Basil Hume – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 marca 1976
Konsekrator	Bruno Bernard Heim
Współkonsekratorzy	Basil Edward Christopher Butler; John Gerard McClean
Konsekrowani biskupi
Philip James Benedict Harvey	1977
David Every Konstant	1977
James Joseph O’Brien	1977
Thomas McMahon	1980
Francis Gerard Thomas	1982
John Patrick Crowley	1986
Vincent Gerard Nichols	1992
Patrick O’Donoghue	1993
Peter Smith	1995
Charles Caruana	1998
Współkonsekrowani biskupi
Owen Francis Swindlehurst	1977

Basil Hume
	Kardynał prezbiter; prymas Anglii i Walii
	Pax inter spinas; Pokój między ciernie
Kraj działania	Anglia
Data i miejsce urodzenia	2 marca 1923 ; Newcastle upon Tyne
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 1999 ; Londyn
Miejsce pochówku	Katedra Westminsterska
	Arcybiskup Westminsteru
Okres sprawowania	1976–1999
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	benedyktyni
Prezbiterat	23 lipca 1950
Nominacja biskupia	9 lutego 1976
Sakra biskupia	25 marca 1976
Kreacja kardynalska	24 maja 1976; Paweł VI
Kościół tytularny	San Silvestro in Capite
	Multimedia w Wikimedia Commons

George Basil Hume, (ur. 2 marca 1923 w Newcastle upon Tyne, zm. 17 czerwca 1999 w Londynie) – angielski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Westminster, prymas Anglii i Walii, benedyktyn, ekumenista.

Życiorys

Urodził się w rodzinie sir Williama Erringtona, kardiochirurga i wykładowcy uniwersyteckiego, anglikanina. Formację katolicką zawdzięczał matce, z pochodzenia Francuzce. Jej też zawdzięczał doskonałą znajomość języka francuskiego. W wieku 18 lat wstąpił do zakonu benedyktynów i przyjął imię Basil. Studiował w opactwie Ampleforth, Oxfordzie oraz na uniwersytecie we Fryburgu Szwajcarskim. 23 lipca 1950 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1953–1963 był nauczycielem w renomowanym college`u klasztoru w Ampleforth, aż do momentu, kiedy powołano go do kierowania opactwem św. Wawrzyńca w tym mieście. Jednocześnie działał w ekumenicznej Radzie Kościołów z siedzibą w Yorkshire. 9 lutego 1976 Paweł VI mianował go arcybiskupem Westminsteru oraz prymasem Anglii i Walii. Sakrę biskupią otrzymał 25 marca w katedrze westminsterskiej z rąk abpa. Bruno Heima. 24 maja 1976 wyniesiony do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Silvestro in Capite. W latach 1979–1986 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy.

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, GrzegorzG. Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-07-4, OCLC 62896569 .

Linki zewnętrzne

sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
Catholic-Hierarchy

Kardynałowie do XX wieku	Robert Pullen (1144) Nicholas Breakspear (1149) Stephen Langton (1206) Robert Corson (1212) Robert Somercote (1238) Robert Kilwardby (1278) Hugo z Evesham (1281) Walter z Winterburn (1304) Thomas Jorz (1305) John Thoresby (1361) Simon Langham (1368) Adam Easton (1381) Henry Beaufort (1426) John Kempe (1439) Thomas Bourchier (1467) John Morton (1493) Christopher Bainbridge (1511) Thomas Wolsey (1515) John Fisher (1535) Reginald Pole (1536) William Peto (1557) William Allen (1587) Philip Howard (1675) Henryk Benedykt Stuart (1747) Thomas Weld (1830) Charles Acton (1839) Nicholas Wiseman (1850) Henry Edward Manning (1875) Edward Henry Howard (1877) John Henry Newman (1879) Herbert Vaughan (1893)
Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)	Francis Bourne (1911) Francis Aidan Gasquet (1914) Arthur Hinsley (1937) Bernard Griffin (1946) William Godfrey (1958) John Heenan (1965) Basil Hume (1976) Cormac Murphy-O’Connor (2001)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Michael Fitzgerald (2019)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Vincent Nichols (2014) Arthur Roche (2022) Timothy Radcliffe (2024)