Barbara Piwnik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbara Piwnik

Data i miejsce urodzenia	5 marca 1955 Kosowice
Minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Okres	od 19 października 2001 do 6 lipca 2002
Poprzednik	Stanisław Iwanicki
Następca	Grzegorz Kurczuk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Barbara Elżbieta Piwnik (ur. 5 marca 1955^[1] w Kosowicach^[2]) – polska prawniczka, sędzia, w latach 2001–2002 minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Leszka Millera.

Jest bratanicą Jana Piwnika (pseud. Ponury)^[1]. Jej babka była spokrewniona z Witoldem Gombrowiczem^[2].

Ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach odbyła aplikację w sądzie w Ełku, była asesorem sądowym Sądu Rejonowego w Łukowie, gdzie orzekała w sprawach cywilnych^[2]. W 1982 otrzymała nominację na sędziego sądu rejonowego w tym sądzie, w 1983 przeszła do orzekania w Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim^[3]. W 1984 po raz pierwszy była urzędniczką w Ministerstwie Sprawiedliwości. W 1987 awansowana do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie^[3], orzekała w sprawach karnych. Prowadziła m.in. sprawy członków tzw. gangu pruszkowskiego (na przykład sprawa strzelaniny w motelu George) oraz oskarżonych o zabójstwo studenta Wojciecha Króla, a także afery FOZZ (odeszła ze składu po wejściu w skład rządu, w związku z czym proces karny musiał zostać prowadzony od początku). Była rzeczniczką Sądu Okręgowego w Warszawie, w 2001 pracowała jako dyrektor Departamentu Sądów i Notariatu w Ministerstwie Sprawiedliwości.

Od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 sprawowała urząd ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w gabinecie Leszka Millera.

Po odejściu z rządu wróciła do orzekania jako sędzia w wydziale karnym Sądu Okręgowego w Warszawie. We wrześniu 2013 sąd dyscyplinarny przy Sądzie Apelacyjnym w Lublinie wymierzył jej nieprawomocnie karę upomnienia, uznając ją za winną udziału w podjęciu błędnej decyzji procesowej^[4]. W styczniu 2014 decyzja ta została zmieniona przez Sąd Najwyższy, który w drugiej instancji uniewinnił Barbarę Piwnik w postępowaniu dyscyplinarnym^[5]. W grudniu 2022 przeszła w stan spoczynku^[6].

W 2015 ukazała się książka będąca wywiadem Doroty Kowalskiej z Barbarą Piwnik^[7].

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[8].