalter, Ocasio-Cortez stands by concentration camp remarks: 'I will never apologize’ [online], TheHill, 19 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  203. Lauren Villagran, ‘Broken’ and ‘horrifying’: AOC, Joaquin Castro, lawmakers visit Texas border facilities [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  204. NPR Cookie Consent and Choices [online], choice.npr.org [dostęp 2021-06-02].
  205. ‘This is not okay’: AOC joins backlash over Biden child migrant camp [online], The Independent, 24 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  206. Steve Inskeep, Rep. Alexandria Ocasio-Cortez Wants America To Talk About Poverty [online], NPR.org [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  207. Matthew Dessem, Alexandria Ocasio-Cortez Spent Her Weekend Dunking on Aaron Sorkin and Raising Money for Trans Kids [online], Slate Magazine, 21 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  208. Gregory Krieg, Alexandria Ocasio-Cortez, activist groups map out next steps in Green New Deal fight | CNN Politics [online], CNN, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  209. AOC Gives Powerful Pro-LGBTQ Speech at NYC Women’s March [online], Georgia Voice – Gay & LGBT Atlanta News, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  210. Amanda Arnold, Alexandria Ocasio-Cortez Casually Joins Gaming Livestream for a Good Cause [online], The Cut, 21 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  211. Avery, Daniel (February 28, 2020). „Court Rules Transgender Man Can Sue Hospital That Canceled His Hysterectomy”. Newsweek. Archived from the original on February 27, 2020. Retrieved February 28, 2020.
  212. Edmund DeMarche, Ocasio-Cortez says Jesus would be maligned in Congress [online], Fox News, 28 lutego 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  213. a b Is Alexandria Ocasio-Cortez for Statehood? [online], Puerto Rico Report, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02].
  214. „Is Alexandria Ocasio-Cortez for Statehood?”. Puerto Rico Report. June 27, 2018. Archived from the original on July 5, 2018. Retrieved July 4, 2018.
  215. New AOC, Velázquez bill sparks backlash from pro-statehood Puerto Ricans [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  216. Nydia M. Velazquez, Text – H.R.8113 – 116th Congress (2019-2020): Puerto Rico Self-Determination Act of 2020 [online], congress.gov, 25 sierpnia 2020 [dostęp 2021-06-02].
  217. Reps. Velazquez, Ocasio-Cortez, Senator Menendez Introduce Puerto Rico Self-Determination Act of 2021 [online], Congresswoman Nydia Velazquez, 18 marca 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  218. New bill on Puerto Rico status introduced by Reps. AOC, Velázquez, Sen. Menendez [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  219. Alexandria Ocasio-Cortez says she supports impeaching Trump, „POLITICO” [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  220. Emily Stewart, Exclusive: Rashida Tlaib and AOC have a proposal for a fairer, greener financial system – public banking [online], Vox, 30 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  221. Dixon, Emily (May 12, 2020). „AOC Was Asked About Defunding the Police and Her Answer Went Viral”. Yahoo News.
  222. Cristina Marcos, GOP leader, Ocasio-Cortez give boost to lawmaker pay hike [online], TheHill, 11 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  223. Ocasio-Cortez: $2.13 minimum wage for tipped workers is ‘indentured servitude’ [online], the Guardian, 1 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  224. Deal ends weeklong strike at largest US produce market [online], AP NEWS, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2021-06-02].
  225. Linda Petre, GOP leader, Ocasio-Cortez give boost to lawmaker pay hike [online], TheHill, 11 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  226. NY politicians at odds over Amazon’s decision to pull out of Queens [online], NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  227. Colin Lecher, AOC and Ted Cruz call out Apple for dropping Hong Kong app in joint letter [online], The Verge, 18 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  228. Tal Axelrod, Lawmakers condemn Apple, Activision Blizzard over censorship of Hong Kong protesters [online], TheHill, 18 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  229. Sylvan Lane, Ocasio-Cortez, Ted Cruz join colleagues blasting NBA for ‘outrageous’ response to China [online], TheHill, 9 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  230. Eric Lutz, The NBA Isn’t the Only Company Tripping Over Itself to Appease China [online], Vanity Fair [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  231. Gallagher and Sasse Lead Call for NBA to Stand Against CCP Censorship and Bullying [online], Congressman Mike Gallagher, 9 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  232. Democrat who slammed Israel for Gaza killings is shock winner of New York primary [online], Haaretz.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  233. Tina Nguyen, How Alexandria Ocasio-Cortez De-Fanged the Fox News Haters [online], Vanity Fair [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  234. Alexandria Ocasio-Cortez prompts outrage for accurately referring to Israel’s ‘occupation’ of Palestinian territory [online], The Independent, 17 lipca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  235. Opinion | What Alexandria Ocasio-Cortez Really Thinks About Israel [online], The Forward [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  236. Bradley Scott Schneider, H.Res.246 – 116th Congress (2019-2020): Opposing efforts to delegitimize the State of Israel and the Global Boycott, Divestment, and Sanctions Movement targeting Israel. [online], congress.gov, 23 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03].
  237. a b Holly Otterbein, Ocasio-Cortez raises AIPAC ire over effort to tie Israel aid to annexation [online], Politico PRO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  238. William Roberts, US Democrats, rights groups warn against West Bank annexation [online], aljazeera.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  239. T.O. I., Jacob Magid, Sanders, Warren, Ocasio-Cortez slam Israel over pending Sheikh Jarrah evictions [online], timesofisrael.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  240. AOC hits out at Biden’s Israel statement as Democrats demand end to Palestinian displacement [online], The Independent, 12 maja 2021 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  241. James Carden, The House Vote to End Support for the War on Yemen Shows How Much Has Changed, 14 lutego 2019, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  242. Edmund DeMarche, Ocasio-Cortez tells White House to ‘put down its saber,’ and negotiate with Iran [online], Fox News, 21 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  243. Marta Urzędowska, Alexandria Ocasio-Cortez przeciw odebraniu majątków rosyjskim oligarchom [online], Gazeta Wyborcza, 28 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  244. Marans, Daniel (January 12, 2020). „Alexandria Ocasio-Cortez’s New PAC Is Already Raising Big Money”. HuffPost. Archived from the original on February 20, 2020. Retrieved February 22, 2020.
  245. Shabad, Rebecca (February 21, 2020). „AOC announces new PAC, endorses slate of progressive candidates for Congress”. NBC News. Archived from the original on March 18, 2020. Retrieved April 11, 2020.
  246. Thompson, Alex; Otterbein, Holly (March 30, 2020). „The ‘new’ AOC divides the left”. Politico. Archived from the original on April 10, 2020. Retrieved April 11,2020.