Barry Sullivan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barry Sullivan

Imię i nazwisko	Patrick Barry Sullivan
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1912 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	6 czerwca 1994 Sherman Oaks
Zawód	aktor
Współmałżonek	Marie Brown (1937–1957; rozwód) Gita Hall (1958–1961; rozwód) Desiree Sumarra (1962–1965; rozwód)
Lata aktywności	1936–1987
Multimedia w Wikimedia Commons

Patrick Barry Sullivan (ur. 29 sierpnia 1912 w Nowym Jorku, zm. 6 czerwca 1994 w Sherman Oaks) – amerykański aktor.

8 lutego 1960 otrzymał dwie własne gwiazdy w Alei Gwiazd w Los Angeles za film kinowy przy 6160 Hollywood Boulevard i dla telewizji pod adresem 1500 Vine Street^[1][2].

Urodził się w Nowym Jorku jako siódmy syn^[3]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Nowojorskiego i Temple University^[4]. Grał w piłkę nożną, zanim zainteresował się aktorstwem na studiach^[5]. Później był kupcem domu towarowego i pracował jako bileter w teatrze^[5].

W 1936 trafił na Broadway w roli kapitaina Lyncha w komedii Chcę policjanta. Udało się zwrócić na siebie uwagę reżyserów castingu i szybko znalazł pracę w trzech kolejnych spektaklach^[5]: Św. Helena R. C. Sherriffa (1936) jako Święty Dionizy, Wszystko co błyszczy (1938) jako Atwood Post i Jego oko jest na wróblu (1938) w roli Rogera Sanforda u boku Montgomery’ego Clifta^[6].

Sullivan brał udział w komediach dla Educational Pictures na Manhattanie, a następnie spróbował swoich sił w Hollywood^[7]. Jego pierwszym występem na Zachodnim Wybrzeżu była niewymieniona w czołówce rola w The Green Hornet Strikes Again! (1940)^[5], zanim został zaangażowany do roli Mike’a Douglasa, właściciela koncernu nitroglicerynowego w dramacie klasy B High Explosive (1943)^[8]. Pojawił się także w dramacie kryminalnym filmie noir Gangster (1947), dramacie historycznym Wielki Gatsby (1949) z Alanem Laddem, melodramacie Vincente Minnellego Piękny i zły (1952) z Kirkiem Douglasem i dramacie Płatność na żądanie (Payment on Demand, 1951) z Bette Davis^[9]. W 1950 zastąpił Vincenta Price’a w roli Simona Templara w programie radiowym NBC Święty autorstwa Leslie Charterisa. Za rolę obrońcy Greenwalda w serialu CBS Ford Star Jubilee – odcinku pt. „Bunt przed sądem wojennym” (1955) był nominowany do nagrody Emmy^[10].

Zmarł 6 czerwca 1994 w Sherman Oaks w Kalifornii w wieku 81 lat z powodu niewydolności oddechowej^[11].

• 1945: Duffy’s Tavern jako Danny Murphy
• 1946: Suspense jako Joe Morgan
• 1948: Any Number Can Play jako Tycoon
• 1952: Piękny i zły (The Bad and the Beautiful) jako Fred Amiel
• 1958: Inne miejsce jako Carter Reynolds
• 1969: Był tu Willie Boy jako Ray Calvert
• 1969: Układ jako Chet Collier
• 1973: Pat Garrett i Billy Kid jako Chisum
• 1974: Trzęsienie ziemi jako Stockle
• 1977: O mój Boże! jako biskup Reardon
• 1978: Karawany jako Richardson

• 1958: Alfred Hitchcock przedstawia jako Mark Robeson
• 1959: Bonanza jako Mark Burdette
• 1962: Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem jako Paul Sampson
• 1967: Mission: Impossible jako Alex Lowell
• 1967: Bonanza jako adwokat Dayton Fuller
• 1972: Kung Fu jako Dillon
• 1972: Hawaii Five-O jako Morgan Hilliard
• 1972: Mannix jako Victor Fortune
• 1973: Ulice San Francisco jako Chris „Ace” Bane
• 1973: Ironside jako Howard Jameson
• 1973: Barnaby Jones jako Jason Craig
• 1974: Ulice San Francisco jako Marty Wallach / Murray Brennan
• 1974: Ironside jako Bruno Roman
• 1974: Kung Fu jako Edwards
• 1975: Barnaby Jones jako Gordon McKenna
• 1976: Ulice San Francisco jako Breitbach
• 1976–1977: Pogoda dla bogaczy (Rich Man, Poor Man - Book II) jako senator Paxton
• 1979: Domek na prerii jako Frederick Holbrook
• 1979: Statek miłości jako Phillip Shaffer
• 1979: Aniołki Charliego jako DeMargeran

• Barry Sullivan (1912−1994) w bazie IMDb (ang.)
• Barry Sullivan w bazie Filmweb
• Barry Sullivan w bazie Notable Names Database (ang.)