Antonio La Pergola – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio La Pergola
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antonio Mario La Pergola

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1931
Katania

Data i miejsce śmierci

18 lipca 2007
Rzym

Zawód, zajęcie

prawnik, nauczyciel akademicki, polityk

Antonio Mario La Pergola (ur. 13 listopada 1931 w Katanii, zm. 18 lipca 2007[1] w Rzymie[2]) – włoski prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, przewodniczący Sądu Konstytucyjnego, minister, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik. Był nauczycielem akademickim, wykładał prawo konstytucyjne i prawo publiczne na uniwersytetach w Padwie, Bolonii i Rzymie. W latach 1976–1978 zasiadał w Najwyższej Radzie Sądownictwa, od 1978 do 1987 wchodził w skład Sądu Konstytucyjnego, któremu przewodniczył w latach 1986–1987. Od 1987 do 1989 w rządach, którymi kierowali Giovanni Goria i Ciriaco De Mita, pełnił funkcję ministra odpowiedzialnego za politykę wspólnotową[2][3].

W latach 1989–1994 z ramienia Włoskiej Partii Socjalistycznej sprawował mandat eurodeputowanego III kadencji[1]. W 1990 zainicjował powołanie i objął funkcję pierwszego przewodniczącego Komisji Weneckiej[4]. W 1994 i w latach 1999–2006 był sędzią, a od 1995 do 1999 rzecznikiem generalnym Trybunału Sprawiedliwości[3].

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1978)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-05].
  2. a b La Pergola, Antonio. treccani.it. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).
  3. a b PRESS RELEASE No 39/06. europa.eu, 3 maja 2006. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).
  4. Death of Mr Antonio La Pergola. venice.coe.int, 18 lipca 2007. [dostęp 2017-05-05]. (ang.).
  5. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 15 lipca 1978. [dostęp 2017-05-05]. (wł.).