Antonio La Pergola – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Antonio Mario La Pergola |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1931 |
Data i miejsce śmierci | 18 lipca 2007 |
Zawód, zajęcie | prawnik, nauczyciel akademicki, polityk |
Antonio Mario La Pergola (ur. 13 listopada 1931 w Katanii, zm. 18 lipca 2007[1] w Rzymie[2]) – włoski prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, przewodniczący Sądu Konstytucyjnego, minister, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawnik. Był nauczycielem akademickim, wykładał prawo konstytucyjne i prawo publiczne na uniwersytetach w Padwie, Bolonii i Rzymie. W latach 1976–1978 zasiadał w Najwyższej Radzie Sądownictwa, od 1978 do 1987 wchodził w skład Sądu Konstytucyjnego, któremu przewodniczył w latach 1986–1987. Od 1987 do 1989 w rządach, którymi kierowali Giovanni Goria i Ciriaco De Mita, pełnił funkcję ministra odpowiedzialnego za politykę wspólnotową[2][3].
W latach 1989–1994 z ramienia Włoskiej Partii Socjalistycznej sprawował mandat eurodeputowanego III kadencji[1]. W 1990 zainicjował powołanie i objął funkcję pierwszego przewodniczącego Komisji Weneckiej[4]. W 1994 i w latach 1999–2006 był sędzią, a od 1995 do 1999 rzecznikiem generalnym Trybunału Sprawiedliwości[3].
Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1978)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-05].
- ↑ a b La Pergola, Antonio. treccani.it. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).
- ↑ a b PRESS RELEASE No 39/06. europa.eu, 3 maja 2006. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).
- ↑ Death of Mr Antonio La Pergola. venice.coe.int, 18 lipca 2007. [dostęp 2017-05-05]. (ang.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 15 lipca 1978. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).