Archidiecezja Baltimore – Wikipedia, wolna encyklopedia

Archidiecezja Baltimore
Archdiocese of Baltimore
Ilustracja
Wnętrze bazyliki Wniebowzięca NMP w Baltimore
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siedziba

Baltimore
320 Cathedral Street

Data powołania

6 listopada 1789

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Baltimore

Katedra diecezjalna

Archikatedra Maryi Królowej w Baltimore
Bazylika konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Baltimore

Biskup diecezjalny

William Lori

Biskup pomocniczy

Adam Parker
Bruce Lewandowski

Biskup senior

Denis Madden

Dane statystyczne (2020)
Liczba wiernych
• odsetek wiernych

525 500
15,9%

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

391
198
193

Liczba osób zakonnych

870

Liczba parafii

139

Powierzchnia

12 430 km²

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Położenie na mapie stanu Maryland
Ziemia39°17′37,6″N 76°37′01,7″W/39,293778 -76,617139
Strona internetowa

Archidiecezja Baltimore (łac. Archidioecesis Baltimorensis, ang. Archdiocese of Baltimore) – rzymskokatolicka archidiecezja ze stolicą w Baltimore, w stanie Maryland, w Stanach Zjednoczonych. Obejmuje ona miasto Baltimore, oraz hrabstwa stanu Maryland: Allegany, Anne Arundel, Baltimore, Carroll, Frederick, Garrett, Harford, Howard i Washington.

Arcybiskup Baltimore jest również metropolitą Baltimore. Sufraganiami metropolii są diecezje: Arlington, Richmond, Wheeling-Charleston, Wilmington. Metropolia obejmuje w całości stany Delaware, Wirginia, Wirginia Zachodnia oraz część stanu Maryland.

Od 15 sierpnia 1859 arcybiskupi Baltimore posiadają pierwszeństwo wśród biskupów Stanów Zjednoczonych. Często określani są też tytułem prymasa Stanów Zjednoczonych, który jest tylko honorowy i nie ma statusu oficjalnego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

26 listopada 1784 powstała prefektura apostolska Stanów Zjednoczonych Ameryki, której stolica usytuowana była w Baltimore. Była ona pierwszą jednostką administracyjną Kościoła katolickiego w Stanach Zjednoczonych. Wcześniej tereny prefektury podlegały diecezji Quebecu.

6 listopada 1789 prefektura została podniesiona do rangi diecezji i przyjęła nazwę diecezja Baltimore.

8 kwietnia 1808 na części terytorium biskupstwa powstały cztery nowe diecezje: bostońska (obecnie archidiecezja), Bardstown, Nowy Jork (obecnie archidiecezja) oraz filadelfijska (obecnie archidiecezja). Tego samego dnia diecezję Baltimore podniesiono do rangi archidiecezji.

11 lipca 1820 odłączyły się diecezje: Charleston i Richmond. Na rzecz tej drugiej arcybiskupstwo Baltimore straciło jeszcze część terytorium 15 sierpnia 1858. 3 marca 1868 powstała diecezja Wilmington.

22 lipca 1939 arcybiskupstwo połączono z archidiecezją waszyngtońską. Powstała tym samym archidiecezja Baltimore-Waszyngton. Unia ta trwała do 15 listopada 1947.

Główne świątynie

[edytuj | edytuj kod]

Arcybiskupi Baltimore

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]