Alicja Musiałowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alicja Musiałowa-Afanasjew
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1911
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

19 maja 1998
Warszawa

Członek Rady Państwa
Okres

od 20 listopada 1952
do 24 czerwca 1965

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Nagrobek Alicji Musiałowej

Alicja Musiałowa-Afanasjew (ur. 20 maja 1911 w Sosnowcu, zm. 19 maja 1998 w Warszawie) – polska prawnik, polityk i działaczka społeczna, w latach 1952–1965 członek Rady Państwa, poseł na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Mikołaja i Heleny. W latach 1931–1932 należała do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. W latach 30. zajmowała się pracą oświatową, m.in. wykładała na kursach Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego[1]. Od 1935 do 1939 studiowała na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra praw. W czasie II wojny światowej prowadziła tajne nauczanie młodzieży na obszarze Zagłębia Dąbrowskiego i następnie ukrywała się w okolicach Częstochowy oraz Wielunia. Od 1945 do 1948 była kierownikiem inspektoratu szkolnego w zarządzie głównym Związku Samopomocy Chłopskiej, a od lutego do czerwca 1948 kierownikiem referatu odczytowego w zarządzie głównym TUR. Od maja 1950 do czerwca 1965 pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego Ligi Kobiet. 6 marca 1953 została powołana w skład Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina[2]. Członkini prezydium Ogólnopolskich Komitetów kolejno Frontu Narodowego (1952–1956) i Frontu Jedności Narodu (1958–1971). W kwietniu 1965 została wiceprezesem Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża.

Od 1945 była członkinią kolejno Polskiej Partii Socjalistycznej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W PPS pełniła w 1948 funkcję kierownika referatu w wydziale szkolnym Centralnego Komitetu Wykonawczego. W PZPR od 1948 do 1949 była zastępcą kierownika wydziału propagandy Komitetu Warszawskiego, następnie do 1950 starszym instruktorem i zastępcą kierownika wydziału kobiecego Komitetu Centralnego, w latach 1954–1959 zastępcą członka KC, a w latach 1959–1964 członkiem KC; zasiadała też do 1968 w Centralnej Komisji Rewizyjnej partii. W latach 1952–1965 jako pierwsza kobieta była członkiem Rady Państwa. W okresie 1952–1969 posłanka na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji, przewodnicząca Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej w Sejmie IV kadencji (1965–1969).

Zamężna z Józefem Musiałem (1912–1982). Pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-9-1)[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  2. Powołanie Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, nr 58, 7–8 marca 1953.
  3. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  4. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964. 
  5. Nadzwyczajna sesja Sejmu. „Trybuna Robotnicza”, s. 1, nr 172, 22 lipca 1966.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]