Antoni Strzelbicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Strzelbicki
	; Kpt. Antoni Strzelbicki (1922-2002)
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1922 ; Gorlice
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 2002 ; Gdynia
Narodowość	Polska
Dziedzina sztuki	literatura
	Ważne dzieła
	„Marynarski groch z kapustą”; „Jaki naprawdę był kapitan Kidd?”; „Czarne ładunki w kajdanach”; „Niespokojne opowieści Oceanu Spokojnego”;
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Strzelbicki (ur. 26 czerwca 1922 w Gorlicach, zm. 3 stycznia 2002 w Gdyni) – polski kapitan żeglugi wielkiej, publicysta, pisarz, reportażysta, tłumacz literatury pięknej.

Życiorys

Syn Aleksandra Strzelbickiego, emerytowanego radcy wojewódzkiego i Zofii Bielawskiej. Pochodził z polsko-ukraińskiego rodu Strzelbickich/Strilbyćkich^[1] herbu Sas. W 1939 r. ukończył I klasę liceum humanistycznego im. B. Nowodworskiego w Krakowie i tamże w 1945 r. zdał maturę. Podczas wojny w Armii Krajowej, (pułk „Żelbet”, batalion „Baszta”, III kompania, I pluton). Od września 1945 do września 1948 r. studiował na Wydziale Nawigacyjnym Państwowej Szkoły Morskiej i od tego czasu pracował w Polskich Liniach Oceanicznych w Gdyni (od 1958 r. na stanowisku kapitana). W latach 1970–1975 w ramach kontraktu „Polservice” pracował w Nigerii jako kapitan portów Sapele, Warri i Lagos. Od 1986 r. na emeryturze.

Popularyzator wiedzy o tematyce morskiej, autor książek popularno-historycznych, poświęconych tej tematyce. Reportaże z podróży zamieszczał m.in. w pismach: „Morze” (debiut w 1955 r.), „Ster”, „Tygodnik Morski”, „Przekrój”, „Wybrzeże”, „Horyzont”. Od 1985 r. członek gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich.

Ordery, odznaczenia i nagrody: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, Odznaka Grunwaldzka, Złota Odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”, odznaka „Zasłużony Pracownik PLO” I klasy, Medal 40-lecia Polski Ludowej.

Żonaty z Zofią Jóźwik. Mieszkał w Gdyni.

Twórczość

Zatopione skarby (Wydawnictwo Morskie 1970; seria: „Miniatury morskie”)
Wraki kryją skarby (Wydawnictwo Morskie 1971; seria: „Miniatury morskie”)
Korsarz Laffitte (Wydawnictwo Morskie 1971; seria: „Miniatury morskie”)
Marynarski groch z kapustą (Krajowa Agencja Wydawnicza 1980; seria: „Człowiek na Morzu”)
Jaki naprawdę był kapitan Kidd? (Krajowa Agencja Wydawnicza 1981; seria: „Człowiek na Morzu”)
Czarne ładunki w kajdanach (Krajowa Agencja Wydawnicza 1982; seria: „Człowiek na Morzu”)
Marynarski koktajl (Młodzieżowa Agencja Wydawnicza; 1983, ISBN 83-203-1593-X)
Niespokojne opowieści Oceanu Spokojnego (Krajowa Agencja Wydawnicza 1985, ISBN 83-03-01085-9; seria: „Człowiek na Morzu”)
Korsarz gubernatorem (Krajowa Agencja Wydawnicza 1989, ISBN 83-03-02400-0; seria: „Zdarzenia sensacje zagadki”)

Przekłady

Richard Gordon, Pan doktor na morzu (Wydawnictwo Morskie 1966)
Richard Gordon, Kapitański stół (Wydawnictwo Morskie 1968)
John Esquemeling (właśc. Alexandre Olivier Exquemelin), Bukanierzy amerykańscy (Wydawnictwo Morskie 1970; seria: „Seria z Fregatą”)
Richard Gordon, Przygody pana doktora (Wydawnictwo Morskie 1975)

Przypisy

↑ Акты и документы Галицко-Волынского княжества ХІІІ — первой половины XIV ст. Исследования. Аcts аnd Documents of 13th century — eаrly 14th century. Hаlych аnd Volyn’ Prіncіpаlіty: Reseаrch. Documents.

[1] Акты и документы Галицко-Волынского княжества ХІІІ — первой половины XIV ст. Исследования. Аcts аnd Documents of 13th century — eаrly 14th century. Hаlych аnd Volyn’ Prіncіpаlіty: Reseаrch. Documents.

[1]