Andrzej Ślączka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
profesor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: geologia alpidów, sedymentologia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | 1970 |
Profesura | 1980[1] |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Andrzej Aleksander Ślączka (ur. 13 czerwca 1931 we Lwowie, zm. 9 czerwca 2023) – polski geolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wywodził się z rodziny Ślączków z Sanoka, był wnukiem Wojciecha (1851–1925, adwokat, działacz niepodległościowy), bratankiem Kazimierza (1885–1971, inżynier, oficer wojskowy) i Aleksandra (1893–1940, lekarz, jeden z twórców neurochirurgii polskiej, kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej) oraz synem Romana (1895-1967) i pochodzącej z Dynowa Janiny z domu Konstantynowicz (1903–1991)[2][3]. Miał brata Wojciecha (1928–2015, doktor nauk przyrodniczych)[4][5][6][7]. Urodził się 13 czerwca 1931 we Lwowie[8].
W 1949 podjął studia geologiczne na Uniwersytecie Poznańskim, które w 1953 ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim otrzyując dyplom magistra (praca magisterska pt. Geologia antykliny Jankowej, ark. Gorlice, napisana pod kierunkiem prof. Mariana Książkiewicza)[8][9]. W 1961 w Państwowym Instytucie Geologicznym uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych w Instytucie Geologicznym na podstawie rozprawy pt. Budowa geologiczna jednostki dukielskiej i jej przedpola między Wisłokiem Wielkim a Jabłonkami (Polskie Karpaty Wschodnie) (promotorem był prof. Książkiewicz)[8][9]. W 1970 na UJ otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych, w 1973 został docentem w PIG, w 1980 mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 profesorem zwyczajnym[9][8].
Od 1954 pracował w Oddziale Karpackim PIG, będąc asystentem, od 1961 adiunktem, od 1963 samodzielnym pracownikiem naukowo-badawczym, w latach 1965–1978 kierownikiem Zakładu Geologii Karpat i Przedgórza, od 1966 do 1976 zastępcą kierownika Oddziału Karpackiego[8][9]. Od 1977 do 2002 pracował w Instytucie Nauk Geologicznych UJ, którego od 1980 do 2000 był dyrektorem[9]. Od 2002 do 2003 pozostawał profesorem UJ[9]. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Neapolu (1983, 1984), na Uniwersytecie w Palermo (1990, 1991) oraz w Benewencie i Budapeszcie[9][8].
Naukowo zajmował się badaniem geologii Karpat i orogenów alpejskich[10], tektoniką, litostratygrafią i geodynamiką Karpat fliszowych, ewolucją zapadliska przedkarpackiego, analizą basenów orogenicznych, paleogeografią, sedymentacją skał klastycznych, szczególnie fliszu, kartowaniem geologiczne[9].
Od 1955 należał do Polskiego Towarzystwa Geologicznego, którego był członkiem władz w latach 1961–2021, sekretarzem w latach 1977–1983, zastępcą przewodniczącego w latach 1983–1989, prezesem zarządu głównego w latach 1989–2003, przewodniczącym głównej komisji rewizyjnej w latach 2003–2023 i został członkiem honorowym w 1995[10][9]. Ponadto był członkiem International Association of Sedimentologists (1965-1995), od 1995 członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 1997–2001 prezydentem i wiceprezydentem Association of European Geological Societies, w latach 1997–2003 członkiem zarządu European Federation of Geologist, w latach 1998–2003 członkiem House of Delegates w ramach American Association of Petroleum Geologist, od 2000 członkiem korespondentem Austriackiego Towarzystwa Geologicznego[9].
Otrzymał tytuły członka honorowego Słowackiego Towarzystwa Geologicznego (1981), Węgierskiego Towarzystwa Geologicznego (1985), Polskiego Towarzystwa Geologicznego (1993), Sebskiego Towarzystwa Geologicznego (2001), tytuł European Geologist nadany przez European Federation of Geologists z siedzibą w Brukseli (2003)[9].
Został wyróżniony Nagrodą im. H. Świdzińskiego Polskiego Towarzystwa Geologicznego, nagrodami Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego[8]. W 2004 otrzymał tytuł Geologa Europejskiego (EurGeol), nadany przez European Federation of Geologists w Brukseli[8].
Zmarł 9 czerwca 2023[10]. Został pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[9]
- Złoty Krzyż Zasługi[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[9]
- Złota odznaka „Zasłużony dla Geologii Polskiej”
- Odznaka „Zasłużony Pracownik Instytutu Geologicznego”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prof. zw. dr hab. Andrzej Aleksander Ślączka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-12] .
- ↑ Janina Ślączka. gdynia.grobonet.com. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Janina Ślączka. gdynia.grobonet.com. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Wojciech Ślączka. „Wiadomości Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej”. Tom 19 (1–3), s. 198, 1996.
- ↑ Wojciech Ślączka. gdynia.grobonet.com. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Andrzej Ślączka: Major doc. dr hab. Aleksander Ślączka. wyborcza.pl, 2010-04-27. [dostęp 2023-11-28].
- ↑ Krystyna Chowaniec: Zagasło ognisko, jeszcze w oczach blask…. esanok.pl, 2010-09-03. [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b c d e f g h i Odszedł prof. dr hab. Andrzej Ślączka – wieloletni pracownik PIG-PIB. pgi.gov.pl, 2023-06-13. [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Prof. dr hab. Andrzej Ślączka. [dostęp 2023-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-28)].
- ↑ a b c Andrzej Ślączka. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2023-11-28].